Lokale legende Bill Rieflin is gisteren, dinsdag 24 maart, op 59-jarige leeftijd overleden. Het nieuws werd bevestigd door zijn schoonzus Kathryn Rieflin. De getalenteerde multi-instrumentalist streed de afgelopen jaren tegen kanker.
Een hoeksteen van de muziekscene van Seattle, Rieflin begon zijn muzikale carrière in de jaren ’70 in de bands The Telepaths en The Blackouts. In het midden van de jaren ’80 werd hij samen met Blackouts-bandmaat Paul Barker lid van de tourende band van industrial pioniers Ministry. Hij speelde mee op het doorbraakalbum The Land of Rape and Honey en zijn krachtpatserij is te horen op het live-album en de concertfilm In Case You Didn’t Feel Like Showing Up (Live). Rieflin zette zijn samenwerking in het industriële domein voort met bands als Pigface, KMFDM, en voor collega Wax Trax! Records artiest Chris Connelly.
Als bewijs van Rieflins veelzijdigheid, begon hij na zijn terugkeer naar Seattle te drummen voor artiesten als Ken Stringfellow en Chris Cornell, en bands als Swans en The Minus 5, waarvan frontman Scott McCaughey hem aanbeval bij R.E.M. toen hun oprichtende drummer Bill Berry met pensioen ging.
Als soloartiest kreeg Rieflin de kans om zijn andere muzikale talenten in de schijnwerpers te zetten, door keyboards, bas, gitaar en zang te spelen op zijn debuut LP Birth of a Giant. Het album gaf hem ook de kans om te werken met zijn persoonlijke gitaarheld, Robert Fripp van King Crimson. De twee vormden een relatie die tientallen jaren zou duren, en sinds 2013 trad Rieflin op met King Crimson, eerst als drummer, en meer recentelijk op “mellotron, keys, and fairy dusting,” zoals Fripp in zijn blog had geschreven.
Met zo’n lange en illustere carrière, is het geen verrassing dat eerbetonen de sociale media hebben overspoeld. Op Instagram haalt R.E.M.-voorman Michael Stipe herinneringen op:
Het is met een zwaar hart dat we de dood van onze dierbare vriend en uitmuntende drummer, Bill, erkennen.
Bill stuurde me deze foto vorige week van hem en Lenny Kaye eerder deze maand toen de Patti Smith Group in de stad waren en ze mochten rondhangen. Hij was opgetogen om zulke grote vrienden te zien en samen te komen in zijn favoriete vreemde Chinees-Amerikaanse diner. Een blijvende herinnering is decennia oud, toen ik Bill voor het eerst ontmoette in een nachtelijke Policeman’s bar in Seattle, aan een vettige tafel zat en whisky dronk, en we in eerbiedige stilte en ontzag luisterden naar ‘Birdland’ uit de jukebox. Zijn aandacht voor dat nummer toen en daar gaf me veel aan over wat het zou zijn om met Bill samen te werken – wat begon met het creëren van een aantal magische en prachtige samenwerkingen en levenslange vriendschappen.
En dus voor Bill nu, hij is tussen alle fijne punten van de sterren en we kijken omhoog met liefde- en met onze eigen eerbied voor zijn schoonheid, zijn humor, zijn niet aflatende nieuwsgierigheid en natuurlijk zijn ongelooflijke muzikale oor, zijn tijd hier met ons zo kostbaar en gouden. –Michael
Bekijk hieronder nog een paar eerbetonen via Twitter.