Pythiosis is een relatief zeldzame, maar opkomende infectieziekte bij huisdieren die afkomstig is van een alg-achtige schimmel die het lichaam binnendringt via de neus/sinus, slokdarm, of kapotte huid door contact met water. Pythiose, soms ook “zwamkanker” genoemd, komt meestal voor in de moerassige gebieden van het zuidoosten van de Verenigde Staten, maar is ook aangetroffen tot in het westen van de centrale vallei van Californië. Pythiosis verschijnt gewoonlijk in de herfst of vroege wintermaanden waar het organisme gedijt in vijvers, wetlands en moerassen.
Er zijn twee vormen van pythiose, GI en cutaan. GI pythiose tast het spijsverteringskanaal van de hond aan, waardoor het weefsel van de maag en/of de darmen verdikt. Symptomen zijn koorts, braken, diarree, abdominale massa / pijn, en vergrote lymfeklieren. Cutane pythiose ontwikkelt zich als laesies op de poten, staart, kop, nek, perineum, en/of de binnenkant van de dij. Deze gezwollen, niet-genezende wonden op de huid van de hond verschijnen als invasieve massa’s van zwerende, met etter gevulde knobbeltjes. Weefselsterfte (necrose) volgt, waarbij de aangetaste huid uiteindelijk zwart wordt en wegkwijnt. Bij honden wordt de GI-vorm van de ziekte vaker waargenomen dan de cutane vorm van de ziekte.
Diagnose en behandeling
In september 2011 waren Carole en Larry Johnson op vakantie in Bluff City, Tennessee, toen Katy Rose, hun vier jaar oude King Charles Cavalier Spaniël, tekenen van benauwdheid begon te vertonen. 
Volgens mevrouw Johnson vermoedden ze aanvankelijk dat Katy Rose een urineweginfectie had. De Johnsons brachten Katy Rose naar een nabijgelegen dierenkliniek waar de dierenarts, Dr. Kate Zimmerman, urineonderzoek en een kweek aanvroeg, waarvan de resultaten een paar dagen op zich zouden laten wachten. Helaas leek Katy Rose de volgende dag achteruit te gaan en pijn te hebben, dus gingen de Johnsons terug naar de dierenkliniek. Dr. Zimmerman schreef pijnstillers voor en buiten haar kantoor had Katy Rose een stoelgang met sporen van bloed. Dr. Zimmerman maakte een echografie die een massa aantoonde. Ze raadde de Johnsons aan terug te keren naar Florida, omdat de behandeling en de nazorg veel tijd in beslag konden nemen. Onderweg naar huis belden de Johnsons hun vaste dierenarts en maakten een afspraak om Katy Rose te laten onderzoeken zodra ze daar aankwamen. Dr. Kristi Sluiter adviseerde nog een echo te laten maken. De massa werd bevestigd en een operatie werd aanbevolen. Volgens mevrouw Johnson had Katy Rose een vrij grote massa in de dikke darm en tijdens de operatie werd 15 cm van haar darm verwijderd. Een monster werd naar pathologie gestuurd en er werd een titertest gedaan om op pythiose te testen.
De Johnsons brachten Katy Rose naar huis en wachtten op de testresultaten. “Ze herstelde opmerkelijk goed van de operatie en we waren erg optimistisch dat ze alleen een goedaardige obstructie had. Toen het pathologisch rapport negatief terugkwam voor kanker waren we opgetogen en vol vertrouwen dat pythiose geen probleem zou zijn,” zei mevrouw Johnson. “We hadden onderzoek gedaan naar pythiose en konden ons niet voorstellen dat ons vrolijke hondje aan ‘moeraskanker’ zou lijden,” zei Johnson. Helaas testte Katy Rose positief op pythiose.
Dr. Sluiter adviseerde Katy Rose te beginnen met een drie maanden durende kuur van anti-schimmel medicijnen. Honden gediagnosticeerd met GI pythiose hebben een slechte prognose. Hun behandelingsmogelijkheden zijn beperkt en de anti-schimmel medicijnen kunnen ernstige bijwerkingen hebben, waaronder lever- en nierbeschadiging. Daarom moeten honden tijdens het gebruik van deze medicijnen regelmatig laboratoriumtests ondergaan om hun lever en nieren te controleren. Mevrouw Johnson zegt: “Dr. Zimmerman was gedurende deze beproeving bij ons, bood emotionele steun en adviseerde ons over het gebruik van supplementen om Katy Rose’s organen te beschermen en haar immuunsysteem te ondersteunen.” Ze vervolgt: “Door alle angst en bezorgdheid die we ervoeren elke keer als er een verandering was, echt of ingebeeld, in Katy Rose’s toestand, belden we vaak met Dr. Sluiter. Ze was verbazingwekkend geduldig en snel in het beantwoorden van al onze telefoontjes.”
Katy Rose voltooide haar anti-schimmel behandeling in januari. Ze onderging nog een echografie die negatief terugkwam voor hergroei, en ze had ook nog een titers test voor pythiose, die ook negatief terugkwam. Mevrouw Johnson zegt: “Katy Rose heeft haar vroegere uithoudingsvermogen nog niet terug en moet de drie kilo die ze is aangekomen nog afvallen, maar deze zaken zijn echt van klein belang vergeleken met de gebruikelijke uitkomst wanneer een hond wordt gediagnosticeerd met pythiose.”
Bewustwording
Mrs. Johnson zei dat terwijl Katy Rose nooit los mocht lopen, ze haar beschrijft als een snuffelaar. Hoewel ze niet zeker weten waar of hoe ze pythiose heeft opgelopen, denken ze dat een spore via haar neusgat is binnengedrongen. De Johnsons moedigen alle huisdiereigenaren aan om vertrouwd te raken met de tekenen en symptomen van pythiose, zodat onmiddellijk medische hulp kan worden ingeroepen. Katy Rose heeft het overleefd en heeft een uitstekende prognose dankzij de snelle reactie van de Johnsons op haar gedragsverandering en de onmiddellijke verzorging door de diergeneeskundige teams. “Elke dag met Katy Rose is een dag om te vieren. We noemen haar ons wonderkind,” zei Johnson.