Oorzaken, gevolgen en oplossingen voor het dumpen van afval in zee

Er zijn verschillende factoren die bijdragen tot het dumpen van afval in zee. Onzorgvuldigheid, onwetendheid en een gebrek aan doeltreffende verwijderingssystemen zijn slechts enkele van de belangrijkste oorzaken. Aangezien 70% van de aarde uit water bestaat, hebben de oceanen en zeeën nog steeds te maken met allerlei vormen van dumping, vooral als het gaat om stortingen van afvalmateriaal van industrieën, rioleringen, tankers en fabrieken.

Het dumpen van afval, zoals plastic en bouwafval, heeft de situatie ook verergerd. Het is geen nieuw milieuprobleem: in feite blijft het escaleren.

De internationaal aanvaarde definitie van oceaandumping is,

“Elke opzettelijke lozing op zee van afval of andere materie afkomstig van schepen, vliegtuigen, platforms of andere door de mens gemaakte constructies op zee, en elke opzettelijke lozing op zee van schepen, vliegtuigen, platforms of andere door de mens gemaakte constructies op zee.”

Ocean is more ancient than the mountains, and freighted with the memories and the dreams of Time

~ H.P. Lovecraft

Hier volgen de genoemde oorzaken en gevolgen van het dumpen in zee, inclusief oplossingen voor de kwestie.

Oorzaken van oceaandumping

Ladingactiviteit in de havens

De verschillende ladingactiviteiten in de haven dragen hardnekkig bij aan het probleem van oceaandumping. Dumping vindt vaak plaats door de lading die van de schepen veegt wanneer zij de haven verlaten. In de meeste gevallen gebeurt dit tijdens het verwijderen van afval zoals slakken, steenkool en kalksteen van het dek. Dit is een van de onstuitbare activiteiten in de haven die onophoudelijk bijdraagt tot het dumpen van afval in zee.

Onzorgvuldigheid bij het dumpen van riool- en industrieel afval

De intensiteit van het onzorgvuldig dumpen van riool- en industrieel afval in zee heeft de omvang en schaal van het dumpen in zee doen toenemen, vooral gezien de hoeveelheid rioolwater afkomstig van schepen, huizen, industrieën, en fabrieken. Door onzorgvuldigheid wordt het afval van riolen en industrieën niet behandeld voordat het in de oceaan wordt geloosd.

In sommige gevallen lopen de rioolafvoersystemen rechtstreeks de oceaan in met alle gevaarlijke stoffen zoals virussen, bacteriën, cryoliet, kwik, lood en DDT. Bovendien bevatten sommige van de industriële afvalstoffen zelfs radioactieve materialen.

Onwetendheid en gebrek aan adequate kennis

Voor een lange tijd hebben de menselijke bevolkingen het dumpen in zee beschouwd als een noodzaak of een tamelijk veilige methode om afval te verwijderen. Mensen hebben lang vastgehouden aan de overtuiging dat het dumpen van afval in de oceaan de giftigheid van het materiaal vermindert en verdunt.

Het punt is dat het dumpen van afval in zee deels wordt veroorzaakt door onwetendheid en gebrek aan adequate kennis over de gevolgen van het lozen van afval en andere giftige stoffen in de oceaan. Zolang mensen blijven geloven dat het veilig is om afval in de oceaan te dumpen, zal het dumpen van afval in zee niet ophouden.

Verliezen van booreilanden en olietankers

Verliezen van booreilanden en olietankers zijn uitstekende voorbeelden van de factoren die bijdragen aan het dumpen van afval in zee. Het gebeurt gewoonlijk ofwel op grote schaal door ongelukken waarbij enorme hoeveelheden olie op het oceaanoppervlak terechtkomen, ofwel zonder dat men het weet, wanneer kleine hoeveelheden olie in de oceaan lekken uit olietankers of door tankschepen.

Ollekkages op grote schaal behoren tot de ergste geregistreerde gevallen van lozing in zee in de geschiedenis. Een dergelijk opmerkelijk scenario is de olieramp in de Golf van Mexico, die resulteerde in de dood van duizenden oceaandieren.

Directe lozing van afvalstoffen

Niet-afbreekbare en eenmalig te gebruiken materialen, zoals plastic, komen vaak in de oceanen terecht door directe lozing. Dit is een van de belangrijkste factoren die bijdragen tot het dumpen van afval in de oceanen, omdat de materialen, als ze eenmaal in de oceanen terecht zijn gekomen, daar honderden tot duizenden jaren blijven. Een zeer goed voorbeeld van de destructieve gevolgen van het rechtstreeks dumpen van plastic in de oceaan is de Pacific Ocean Garbage Patch.

Mijnbouw van metaalertsen

Metaalertsen die vrijkomen uit gebieden waar aan mijnbouw wordt gedaan, vooral in de buurt van watersystemen zoals beken en rivieren, resulteren uiteindelijk in dumping in de oceaan. De reden hiervoor is dat de metaalertsen voortdurend in de beken en rivieren worden afgezet tot hoge toxische niveaus, waarna ze door de watersystemen worden meegevoerd en in de oceaan worden geloosd.

Op een andere manier heeft diepzeemijnbouw en de activiteit van het delven van metaalertsen in de buurt van oceanen ook een directe invloed op het dumpen van oceanen. Zo worden afzettingen van ijzer, arseen, kwik en zwavel in verband gebracht met de diepzeegoudwinning.

Tekort aan strikte regelgeving en observatiewetgeving

Het ontbreken van strikte regelgeving en observatiewetgeving om het probleem van het dumpen in zee onder controle te krijgen, draagt eveneens in hoge mate bij tot deze plaag. De regelgevende instanties en de personen die belast zijn met het toezicht op en de observatie van de regio’s waar de kans groot is dat het probleem zich voordoet, houden zich gewoonlijk op de achtergrond in plaats van voorop te lopen bij de uitvoering van de wetten die zijn ingesteld om te waken tegen het storten in zee.

Dit is de reden waarom sommige mensen en fabrieken of industrieën profiteren en zich bezighouden met directe dumping en het lozen van industrieel afval in de oceaan.

Afspoeling van het land

Een van de belangrijkste oorzaken van oceaan dumping is de afspoeling van het land-afspoeling, vooral van de landbouwvelden. Veel boeren gebruiken kunstmest op hun akkers. De overmaat daarvan vermengt zich met het irrigatiewater en stroomt naar het dichtstbijzijnde waterlichaam, dat dan uiteindelijk in de oceaan uitmondt en deze verontreinigt.

Ongevallen met vracht

Soms gebeurt het dat de vracht met giftige stoffen een ongeluk krijgt. Er kan per ongeluk olie weglekken, of er kan een ander giftig materiaal in de oceaan vrijkomen. Deze materialen kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid van het zeeleven.

Effecten van oceaandumping

Uitsterven zeeleven

Het meest geregistreerde directe effect van oceaandumping is de dood en het uitsterven van het zeeleven. Alle vormen van oceaandumping bedreigen het bestaan en het overleven van zeedieren. Olielozingen, bijvoorbeeld, zijn levensbedreigend voor het zeeleven en kunnen koraalriffen vernietigen, die geschikte broedplaatsen en schuilplaatsen bieden voor talrijke zeedieren.

Het is met name bekend dat olie de kieuwen van vissen verstopt, die worden gebruikt voor de ademhaling. Olie kan ook zeedieren zoals zeevogels, zoogdieren en schildpadden insluiten, waardoor ze kwetsbaar worden voor aanvallen of verstikking.

Wanneer olie op het oppervlak van de oceaan drijft, blokkeert het de penetratie van zonlicht, dat van vitaal belang is voor de fotosynthese. De aanwezigheid van virussen, bacteriën en giftige chemicaliën zoals kwik en arseen in het gedumpte materiaal kan daarentegen ernstige ziekten verspreiden of de vitale organen van sommige zeedieren vernietigen, waardoor ze sterven.

Plastic wordt door de zeedieren meestal ook voor voedsel aangezien, wat soms tot de dood leidt als het wordt ingeslikt. In feite zijn verschillende zeevogels en schildpadden dood aangetroffen met plastic in hun maag.

Naast dit alles creëren olielekkages en andere stortactiviteiten in de oceaan een laag gifstoffen op het wateroppervlak. Deze laag lijkt op een deken. Deze deken voorkomt dat zonnestralen de diepten van de oceaan binnendringen. Hierdoor kunnen de planten in de oceaanbodem geen fotosynthese uitvoeren. Als gevolg hiervan sterven de planten in de oceanen uit, en wordt het hele ecologische evenwicht van de oceaan verstoord.

Nadelige gevolgen voor de menselijke gezondheid

Volgens milieuactivisten zijn de oceanen levend en onderling verbonden. Wat zij bedoelen kan anders worden gedefinieerd als – wat in de oceaan wordt gebracht, is wat er uit de oceaan wordt gehaald.

Dit betekent dus dat als er wordt gedumpt in gebieden dicht bij de plaats waar wordt gevist, de giftige stoffen door de vissen zullen worden geconsumeerd en zich geleidelijk in hun lichaam zullen ophopen. Bij consumptie van de vis door de mens worden de giftige stoffen in het lichaam gebracht, waardoor de slachtoffers ongewenste gezondheidscomplicaties ondervinden.

Er zijn gevallen gemeld van voedselvergiftiging als gevolg van de consumptie van vis die met giftige afvalstoffen is besmet. Zo meldde de WHO dat meer dan 50.0000 mensen zijn getroffen door zeevruchtenvergiftiging.

Het bracht ook een ernstige ziekte met de naam Minamata in verband met kwikvergiftiging van zeevruchten, die sinds de jaren 1950 in meer dan 2.000 gevallen in China, Groenland, Canada, Brazilië en Columbia is geregistreerd.

Bovendien is de consumptie van vergiftigde zeevruchten zoals krabben, garnalen en inktvissen op grote schaal in verband gebracht met verlamming, delirium, hersenbeschadiging, geboorteafwijkingen en kanker.

Slecht oceaanlandschap

Het probleem met verontreinigde oceanen en oceanen waar veel wordt gedumpt, is dat ze er smerig en vuil uitzien. De kleur van het water kan zwart of groen worden. Dit is nadelig voor het toerisme en recreatieve activiteiten zoals varen, surfen, vissen en zwemmen. Op lange termijn heeft dit gevolgen voor het imago en de economie van het land.

Andere nadelige effecten van oceaanstortingen zijn onder meer:

• Vernietiging van koraalriffen
• Onbalans in het mariene ecologisch evenwicht
• Verlies van bestaansmiddelen van de kleine visserij en vissers
• Vernietiging van natuurlijke habitats van het mariene
• Verlies van de mariene biodiversiteit

Oplossingen voor het storten van afval in de zee

Beheer en minimalisering van het storten van afval in de haven

De uitdagingen op het gebied van het storten van afval in de zee worden dag na dag groter. Hoe dan ook, de afvalstoffen die in de oceanen worden gedumpt, kunnen onder controle worden gehouden door een doeltreffend beheer en een beperking van de inspanningen. In de eerste plaats moeten de inspanningen worden gericht op het controleren en monitoren van de vrachtactiviteiten in de haven, terwijl de hoeveelheid afvalstoffen die vanaf de schepen in de oceaan worden gedumpt, wordt beperkt.

Door het nemen van effectieve beheers- en minimaliseringsstrategieën in de havens kan bovendien de vrachtveegactiviteit waarbij slakken en ijzerertspellets vrijkomen, worden gecontroleerd om de mogelijkheden van lozing in de oceaan te verminderen.

Educatie en bewustmaking

Het opzetten van campagnes om een einde te maken aan het dumpen in zee kan een grote bijdrage leveren aan de educatie van de mensen en hen bewust maken van de harde feiten met betrekking tot het probleem. De meeste mensen zijn zich niet bewust van de gevaren van het dumpen van afval in zee, simpelweg omdat ze niet op de hoogte zijn van de gevolgen ervan.

Zo hebben sommige mensen lange tijd gedacht dat dumpen in zee de giftigheid van het afval wegneemt. In werkelijkheid is deze misvatting slechts te wijten aan een gebrek aan bewustmaking. Het gebrek aan onderwijs en bewustmaking van de dumper is dus de schuld van het dumpen in zee. Milieunetwerken zoals de “Stop Ocean Dumping”-campagnes kunnen echter enorm helpen om het probleem aan te pakken.

Verordeningen en wetten

Verordeningen en wetten zijn het meest effectieve middel om de problemen rond oceaandumping aan te pakken. Hoezeer wetten ook worden ingevoerd, verdere uitvoering van de wetten is belangrijk. Het is niet genoeg om alleen wetten en regels uit te vaardigen om de problemen rond oceaandumping te verminderen.

Verantwoordelijke partijen, mensen en organisaties moeten serieus hun verantwoordelijkheid nemen om de gemeenschappelijke problemen aan te pakken. Verboden zouden zich moeten concentreren op het veroordelen van industrieën, instellingen en mensen die zich bezighouden met het dumpen van oceanen.

Een goed voorbeeld is de Ocean Ban Act van 1988, bedoeld om een einde te maken aan het industrieel dumpen van rioolslib en afval op zee in de VS. Andere in het oog springende effectieve wetten in de geschiedenis zijn de Ocean Dumping Act (ODA) en de Clear Water Act (CWA), die door de VS in het leven zijn geroepen om de problemen van het storten van afval in zee aan te pakken. Met andere woorden, de invoering en het gebruik van passende wetten en voorschriften tegen oceaandumping kunnen wonderen doen bij het verminderen van het probleem.

Organiseren van een schoonmaak

Om oceaandumping te voorkomen of te verminderen, is het van essentieel belang dat we allemaal ons steentje bijdragen aan het opruimen van de puinhoop. En, om dat te laten gebeuren, zou een opruimactie kunnen worden georganiseerd om de kustlijn schoon te maken.

Als de kust op de juiste manier van de rotzooi kan worden ontdaan, kan het dumpen van oceaanafval in veelvoud worden verminderd. Terwijl het kleine afval met de hand kan worden opgeraapt, kunnen bureaus worden ingehuurd om de zwaardere rommel op de kustlijn op te ruimen. Een schone kust kan gemakkelijk zorgen voor een schonere oceaan.

Voorwerpen op de boten

Vaak heeft men gezien dat de kleine boten waarmee de vissers in de oceanen varen, een oorzaak kunnen zijn van het probleem van het dumpen in zee. Het gebeurt omdat de materialen die zij op de boot vervoeren vaak niet goed zijn vastgezet.

Dit geeft de wind een kans om dingen van de boot te blazen. Ook de turbulentie kan, als de golven groot zijn, hetzelfde effect hebben of zelfs nadelig zijn. Om dit soort gebeurtenissen te voorkomen, is het beter om ervoor te zorgen dat alles op de boot goed is vastgezet.

Raise Your Voice Against the Wrong

Iedereen moet zijn steentje bijdragen aan het redden van de oceaan. Dus als iemand dingen in de oceaan gooit of afval op het strand achterlaat, is het essentieel dat hij of zij wordt tegengehouden. Het is belangrijk om openlijk onze stem te verheffen tegen een dergelijke daad. Dit kan helpen om het dumpen van afval in de oceaan te verminderen.

• Auteur
• Recent Posts

Een echte milieuactivist in hart en nieren ❤️. Opgezet Conserve Energy Future met als enige motto het verstrekken van nuttige informatie met betrekking tot onze snel uitputtende milieu. Tenzij je sterk gelooft in Elon Musk’s idee om Mars als een andere bewoonbare planeet te maken, onthoud dan dat er echt geen ‘Planeet B’ is in dit hele universum.

Laatste berichten van Rinkesh (zie alle)

• Zijn Golfballen Recyclebaar? (En zijn ze biologisch afbreekbaar?) – 2 maart 2021
• Zijn eetstokjes recyclebaar? (En zijn ze composteerbaar of biologisch afbreekbaar) – 2 maart 2021
• Is Sellotape recyclebaar? (En is het composteerbaar of biologisch afbreekbaar?) – 2 maart 2021