Vind bronnen: “Reciprocerende beweging” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (december 2009) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)
Reciprocerende beweging, ook wel reciprocatie genoemd, is een zich herhalende op-en-neer of heen-en-weer lineaire beweging. Deze wordt aangetroffen in een groot aantal mechanismen, waaronder zuigermotoren en pompen. De twee tegengestelde bewegingen waaruit een enkele reciprocatiecyclus bestaat, worden slagen genoemd.
Een krukas kan worden gebruikt om een draaiende beweging in een draaiende beweging om te zetten, of omgekeerd om een draaiende beweging in een draaiende beweging om te zetten.
In een verbrandingsmotor (een soort motor met heen en weer gaande beweging) bijvoorbeeld, wordt de zuiger door de uitzetting van de brandende brandstof in de cilinders periodiek omlaag gedrukt, waardoor de krukas via de drijfstang in beweging komt. De voortdurende rotatie van de krukas drijft de zuiger weer omhoog, klaar voor de volgende cyclus. De zuiger beweegt in een heen-en-weergaande beweging, die wordt omgezet in een cirkelvormige beweging van de krukas, die uiteindelijk het voertuig voortstuwt of ander nuttig werk verricht.
De heen-en-weergaande beweging van een pompzuiger ligt dicht bij, maar verschilt van, een sinusoïdale eenvoudige harmonische beweging. Aangenomen dat het wiel wordt aangedreven met een perfecte constante draaisnelheid, draait het punt op de krukas dat in verbinding staat met de drijfstang soepel met een constante snelheid in een cirkel. De verplaatsing van dat punt is dus inderdaad per definitie precies sinusoïdaal. Tijdens de cyclus verandert de hoek van de drijfstang echter voortdurend. De horizontale verplaatsing van het “verre” uiteinde van de drijfstang (d.w.z. verbonden met de zuiger) wijkt dus enigszins af van sinusoïdaal. Omstandigheden waarbij het wiel niet met een perfect constante draaisnelheid ronddraait, zoals een stoomlocomotief die vanuit stilstand optrekt, zijn zeer zeker niet sinusoïdaal.