Pandemie en het 10-80-10 principe

Ik dacht dat het interessant zou zijn om na te denken over het 10-80-10 concept en observaties van menselijk gedrag tijdens de COVID-19 pandemie.

Deze regel of principe kan bekend zijn bij degenen die de NCS4-FEMA MGT 412 cursus over sport en speciale evenementen evacuatie hebben gevolgd. Toch kan enige achtergrond nuttig zijn.

Het Pareto Principe, bekend als de 80-20 regel, werd in het begin van de jaren 1800 voorgesteld door de Italiaanse econoom en socioloog Wilfried Pareto. Eenvoudig gezegd stelt het principe dat 80% van een probleem het resultaat is van 20% van de onderliggende oorzaak.

In de jaren 1940 paste Joseph M. Juran, een in de VS werkzame ingenieur en managementconsultant, het Pareto-principe toe op menselijk gedrag, in het bijzonder op managementtheorie en kwaliteitscontrole. Gebruikmakend van Juran’s logica zou men kunnen stellen dat 20% van de personen in een werkteam verantwoordelijk zijn voor 80% van het succes van een project.

Gentijdse onderzoekers en theoretici, onder wie Dr. John Leach, hebben het Pareto Principe uitgebreid met het “10-80-10 principe” in een poging om menselijk gedrag in meer detail te verklaren. Het is toegepast op leiderschap, het coachen van sportteams, time management, ethiek en organisatie op de werkplek, en overleven.

Het 10-80-10 principe stelt dat in een noodsituatie of crisis 10% van ons leiders zijn; we hebben een plan, ondernemen actie, en doen het juiste. Deze groep is bestempeld als de “Overlevers”. We kunnen snel oordelen en een beslissing nemen. Mensen in openbare veiligheidsberoepen leven over het algemeen dagelijks in deze wereld.

De grootste groep van ons zijn de 80% die versuft, paniekerig en gedesoriënteerd kunnen zijn. Wij zijn “in de war” en worstelen om de situatie te begrijpen. We zoeken richting en wachten op iemand die de leiding neemt en ons vertelt wat we moeten doen.

Ten slotte zijn er de “Gedoemden”; 10% van ons die zich op contra-productieve manieren gedragen. We kunnen opzettelijk gezaghebbende bronnen negeren, de verkeerde dingen doen en zelfs onze eigen verwonding bespoedigen.

Wat hebt u waargenomen of opgemerkt tijdens de COVID-19 pandemie? Zijn er individuen of groepen die in een van deze categorieën kunnen worden geplaatst?

Zijn de jongeren die naar de stranden van Florida zijn gegaan op Spring Break “Gedoemd” of gewoon “Verward” en wachtend op informatie en een specifieke richting? In een artikel in Chronicles of Higher Education stelt Karin Fisher dat deskundigen de voorjaarsvakantie migratie een “onverwachte variabele” noemden, vooral “toen sommige studenten geen acht sloegen op het advies van volksgezondheidsfunctionarissen om niet in grote groepen samen te komen.” Verder moesten de staatsambtenaren van Florida uiteindelijk specifieke maatregelen nemen om het gedrag van studenten tijdens de voorjaarsvakantie te beperken door de stranden te sluiten en de overvolle bars en restaurants te sluiten, zelfs toen miljoenen Amerikanen elders al op hun plaats schuilden.

Wordt het hamsteren van toiletpapier en handdesinfecterend middel gezien als het gedrag van een overlever of van de contraproductieve gedoemde?

In ieder geval zal er een overvloed aan menselijk gedrag of reactie op een crisis zijn voor sociale wetenschappers om te bestuderen.

Hoe zouden veiligheidsadviseurs de 10-80-10 principes kunnen toepassen? Een van de uitkomsten van een onafhankelijk, extern beoordelingsproces is het opbouwen van veerkracht en cliënten in de richting van de 10% “Overlever”-groep te bewegen. In een crisis zoals we die nu meemaken met de pandemie, zijn de basisprincipes van paraatheid van toepassing. After action review processen en verbeteringsplannen zijn belangrijk, samen met bescherming van activa en bedrijfscontinuïteitsplanning.

Ik ben benieuwd naar uw gedachten: [email protected].

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.