In wat nu een mensenleven geleden lijkt, leek de ideale maaltijd voor de 44-jarige Peter Crawford op een ietwat verkorte versie van het hele McDonald’s-menu: een grote bestelling Chicken McNuggets, gevolgd door minstens één Quarter Pounder, grote frietjes en nog een cheeseburger als toetje. Oh, en vergeet het bier niet. Heel veel bier.
“Ik dronk overmatig bier, at dan junk food om mezelf beter te voelen terwijl ik een kater had,” herinnert Peter zich.
Toen, drie jaar geleden, woonde hij de begrafenis van een vriend bij die eindigde met Peter die in een spiraal terecht kwam van nog een kater. De volgende ochtend, duizelig en met een kater, doorbrak zijn mentale gloeilamp plotseling de waas.
Hij realiseerde zich dat hij het zich niet langer kon veroorloven deze giftige levensstijl vol te houden. Het was tijd om de teugels van zijn eigen gezondheid weer in handen te nemen.
- Amazing transformatie, Peter! Wat ging er door je hoofd toen je begon?
- Velen hebben zich op die plek bevonden. Hoe kwam u over het eerste blok heen?
- Weight-loss plateaus onvermijdelijk gebeuren met iedereen. Wat heb je gedaan om de stagnatie in je vooruitgang te overwinnen?
- Wat zijn de belangrijkste lessen die u hebt geleerd van uw reis?
- Groot advies! Enige wijze raad voor iemand die door jouw verhaal is geïnspireerd om zelf aan de slag te gaan?
- Nog spannende fitness-gerelateerde plannen in uw toekomst?
Amazing transformatie, Peter! Wat ging er door je hoofd toen je begon?
Er is geen diëtist voor nodig om te weten dat mijn levensstijl voor mijn transformatie ongezond was. Bier was voor mij net zo’n belangrijke voedselgroep als afhaalchinees en McDonalds. Ik at die voedingsmiddelen in grote porties minstens 3-4 keer per week-wie weet, ik ben de tel kwijtgeraakt, maar het was verdomd vaak. Mijn McDonalds maaltijden bestonden uit kipnuggets, quarter-pounder cheeseburgers, frietjes, en natuurlijk, om zeker te zijn dat ik op mijn figuur lette, een Diet Coke.
De kers op de top van mijn slechte eetgewoonten was dat ik nul lichaamsbeweging deed.
Toen ik drie jaar geleden naar de begrafenis van een vriend ging, zei ik tegen mezelf dat ik niet lang bij de wake zou blijven. Nou, ik heb het grootste deel van de avond met vrienden gedronken om te rouwen, maar vooral om te drinken. Toen ik de volgende dag wakker werd, was er iets met me gebeurd. Ik zei gewoon, “Dat is het, geen drinken meer. Ik ga afvallen, en ik ga fit worden!”
Ik denk dat ik dit altijd al wilde. Maar deze keer besefte ik dat als ik niets deed aan mijn gewicht en ongezonde gewoonten, het enige wat op me af zou komen, de dood was! Het was een harde maar waarachtige realiteit. Immers, ik woog toen 392 pond, en als ik was doorgegaan, had ik gemakkelijk meer dan 400 pond kunnen wegen.
Velen hebben zich op die plek bevonden. Hoe kwam u over het eerste blok heen?
Het eerste wat ik deed was stoppen met drinken. Ik maakte mezelf wijs dat het niet aan de drank lag, maar aan de vicieuze cirkel eromheen: drinken, junkfood eten, meer drinken, en nog eens. Als ik nu terugkijk, was het waarschijnlijk beide. Het drinken zette die cyclus in gang, maar het hielp zeker niet mijn taille of gezondheid op zichzelf.
Daarna richtte ik me op lichaamsbeweging. Niets drastisch: gewoon wandelen om te beginnen, want ik was zo groot dat ik niet veel anders kon doen zonder veel gewrichtspijn. Geleidelijk aan, toen het gewicht begon af te nemen, verhoogde ik mijn lichaamsbeweging naar fietsen en zwemmen. Om eerlijk te zijn, de eerste 112 kilo vielen er vrij gemakkelijk af, dus het zien van dit succes hield mijn motivatie hoog.
Toen ik eenmaal resultaten in mijn lichaam begon te zien, raakte ik snel verslaafd aan de sportschool! Ik kan me nog herinneren dat ik het eerste teken van buikspieren zag. Dat was zo’n belangrijk moment voor me. Ik vond het geweldig!
Weight-loss plateaus onvermijdelijk gebeuren met iedereen. Wat heb je gedaan om de stagnatie in je vooruitgang te overwinnen?
Toen het veel moeilijker werd om af te vallen, moest ik echt streng worden met mijn dieet en meer gaan bewegen. Het dieet was verreweg het moeilijkste om vol te houden. Maaltijden van tevoren klaarmaken hielp echt. Ik merkte dat als ik niets had voorbereid, ik uiteindelijk rotzooi at en het spoor bijster raakte! Het blijkt dat iedereen gelijk heeft: Goede voeding is echt cruciaal.
Eindelijk, toen ik 224 pond had bereikt, kon ik de weegschaal niet meer bewegen, en eindigde ik weer op 264 pond. Hoe kwam ik daar overheen? Ik begon te fietsen. Ik genoot echt van mijn tijd op de fiets, want fietsen was een groot deel van mijn gewichtsverlies-succes.
Ik hou van mijn nieuwe liefdadigheidstrui!!! Kom maar op met de 300 mijl in 24 uur!!!#shutuplegs #smashitup #cycling #cardio #fatnomore #fitnotfat #lovemybike #legsinbits #lymphoma #leukaemia #research #charity #ride24 #justgiving #sponsor #exercise
Ik hield mezelf ook op de been door veel inspiratie uit foto’s te halen. Ik keek terug naar hoe groot ik vroeger was en de veranderingen die ik maand na maand had doorgevoerd. Toen ik de enorme vooruitgang zag die ik had geboekt en wist dat ik dit had bereikt door mijn eigen harde werk en vastberadenheid, was dat een grote stimulans voor mijn hart en de juiste motivatie om niet op te geven.
Wat zijn de belangrijkste lessen die u hebt geleerd van uw reis?
Mijn mentaliteit is nu zo anders. Ik ben zo gefocust op het verbeteren van mijn lichaam en geest door het bereiken van resultaten in de sportschool. Ik hou gewoon van het zien van nieuwe spieren en winsten. Het is geweldig!
Ik was op eigen houtje al enkele tientallen kilo’s kwijt, en toen ik lid werd van een club genaamd Slimming World, verloor ik er nog een paar tientallen meer. Ze promoten het eten van veel fruit en groenten, maar niet jezelf helemaal beroven van traktaties. Dat was een geweldige instelling en heeft me echt geholpen mijn leven weer op de rails te krijgen.
Dit alles bij elkaar heeft me duidelijk gemaakt dat het niet alleen om een dieet gaat; het is een verandering van levensstijl.
Dat was waarschijnlijk de belangrijkste les die ik van mijn reis heb geleerd. Het gaat erom weg te komen van de crashdiëten en deze hele reis te zien als het veranderen van je levensstijl. Dit bleef echt hangen, omdat ik in het verleden veel van de fad-diëten had geprobeerd – en mislukt – omdat ik ze nooit zag als een verandering van levensstijl op de lange termijn.
Plus, ik heb de deugd van geduld ook nooit begrepen. Ik wilde snel resultaat. Wie wil dat niet?
Groot advies! Enige wijze raad voor iemand die door jouw verhaal is geïnspireerd om zelf aan de slag te gaan?
Als je gezond eet en sport, zal het gewicht er uiteindelijk afgaan. Heb geduld. Wat maakt het uit of het twee jaar duurt? Het was voor mij heel belangrijk om los te komen van de druk om tegen mezelf te zeggen: “Ik moet X hoeveelheid gewicht verliezen voor een denkbeeldige deadline”.
Bedenk ook dat succes alles te maken heeft met kleine veranderingen in je levensstijl. Het is niet gemakkelijk, en het gaat pijn doen langs de weg, maar ik heb niet al dit gewicht te verliezen en zeggen: “Nou, dat is het, ik ben klaar!” Het is een oneindige reis.
Maar hoe moeilijk het ook wordt, de reis is het zo waard! Mijn leven is nu zo anders. Ik zit vol energie. Ik vind het heerlijk om een winkel binnen te gaan en kleding te kopen die niet in maat 4XL is. Alles wat ik tijdens deze reis heb geleerd, is niet alleen op mijn lichaam, maar op mijn hele leven overgegaan!
Nog spannende fitness-gerelateerde plannen in uw toekomst?
Ik ben begonnen aan een 12-weeks trainingsplan met een lokale bodybuilder en trainer genaamd Max O’Connor. Competitie is een stipje op mijn radar, maar ik zal zien welke vooruitgang ik maak. Dieet- en motivatiecoaching is ook iets waar ik me graag in wil verdiepen. Ik wil anderen inspireren om hun gewichtsverlies doelen te bereiken.