Primo Levi, (geboren 31 juli 1919, Turijn, Italië-dood 11 april 1987, Turijn), Italiaans-Joodse schrijver en chemicus, bekend om zijn ingetogen en ontroerend autobiografisch verslag van en beschouwingen over het overleven in de nazi-concentratiekampen.
Levi groeide op in de kleine Joodse gemeenschap in Turijn, studeerde aan de Universiteit van Turijn, en studeerde in 1941 summa cum laude af in de scheikunde. Twee jaar later sloot hij zich aan bij vrienden in Noord-Italië in een poging aansluiting te vinden bij een verzetsbeweging, maar hij werd gevangen genomen en naar Auschwitz gestuurd. Daar werkte Levi als slavenarbeider voor een kunstrubberfabriek van de I.G. Farbenindustrie. Na de bevrijding van Auschwitz door de Sovjets in 1945 keerde Levi terug naar Turijn, waar hij in 1961 algemeen directeur werd van een fabriek die verf, email en kunstharsen produceerde; de samenwerking zou zo’n 30 jaar duren.
Levi’s eerste boek, Se questo è un uomo (1947; Als dit een mens is, of Overleven in Auschwitz), gaf blijk van buitengewone kwaliteiten van menselijkheid en afstandelijkheid in zijn analyse van de gruwelijkheden waarvan hij getuige was geweest. Zijn latere autobiografische werken, La tregua (1963; De wapenstilstand, of Het ontwaken) en I sommersi e i salvati (1986; De verdronkenen en de geredden), zijn verdere reflecties op zijn oorlogservaringen. Il sistema periodico (1975; Het Periodiek Systeem) is een verzameling van 21 meditaties, elk genoemd naar een chemisch element, over de analogieën tussen de fysieke, chemische en morele sferen; van al Levi’s werken is het waarschijnlijk zijn grootste kritische en populaire succes. Hij schreef ook poëzie, romans en korte verhalen. Een rechtbank in Turijn verklaarde zijn dood in 1987 een zelfmoord, een uitspraak die algemeen werd aanvaard, maar door sommigen werd betwist.
The Complete Works of Primo Levi (2015) bevat Engelse vertalingen van zijn gehele oeuvre, waaronder stukken die nooit eerder beschikbaar waren voor Engelstalige lezers.