Red terror cichlide (Cichlasoma festae)

Red terror cichlide of harlekijn cichlide (lat. Cichlasoma festae) is een felle, grote en territorium afhankelijke vis van de Cichlidae familie. Vaak wordt de vis vanwege zijn temperament in soortenaquaria gehouden. Deze vis is matig moeilijk te houden. Maar dit is een van de beste vissen voor wie een zeer slimme, grote, heldere en agressieve vis in een aquarium wil hebben.

Woonomgeving in het wild

In het wild komt de rode terreurcichlide voor in wateren in het westen van Zuid-Amerika, van de rivier Río Esmeraldas (Ecuador) tot het stroomgebied van de rivier Río Tumbes (Peru). Hij houdt van plaatsen met een sterke waterstroming en zwemt in het middenwater dichter bij de bodem, hij verbergt zich in deukjes en putjes onder boomtakken die boven het water hangen.

De vis voedt zich voornamelijk dicht bij de bodem met schaaldieren, kleine vissen en ook plantenvoedsel.

Beschrijving

De mannetjes worden tot 50 cm (20 inch) groot en de vrouwtjes worden tot 30 cm (12 inch) lang. De levensduur is ongeveer 12-15 jaar.

De kleur van de vrouwtjes is rood met rijen verticale zwarte strepen en kleine fonkelende blauwe vlekjes, de snuit is oranjerood. De mannetjesvis heeft een turkooisgroen lichaam met oranje vinnen en blauwe vlekken op de staart.

Houdingsproblemen

Dit is een vis voor ervaren aquarianen. Over het algemeen is hij niet veeleisend wat het houden betreft, hoewel hij erg groot is en sterk afhankelijk van zijn territorium. Het is van cruciaal belang dat hij alleen wordt gehouden in grote soortenaquaria.

Onderhoud en houden in een aquarium

Net als bij het houden van andere grote cichlidensoorten, zul je met succes een rode terreurcichlide houden als je de omstandigheden in de bak net zo creëert als in het wild.

En als we het hebben over zeer grote en agressieve vissen, is het ook van cruciaal belang om deze voldoende leefruimte te bieden, waardoor hij minder agressief wordt en ervoor zorgt dat de vis groot en gezond wordt.

Voor het houden van een paar rode terreurcichliden heb je een bak nodig met een inhoud van 500 liter (110 gallon) of twee keer groter, vooral als je ze samen met andere vissen wilt houden.

Cichlasoma festae heeft net als andere soorten van zijn soort de neiging om de omgeving van het aquarium te ‘veranderen’ op basis van zijn eigen voorkeuren.

Dit proces lijkt op het steeds uitgraven van bodemsubstraat en het uitgraven van aquariumplanten. Kleine kiezelsteentjes of granietsplinters voldoen het beste als bodemsubstraat.

Het is een must om stenen op de bodem van de tank te leggen, ze zullen helpen om de bodem in verschillende secties te verdelen.

Ook kunt u grote stenen gebruiken om grotten en rotsschuilplaatsen te maken, omdat ze een perfecte schuilplaats zijn voor een cichlide die enige tijd alleen wil blijven.

Op verschillende plaatsen op de bodem van het aquarium moet u verschillende stenen of andere voorwerpen met een plat oppervlak plaatsen. Ze zijn noodzakelijk in het geval als vis begint eieren te leggen in een gemeenschappelijke tank.

Het wordt aanbevolen om bloempotten te gebruiken om er tank planten te zetten, graaf ze dan in het bodemsubstraat en versier ze.

Tankplanten moeten tamelijk winterhard zijn, snel groeien met sterke wortels. Dik beplante tankplannen dienen ook als een goede schuilplaats voor de vissen.

Deze cichliden zijn afkomstig uit stromend water en daarom zijn ze gevoelig voor de aanwezigheid van opgehoopt organisch afval in het aquariumwater; de vissen produceren ook afval in grote hoeveelheid als gevolg van hun proteïnedieet.

Om een hoge waterkwaliteit te handhaven, moet u een krachtig filter met efficiënte biologische filtratie plaatsen en elke week een deel van het aquariumwater verversen met vers water (20-30% van het totale aquariumvolume), en ook het bodemsubstraat regelmatig reinigen.

Op deze manier vermindert u het ammoniak- en nitraatgehalte in het water, aangezien de rode terreurcichlide veel afval produceert en graag het bodemsubstraat overal in de bak omwoelt.

Wat de waterwaarden in de bak betreft, de vis is niet veeleisend in dit opzicht – hij kan bij verschillende waterwaarden verblijven.

De volgende zijn echter het meest geschikt: temperatuur 25-28 °C (77-82,4 °F), pH: 6,0 tot 7,5, hardheid van 4 tot 18°dH.

Voeding

Rode terreur is een roofdier en daarom is levend voer en vis een must in zijn dieet. In het wild voedt de vis zich met schaaldieren, mosselen en kleine vissen.

In een aquarium moet u speciaal voer van hoge kwaliteit voor grote cichlidensoorten gebruiken als basisdieet en de vis aanvullend voederen met levend of diepvriesvoer.

Ook kunt u hem voeren met levende schaaldieren of vissen, bijvoorbeeld guppy’s, om zijn natuurlijke jachtproces te stimuleren.

Maar houd in gedachten dat bij het gebruik van dit soort voer er een risico is van besmetting van de tank, dus het is van cruciaal belang om rode terreurcichliden alleen te voeren met de vissen die isolatieperiode zijn gepasseerd.

Ikzelf geef een deel van dit voer aan mijn huisdieren en wat de rest betreft, heb ik veel goede recensies gehoord en gelezen.

Al het voer is van hoge kwaliteit en het is het beste voer voor deze vissoort en het houdt het aquariumwater schoon.

Compatibiliteit en tankgenoten

Dit is een territorium afhankelijke en agressieve vissoort die een van zijn namen – ‘rode terreur’ – volledig waarmaakt.

Het is mogelijk om hem alleen samen te houden met duurzame en sterke vissen van vergelijkbare grootte en temperament. Andere vissoorten of kleinere tankgenoten zullen de hele tijd achtervolgd of gewoon opgegeten worden.

Rode terreurcichlide is even agressief tegen zijn soortgenoten, daarom is het wenselijk slechts één volwassen vissoort of een gevormd vissenpaar (mannetje en vrouwtje) in een tank te houden.

Het is mogelijk de vis in ruime tanks te houden met dezelfde grote en ruziezoekende vissoorten. Bijvoorbeeld met flowerhorn, oscar fish, green terror, managuense cichlide. Of met totaal verschillende soorten: zeilvinpleco, gewone pleco, arowana.

Helaas kun je de uitkomst van zo’n onderneming niet van tevoren voorspellen, want veel hangt af van het humeur. Er zijn aquarianen en hun huisdieren leven vrij vreedzaam en soms gaan de vissen uiteindelijk dood of raken gewond.

Seksing

Reproductieve vrouwtjes zijn feller gekleurd (ze behouden hun kleuring) en ze vertonen agressiever gedrag.

De mannetjes zijn veel groter en naarmate ze groeien vervaagt hun kleur. Tegen de tijd dat ze drie jaar oud zijn, hebben de mannetjes een grote nuchal hump op hun voorhoofd.

Kweek

We moeten vermelden dat de vissen paren vormen naarmate ze ouder worden wanneer ze in een grote groep worden gehouden. De toekomstige partners kiezen elkaar zelf uit en alleen zij weten hoe, waarna ze de relatie voor lange tijd in stand houden.

De mogelijkheid om een koppel te vormen door alleen een mannetje en een vrouwtje bij elkaar te zetten is bijna nihil. Het enige wat je daarmee bereikt is de dood van een van de vissen, omdat de een de ander voortdurend zal aanvallen.

In tegenstelling tot andere agressieve soorten is het vrouwtje agressiever dan het mannetje. Zij kan het nieuwe mannetje verslaan voordat zij met hem gaat paaien.

Ze kan het mannetje zelfs doden als hij niet sterk genoeg blijkt te zijn.
De vrouwelijke vis heeft de neiging het mannetje als eerste op kracht te controleren. Ze klemmen hun kaken in elkaar en proberen te zien wie sterker is.

Als blijkt dat het vrouwtje sterker is dan het mannetje, zul je een van de partners moeten vervangen. Het is van cruciaal belang dat het mannetje sterker is in het paar, alleen in dit geval zal de relatie harmonieus zijn en mogelijk zal het leiden tot het verschijnen van nakomelingen in de nabije toekomst.

U kunt het paaiproces op gang brengen door de watertemperatuur te verhogen tot 26-28 °C, de waterhardheid te verlagen tot 10°, pH – 7,0 en het aquariumwater tot twee keer per week te verversen.

Het vrouwtje legt eieren op een platte steen die van tevoren door het mannetje is schoongemaakt. In het algemeen zijn er ongeveer 100-1000 eieren.

U moet er rekening mee houden dat het aantal eieren in hoge mate afhankelijk is van de omstandigheden in het aquarium en de geslachtsrijpheid.

Het eistadium duurt ongeveer 3-4 dagen. De volwassen vissen dragen de juvenielen in kuilen die ze van tevoren hebben gegraven. Na 4-5 dagen beginnen de juvenielen te zwemmen en zich te voeden.

Tijdens de eerste dagen van hun leven kunnen de juvenielen zich voeden met slijm dat wordt geproduceerd met vochtklieren van het mannetje en het vrouwtje.

Als het koppel werd gevormd toen de vissen jong waren en u ze onder ideale omstandigheden in het aquarium houdt, kunnen de juvenielen twee weken bij hen blijven sinds ze uit het ei zijn gekomen.

Hoewel het nog steeds beter is de juvenielen in een aparte bak te houden.

Het overbrengen van de juvenielen in een kweekbak dient te geschieden door middel van een brede slang. Het water moet dezelfde parameters hebben als dat in de paaitank waar de juvenielen zijn uitgekomen.

U kunt beginnen met het voeren van de juvenielen met pekelkreeftjes nauplii. U moet de jonge dieren sorteren naarmate ze groter worden en geleidelijk beginnen met het voeren van grotere maten voer.

Als de vis 2 maanden oud is, moeten de waterwaarden in het kweekbassin langzaam worden aangepast aan die voor volwassen vissen.

Het lichaam van de jonge vis is grijs gekleurd met zijdelingse strepen, maar naarmate ze groeien verandert dit in een helderder oranjerode kleur.