Posttraumatische stress bij gedetineerden

Door Dr. Liji Thomas, MDReviewed by Dr. Tomislav Meštrović, MD, Ph.

Het is inmiddels algemeen bekend dat gevangenen een veel hogere prevalentie van posttraumatische stress-stoornis (PTSS) hebben dan de algemene bevolking, variërend van 4% tot 21% van de steekproef. Veel meer vrouwen dan mannen krijgen in de gevangenis te maken met PTSS.

Credit: karanik yimpat/.com

Oorzaken

Trauma is bijna alomtegenwoordig onder een mannelijke gevangenisbevolking, met percentages van blootstelling aan geweld of traumatische gebeurtenissen die ergens tussen de 62% tot 100% liggen – ruwweg het dubbele van de percentages bij een in de gemeenschap wonende mannelijke bevolking. Dit omvat lichamelijk geweld en seksueel misbruik, waarbij het laatste bijna 15-16% van de mannelijke gevangenen treft, in schril contrast met de 1-3% in de algemene mannelijke bevolking.

Het staat vast dat blootstelling aan trauma’s de link naar psychiatrische ziekten verhoogt, en het belangrijkst PTSS. Deze stoornis blijkt 5% van de mannen in het algemeen te treffen, wat op zijn beurt ongeveer 7-14% is van degenen die een aanzienlijk trauma hebben ondergaan.

Het is echter opmerkelijk dat niet minder dan 60% van de mannen in de gevangenis symptomen en tekenen van ernstige tot matige PTSS hebben, wat overeenkomt met 30-60% van degenen die zijn blootgesteld aan fysieke trauma’s, waaronder mishandeling, en 43-75% van de mannen die slachtoffer waren van seksueel geweld in de gevangenis.

De hoogste percentages van PTSS komen voor bij mannelijke gevangenen die een andere geestelijke gezondheidstoestand hebben. Dit zijn huiveringwekkende statistieken, vooral in het licht van de schamele middelen die beschikbaar zijn om dit volume aan mannelijke gevangenen te diagnosticeren en te behandelen.

Typen trauma

Gedetineerden zijn onderhevig aan verschillende vormen van trauma. Alleen al het opgesloten zitten is voor veel gevangenen een uiterst traumatische gebeurtenis, die verantwoordelijk kan zijn voor het neerslaan van PTSS na hun vrijlating uit detentie.

Andere factoren zijn verweven in de pathogenese van deze aandoening, waaronder de vele risicofactoren die ten grondslag liggen aan de gedrags- en gedachtepatronen van veel criminelen. Deze omvatten jeugdtrauma’s zoals extreme armoede, kindermishandeling door hun ouders of verzorgers, ervaringen van verwaarlozing, lichamelijk en seksueel misbruik, evenals andere vormen van mishandeling.

Deze uiterst pijnlijke en verwoestende jeugdherinneringen kunnen vaak worden wakker geschud wanneer deze delinquenten het gevangenisleven ervaren, met zijn ontmenselijkende, harde en liefdeloze omgeving en levensstijl.

Het geweld dat in veel gevangenissen welig tiert in de nabijheid van niet-betrokken gevangenen, samen met de eisen van gehoorzaamheid aan een starre en onpersoonlijke gevangenisdiscipline en de noodzaak om te ontsnappen aan wrede of overheersende medegevangenen, evenals de dringende noodzaak om zelf geen slachtoffer te worden van verkrachting of geweld, spannen allemaal samen om een ondraaglijke herbeleving te produceren van jeugdherinneringen die de gevangene graag zou willen vergeten.

Deze herinneringen, door de vroegere ervaringen terug te brengen, kunnen de gevangene de verlammende mentale en emotionele reacties doen ondergaan, die zij vroeger hebben opgeroepen, evenals de pijnlijke gevolgen daarvan. Aldus is in vele gevallen de weg reeds gebaand voor de ontwikkeling van een volwaardige PTSS na de opsluiting.

Ze komen echter niet gemakkelijk aan het licht, vooral niet onder de training van een harde en gedisciplineerde instelling als een gevangenis. In plaats daarvan worden ze geïnternaliseerd, wat leidt tot uiterlijke goed aangepaste individuen die van binnen zieden van woede, frustratie, desorganisatie, hulpeloosheid en angst. Dit zorgt ervoor dat zij er uiteindelijk niet in slagen zich aan te passen aan de wereld buiten de gevangenis.

Deze disfunctie is vooral duidelijk wanneer de gevangene geen ondersteunend netwerk heeft bij zijn terugkeer naar de vrije wereld. Dit betekent dat er niemand is die kan ontdekken dat er iets mis is.

Het interne conflict barst naar de oppervlakte wanneer dergelijke individuen worden geconfronteerd met een overweldigende uitdaging, die werkt als de spreekwoordelijke druppel op de kamelenrug, wat leidt tot de val van de externe steun die hen tot nu toe in stand hield en waardoor zij zich op onverwacht destructieve of abnormale wijze gaan gedragen.

Symptomen

PTSD veroorzaakt fysieke, emotionele en gedragssymptomen. Vroege symptomen van PTSS kunnen worden geclassificeerd als:

• Het herbeleven van de traumatische gebeurtenis
• Het vermijden van alles wat herinneringen oproept aan het trauma
• Normale springerigheid of prikkelbaarheid, zich voortdurend gestrest voelen
• Lage of neerslachtige stemming de meeste tijd
• Gevoelens van zelfverwijt of woede jegens een andere figuur die verantwoordelijk wordt geacht voor de huidige situatie

Beheersing

Om met de PTSS om te kunnen gaan, is het nodig de gedetineerde instrumenten aan te reiken om het trauma in het juiste licht te zien. Dit zal waarschijnlijk inhouden dat ook de achtergrondtrauma’s moeten worden aangepakt.

Daarna zal het nodig zijn om dergelijke slachtoffers te helpen om te gaan met de vermijding, het stressniveau, de depressie, het zelfverwijt en de woede die hen onvermijdelijk achtervolgen. Ontspannings-, ademhalings- en aardingstechnieken kunnen allemaal worden aangeleerd om bij dit proces te helpen, samen met psychotherapie en het aanleren van copingvaardigheden. Medicatie kan in sommige gevallen nodig zijn, en het gevangenispersoneel moet erbij betrokken zijn om dit proces vruchtbaar te laten zijn.

1. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cbm.653/full
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4321801/
3. https://aspe.hhs.gov/basic-report/psychological-impact-incarceration-implications-post-prison-adjustment
4. http://www.selfhelpguides.ntw.nhs.uk/penninecare/leaflets/selfhelp/Prisoner%20Post%20Traumatic%20Stress.pdf
5. https://web.ntw.nhs.uk/selfhelp/leaflets/Prisoner%20Post%20Traumatic%20Stress%20ER.pdf

Verder lezen

• Alle Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS) inhoud
• Wat is Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS)?
• Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS) Symptomen
• Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS) Oorzaken
• Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS) Diagnose

Geschreven door

Dr. Liji Thomas

Dr. Liji Thomas is een OB-GYN, die in 2001 is afgestudeerd aan het Government Medical College, University of Calicut, Kerala. Liji heeft na haar afstuderen een aantal jaren als voltijds consulent verloskunde/gynaecologie in een particulier ziekenhuis gewerkt. Zij heeft honderden patiënten begeleid die te maken hadden met zwangerschapsgerelateerde problemen en onvruchtbaarheid, en heeft meer dan 2000 bevallingen begeleid, waarbij zij altijd streefde naar een normale bevalling in plaats van een operatieve.

Last bijgewerkt 27 feb 2019

Citaties

Gebruik een van de volgende formaten om dit artikel te citeren in uw essay, paper of verslag:

• APA

  Thomas, Liji. (2019, 27 februari). Posttraumatische stress bij gedetineerden. Nieuws-Medisch. Retrieved on March 26, 2021 from https://www.news-medical.net/health/Prisoner-Post-Traumatic-Stress.aspx.

• MLA

  Thomas, Liji. “Gevangene Post Traumatische Stress”. Nieuws-Medisch. 26 maart 2021. <https://www.news-medical.net/health/Prisoner-Post-Traumatic-Stress.aspx>.

• Chicago

  Thomas, Liji. “Gevangene Post Traumatische Stress”. Nieuws-Medisch. https://www.news-medical.net/health/Prisoner-Post-Traumatic-Stress.aspx. (accessed March 26, 2021).

• Harvard

  Thomas, Liji. 2019. Posttraumatische stress bij gedetineerden. Nieuws-Medisch, bekeken 26 maart 2021, https://www.news-medical.net/health/Prisoner-Post-Traumatic-Stress.aspx.