Psychologische 'muren' schaden ons na verloop van tijd – in plaats van ons te beschermen

  • In onzekere sociale situaties hebben we de neiging ons te verdedigen door een psychologische “muur” op te trekken.
  • Voor degenen die erg voorzichtig zijn, kunnen mensen die zich met hen inlaten een regelrechte “afwijzing” voelen.
  • Het cultiveren van vertrouwen is belangrijker dan ooit bij het overwinnen van de muren van veel mensen om relaties met hen op te bouwen.

Wat is de muur? Nee, niet het kolossale fort dat de Zeven Koninkrijken scheidt van de wilden – of de grote afscheiding die president Trump voorziet langs de zuidgrens – ik bedoel, de muur. De schijnbaar ondoordringbare muur die we in een oogwenk oproepen als we met anderen omgaan.

In tegenstelling tot zijn tegenhanger in de serie Game of Thrones zou dit interne bolwerk ongetwijfeld bestand zijn tegen de blauwe vlammen van de adem van een draak. Ondanks de oorlogspogingen om het neer te halen, doemt het stevig op boven de wazige silhouetten van vele verdachte figuren. Maar nogmaals, wat is het? Waar komt het vandaan? Waarom verheffen we het tot hoogten zo hoog dat geen moordenaar het zou kunnen schalen?

Om ons te helpen deze alomtegenwoordige psychologische structuur beter te begrijpen, hebben we contact opgenomen met een van New York’s top relatiecoaches, Susan Winter, die gespecialiseerd is in “hoger denken.” Het blijkt dat er een goede reden is waarom veel mensen op hun hoede zijn in onzekere sociale situaties.

Wat is dat dan?

Photo credit: Raychan on Unsplash

“‘De muur’ waar je het over hebt, is de zelfbeschermende barrière die het ego voor onze verdediging opwerpt”, zegt Winter. “Ons natuurlijke afweersysteem zal automatisch in werking treden wanneer we iemand nieuw ontmoeten. We beoordelen hun potentiële verdienste, of schade: ‘Is dit iemand die ik wil leren kennen? Zo ja, hoe ver laat ik hem in mijn leven toe?””

Voor zover het verdedigingsstrategieën betreft, zijn er hier enkele voordelen. Winter gelooft bijvoorbeeld dat deze versterking ons de kans geeft om binnenkomende informatie die we over een onbekende persoon ontvangen, mentaal te beoordelen. “De muur geeft ons de tijd om onze onderbuikgevoelens over hun woorden, daden en gedrag te herzien,” zegt ze. “Dit is een essentiële stap om te nemen voordat je halsoverkop in een vriendschap, zakelijke alliantie of romance springt.”

Hoe deze muren zich manifesteren in alledaagse gesprekken varieert – ze kunnen subtiel of heel herkenbaar zijn. Immers, geen twee mensen zijn helemaal gelijk. We hebben allemaal verschillende ervaringen, niet te vergeten verschillende interpretaties van die ervaringen – waarvan sommige trauma’s bevatten. “Als een persoon extreem voorzichtig is, zal hij defensief zijn,” zegt Winter. “Iedereen die met hem in contact komt, zal een afstand voelen; van een harde koelheid tot regelrechte afwijzing. Als het subtiel is, voelt de waarnemer een gereserveerd persoon.”

The cold shoulder

Hoezeer het voor sommigen ook voor de hand ligt, deze defensieve strategie bij “extreem voorzichtige” personen is vaak gekoppeld aan pijnlijke ervaringen uit het verleden. Net als muren in de echte wereld, deze psychologische barrière bestaat om te beschermen. Hoewel er defensieve voordelen zijn – d.w.z. onszelf ervan weerhouden gevoelige informatie aan ongevoelige mensen te geven – zijn er ook onvoorziene nadelige effecten. Vooral als deze defensieve tactiek onophoudelijk in het spel is.

“De negatieve kant van het voortdurend hebben van iemands muur is dat niemand binnen kan komen,” zegt Winter. “Wat verschijnt als ‘goed nieuws’ om ons te beschermen, is eigenlijk ‘slecht nieuws’ dat ons isoleert: De muur staat niemand toe om echt bevriend met ons te raken, ons te steunen, te helpen of van ons te houden.”

Het onvermogen voor mensen om ons authentieke zelf aan te boren – dat wil zeggen, dat deel dat we heftig proberen te bewaken – is bijtend voor onze alledaagse connecties met anderen, en draagt bij aan eenzaamheid, die momenteel op epidemisch niveau is in de V.S.Het maakt ook moderne dating nog moeilijker – voor het geval je het nog niet gemerkt hebt, we leven in een tijd waarin zelfs degenen die zich voordoen als zelfverzekerde individuen, van binnen doorzeefd en zorgelijk zijn door een laag gevoel van eigenwaarde.

“De muur is vooral merkbaar als het gaat om dating en romantiek,” zegt Winter, en beschrijft de ongebruikelijke tactiek van “voorzichtige” individuen wanneer ze zich op het randje voelen om te worden blootgesteld. “Dit niveau van betrokkenheid creëert een natuurlijke kwetsbaarheid die ervoor zorgt dat sommige individuen zich voordoen als iemand die ze niet zijn, directe vragen ontwijken of alle pogingen tot verbinding ontwijken.”

Neem een risico, maar gebruik je gevoel.

Photo credit: Toa Heftiba on Unsplash

Dus, wat moet er worden gedaan? Kan er iets worden gedaan? Moeten we iedereen verwerpen? Moeten we roekeloos vertrouwen? Zoals met zoveel dingen, is een “gulden middenweg”, tussen beide uitersten, waarschijnlijk het beste. Dat wil zeggen, net zoals we onszelf in de gaten houden om niet te snel onze waakzaamheid te laten varen bij mensen die we niet kennen – van wie we de patronen nog niet doorgronden – is het ook belangrijk om onszelf in de gaten te houden wanneer we beseffen dat we anderen niet de juiste kans geven.

“De vraag is er een van vertrouwen,” zegt Winter, over het ontwikkelen van betekenisvolle relaties. “Zal deze persoon ons pijn doen? Kunnen we deze persoon vertrouwen met informatie over ons? Als hij of zij bepaalde feiten of gevoelens van ons kent, zal hij of zij die informatie dan gebruiken om ons te schaden of om ons te helpen? . . . Totdat we onomstotelijk weten dat een persoon een vriend is en geen vijand, houden we de muur op.”

Het is ook belangrijk om in de gaten te houden dat niet iedereen erop uit is om ons opzettelijk pijn te doen – Thupten Jinpa, de belangrijkste Engelse vertaler van de Dalai Lama, beweert zelfs dat vriendelijkheid een fundamentele menselijke eigenschap is. Ja, zelfs onder de voortdurend strijdende, roodharige mensheid. We zouden inderdaad ophouden te bestaan, als eusociale soort, als we niet, op eindeloze punten in onze evolutie, voor elkaar zouden zorgen. Daar komt nog bij dat we, zelfs als we door anderen worden aangevallen, in staat zijn tot een opmerkelijke mate van veerkracht.

Dit alles gezegd hebbende, ja, wees je bewust van wanneer je muren omhoog staan, maar wees ook waakzaam om in te schatten wanneer de glinsterende poorten geopend kunnen worden. Het is een risico – veel dingen zijn – maar het is een waard om te nemen. Onze eeuwigheid hangt er van af.

De wetenschap van mededogen: Vriendelijkheid is een fundamenteel menselijk trekje

Vriendelijkheid Is Een Fundamentele Menselijke Trait

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.