Vind bronnen: “Proerythroblast” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (juni 2020) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)
Een proerythroblast (of rubriblast, of pronormoblast) is het vroegste van vier stadia in de ontwikkeling van het normoblast.
Normoblast
H2.00.04.3.03002
Anatomische termen van microanatomie
In de histologie is hij zeer moeilijk te onderscheiden van de andere “-blast”-cellen (lymfoblast, myeloblast, monoblast, en megakaryoblast). Het cytoplasma is blauw in een H&E-kleuring, wat erop wijst dat het basofiel is.
Proerythroblasten ontstaan uit de CFU-e (colony-forming unit erythroid) cellen, en geven aanleiding tot basofiele erythroblasten. Bij de muis zijn proerythroblasten grote geëngageerde progenitors die veel transferrine receptor (receptor voor ijzerverwerving), erythropoïetine receptor (EPOR) en c-Kit (stamcelfactor receptor) tot expressie brengen, en Ter119 (celoppervlak molecule) -positief zijn. Hun proliferatievermogen is beperkter in vergelijking met het voorafgaande stadium, de CFU-e.
In vivo, beginnend met het proerythroblast stadium, ondergaan erytroïde cellen nog een aantal celdelingen, terwijl zij tegelijkertijd overlevingsgenen zoals Bcl-xL upreguleren, grote hoeveelheden ijzer verwerven en opslaan, de synthese van hemoglobine en andere erytroïde genen opvoeren (voor een groot deel een GATA-1 afhankelijk proces dat wordt versterkt door de EPOR signalering) en in celgrootte afnemen, uiteindelijk hun kernen verwijderen en in de bloedbaan worden vrijgelaten als reticulocyten. Er zijn verscheidene nucleoli op de kern en deze beslaat het grootste deel van het celvolume. de chromatinen bestaan uit een netwerk van fijne roodroze draden. Het onderscheidende kenmerk van pro-erythroblast ten opzichte van zijn overeenkomstige myeloblast in de granulocytaire reeks is dat het meer basofiel perifeer cytoplasma draagt.