Rangjung Rigpe Dorje, 16e Karmapa

GeboorteEdit

De 16e Karmapa werd geboren in Denkhok in de Dergé provincie in Oost Tibet, Kham, vlakbij de Dri Chu of Yangtze Rivier. De vorige Karmapa Khakhyab Dorje (1871-1922) liet een brief na waarin hij de omstandigheden van zijn volgende incarnatie uiteenzette. De begeleider van de Karmapa, Jampal Tsultrim, bezat de brief met de voorspelling, die precies overeenkwam met de procedure die de 11e Tai Situpa reeds ondernam om de 16e Karmapa Rangjung Rigpe Dorje te vinden.

Controverse en erkenning als KarmapaEdit

Zoals bij vorige en toekomstige Karmapa’s ontstonden er politieke obstakels bij de erkenning van de 16e Karmapa.

Voordat de brief van Jampal Tsultrim bij de door de Gelugpa gecontroleerde regering van de 13e Dalai Lama in Lhasa kon aankomen, gaf het Ministerie van Religie een formele verklaring uit dat de reïncarnatie van de Karmapa was geboren als de zoon van een van de kabinetsministers, Lungshawa, in Lhasa. Lungshawa wilde dat zijn zoon tot Karmapa werd benoemd als onderdeel van zijn plan om Tibet te moderniseren. De labranga van de Karmapa (het bestuur van het Tsurphu klooster) ging in beroep tegen de beslissing en zei dat zij een authentieke predikatiebrief hadden, maar de centrale regering antwoordde dat de Dalai Lama een standpunt had ingenomen, dat niet kon worden gewijzigd. Het verzoekschrift ging een jaar lang heen en weer totdat de zoon van Lungshawa van een dak viel, zijn bekken brak en aan de gevolgen daarvan overleed. Het Tsurphu klooster diende opnieuw een Karmapa kandidaat in maar werd opnieuw afgewezen door de centrale regering – het indienen van één kandidaat stond gelijk aan het kiezen van de kandidaat door het Tsurphu klooster. De eerste Beru Khyentse Rinpoche kwam met een plan om dezelfde kandidaat voor te dragen – de ene naam als zoon van de vader en de “andere” de naam als zoon van de moeder. De centrale regering reageerde door te zeggen dat de juiste tulku de zoon van de moeder was, niet de zoon van de vader.

Vroege leven en eerste Zwarte Kroon CeremonieEdit

Hij werd naar het Palpung klooster gebracht waar de 11e Tai Situpa, Pema Wangchok, hem de wijding, de Bodhisattva geloften en vele leringen gaf. Beru Khyentse Lodro Miza Pampa’i Gocha leerde hem de tantra’s. Bo Kangkar Rinpoche onderwees hem de soetra’s. Jamgon Palden Kyentse Oser onderwees hem Mahamudra en de Zes Yogas van Naropa. Hij beschouwde de 11e Tai Situpa, Pema Wangchok, en de 2e Jamgön Kongtrül Khyentse Öser als zijn basisgoeroes. In 1931, op de leeftijd van zeven jaar, voerde hij zijn eerste Zwarte Kroon ceremonie uit. Op dertienjarige leeftijd ontving hij zijn haarknipceremonie van Thubten Gyatso, 13de Dalai Lama.

Onderwijs en het ontvangen van belangrijke transmissiesEdit

Tijdens zijn opleiding ontving hij alle Kagyu-transmissies en werd hij ook vele jaren onderwezen door de Sakya Trizin. Begin 1940 ging hij in retraite, en in 1947 begon hij aan een pelgrimstocht naar India samen met Tenzin Gyatso, de 14e Dalai Lama. Rangjung vervolgde zijn opleiding met de 10e Mindrolling Trichen van de Nyingma School en deze werd afgesloten met de Kalachakra inwijding van de Gelugpa School. Rangjung had dus alle belangrijke leringen van alle grote Tibetaanse boeddhistische scholen ontvangen.

OnderwijsactiviteitEdit

De 16e Karmapa zette de activiteiten van zijn voorganger voort, reisde en onderwees door heel Tibet, Bhutan, Nepal, Sikkim, India en delen van China. Zijn activiteit omvatte ook het spontaan lokaliseren van de wedergeboorten van hoge gereïncarneerde lama’s, zonder meditatie.

Voorspellingen van Chinese bezetting en ontsnapping uit TibetEdit

Vóór de Chinese invasie van Tibet deed de Karmapa een reeks voorspellingen die erop wezen dat het Tibetaanse volk zich zou moeten voorbereiden om naar India te ontsnappen. In 1940, op 16 jarige leeftijd, schreef de Karmapa een gedicht dat de bezetting van Tibet voorspelde:

Ons volk zal hier niet blijven. Wij zullen naar India gaan.

De koekoekvogel die door de gastheer van de lente wordt geroepen, weet waarheen hij moet gaan als de zaden rijpen in de bloei van de herfst.

Ik denk er niet aan ergens anders heen te gaan dan naar Oost-India.

Toen de politieke omstandigheden in Tibet radicaal veranderden met de overname door China in 1950. De Karmapa nam, samen met de Dalai Lama, regeringsfunctionarissen en andere hoge lama’s, deel aan besprekingen in Peking om te onderhandelen over een regeling. Dit lukte een tijdje, maar in 1959 drong de Chinese regering aan op landhervorming, die het systeem van onafhankelijke kloosters in het Tibetaans boeddhisme zou ondermijnen. Het conflict met de lama’s als spirituele leiders kwam in een stroomversnelling.

In februari van dat jaar nam de Karmapa 160 leerlingen mee uit het Tsurphu-klooster en ontsnapte naar Bhutan, waarbij hij de heiligste schatten en relikwieën van de lineage meenam.

Tashi Namgyal, de koning van Sikkim, bood de Karmapa de plaats aan waar de 9e Karmapa eerder een van de drie Sikkim-kloosters had gesticht, dat toen in ruïnes was. Het was op deze plaats dat de zetel in ballingschap van de 16e Karmapa, het Rumtek klooster, werd gebouwd en vervolgens officieel ingehuldigd in 1966. De traditionele Tibetaanse zetel van de Karmapa, het Tsurphu-klooster, van waaruit de Karmapa Ogyen Trinley Dorje in 1999 ontsnapte, bestaat nog steeds, maar het aantal monniken wordt beperkt door de Chinese regering.

Rangjung Rigpe Dorje, de 16e Karmapa, zittend, met Freda Bedi in het Rumtek-klooster, Sikkim, 1971

Rangjung Rigpe Dorje, de 16e Karmapa met Paus Paulus VI, 17 januari 1975.

Focus op het WestenEdit

In het begin van de jaren zeventig deed de Karmapa de voorspelling dat Tibet een zware strijd zou voeren om onafhankelijkheid te verwerven en zelfs als dat zou lukken, het de vluchtelingen niet zou toestaan terug te keren. Rumtek zou ook geen goede plaats zijn, en hoewel Sikkim en Bhutan nog steeds stabiel zijn, kunnen zij ook achteruitgaan. Maar de Westerse wereld zal het boeddhisme omarmen, dus stuurde hij Lama Gendün naar Europa.

In 1974 begon hij, met de hulp van Freda Bedi, aan zijn eerste wereldtournee. Op 15 september verliet de Karmapa Rumtek met een gevolg van Tulkus en monniken, waaronder Tenga Rinpoche, Bardor Tulku Rinpoche en Lama Jigme Rinpoche. Hij werd op 17 september in Londen verwelkomd door Chime Rinpoche, Akong Rinpoche en anderen, waaronder Hannah Nydahl en Lama Ole Nydahl. De Karmapa reisde naar Europa, Canada en de Verenigde Staten, waar hij werd verwelkomd door Chögyam Trungpa. Hij vestigde Dhagpo Kagyu Ling in Frankrijk als de centrale zetel van activiteit, gaf verscheidene Zwarte Kroon ceremonies, en woonde een audiëntie bij, verleend door Paus Paulus VI. In 1976-77 begon hij aan een meer uitputtende tournee, waarbij hij uitgebreid onderricht gaf en bijna alle grote steden in Europa bezocht.

In mei 1980 bezocht de Karmapa opnieuw het Westen, waarbij hij stopte voor lezingen en ceremonies in Londen, New York, San Francisco, en Boulder, Colorado.

De zestiende Karmapa hielp de overdracht van het Tibetaans boeddhisme naar het Westen te bevorderen. Hij richtte op verschillende plaatsen in de wereld Dharmacentra en kloosters op om de leer van de Boeddha te beschermen, te bewaren en te verspreiden. Als onderdeel van een initiatief van de Tibetaanse regering in ballingschap om de organisaties van het Tibetaans boeddhisme te consolideren, werd Rangjung Rigpe Dorje het eerste formele hoofd van de Kagyu-school, hoewel de eerdere Karmapas al lang als de meest prestigieuze en gezaghebbende lama’s van die school werden beschouwd.

WonderenEdit

Er zijn verschillende verslagen van wonderen verricht door de 16e Karmapa, wat in overeenstemming is met veel boeddhistische meesters die vóór hem kwamen.

KindertijdEdit

De identiteit van de Karmapa als kind werd geheim gehouden, maar dorpelingen in de buurt merkten gunstige tekenen op bij zijn geboorte en kwamen naar hem toe voor zegeningen. Als kind vertoonde de Karmapa helderziende gaven, en als de plaatselijke boeren een schaap of een ander dier van hun kudde verloren, wist hij waar hun dieren waren.

VogelsEdit

Karmapa, die dol was op vogels, zou ze zegenen bij hun dood. In plaats van te kelderen zouden ze volledig stijf blijven en verscheidene dagen omhoog blijven. Men begreep dat de vogels in een staat van samadhi verkeerden, en dit proces stond bekend als “bevrijding door contact”.

Hopi stam en het verlichten van de droogteEdit

In 1974 bezocht de Karmapa de Hopi stam in New Mexico, die Zijne Heiligheid had verzocht hun door droogte geteisterde land te verlichten. Hij voerde een ceremonie uit en voor het eerst in vijfenzeventig dagen viel er een stortvloed van regen. s Avonds kregen de Hopi en Navajo mensen de machtiging van Rode Chenrezig.

DoodEdit

In 1980-81 begon de Karmapa aan zijn laatste wereldtournee, waarbij hij leringen, interviews en machtigingen gaf in Zuidoost-Azië, Griekenland, Groot-Brittannië, Canada en de Verenigde Staten. Rangjung Rigpei Dorjé overleed op 5 november 1981 in de Verenigde Staten in een ziekenhuis in Zion, Illinois, even ten noorden van Chicago. Artsen en verpleegkundigen in het ziekenhuis maakten opmerkingen over zijn vriendelijkheid en hoe hij meer begaan leek met hun welzijn dan met zijn eigen welzijn.

1965 foto van Karmapa in Sikkim door Dr. Alice S.

Volgens aan het boeddhisme gelieerde bronnen was een arts ook getroffen door de weigering van de Karmapa om pijnstillers te slikken en door de afwezigheid van tekenen dat hij de hevige pijn voelde die de meeste patiënten in zijn toestand melden. Na zijn dood werd zijn lichaam, tegen de ziekenhuisprocedure in maar in overeenstemming met de Tibetaanse traditie en met speciale toestemming van de staat Illinois, drie dagen in het ziekenhuis achtergelaten.

Zijn lichaam werd gecremeerd in Rumtek, eveneens volgens de Tibetaanse traditie.