Korte geschiedenis…mijn 11 maanden oude zoon was als zuigeling geen geweldige slaper. Hij had de eerste 4 maanden veel moeite met eten. Dat werd beter en zo ook zijn slapen. Hij begon de hele nacht door te slapen. Hij werd ongeveer om de 2 maanden wakker en had ons nodig
Tot zondag. Zondagnacht rond 1 uur ’s nachts (ik denk dat ik maandagochtend moet zeggen) werd hij gillend wakker. Op dit moment is hij verkouden en heeft hij minstens 5 nieuwe tanden die doorkomen. Overdag is hij zo vrolijk als maar zijn kan. Toen hij wakker werd probeerden we hem te troosten in zijn wiegje en hem te laten huilen. Dat werkte niet dus hielden we hem in slaap. Hem in zijn wiegje wrijven hielp niet. Hij huilde nog steeds. Zodra we hem oppakten. Zodra zijn voeten de wieg verlieten stopte hij met huilen. Als we probeerden hem terug in zijn wiegje te leggen, zodra we hem over de rand tilden, begon hij weer te huilen. Maandagnacht sliep hij door zoals gewoonlijk. Gisteravond huilde hij weer. We hebben hem in een slaapzak gedaan. Normaal begint hij op zijn duim te zuigen. Gisteravond zodra ik de rits dicht deed begon hij te gillen. We probeerden hem neer te leggen maar hij huilde alleen maar. We speelden een tijdje met hem en probeerden het opnieuw. Hij jankte maar ging slapen. Ongeveer een uur later werd hij weer schreeuwend wakker. We deden hetzelfde als zondag. We lieten hem huilen maar gingen naar binnen om hem te troosten. Stopte niet totdat we hem ophaalden. Brachten hem in bed en hij leek te slapen. Ongeveer 20 minuten nadat hij in bed lag werd hij wakker en leek te willen spelen. Ik wilde niet dat hij dacht dat het speeltijd was dus legde ik hem in zijn wiegje. Hij begon weer te huilen, maar hij ging 20 seconden liggen en stopte met huilen en ging weer rechtop zitten en huilen. Na zo’n 10 minuten ging hij eindelijk slapen en bleef de hele nacht slapen. Hij maakte veel lawaai maar ik denk dat dat komt door zijn verkoudheid.
Heeft iemand met zoiets te maken gehad en zo ja, wat heeft geholpen? Ik kan niet zeggen of het zijn tanden zijn (ik zou denken dat hij overdag kribbig zou zijn als dat zo was, wat hij niet is), zijn verkoudheid (hij is al eerder verkouden geweest en nooit zo geschrokken) of misschien verlatingsangst (maar hij blijft huilen, zelfs als we over zijn rug wrijven en tegen hem praten). Ik weet dat baby’s een slaapregressie kunnen doormaken, maar dit leek plotseling te gebeuren en hij schreeuwt gewoon tot we hem oppakken. Ik wil hem niet leren dat we hem zullen oppakken maar na bijna 2 uur huilen wat kunnen we anders doen? Het is pas 3 nachten geleden dus ik kan niet echt een patroon vaststellen, maar het lijkt vreemd dat hij de ene nacht om 1 uur ’s nachts wakker werd, de volgende nacht de hele nacht sliep en de volgende nacht meteen huilt.
Mom nog even iets over zijn tanden te zeggen, zondag gaven we hem infant tylenol nadat hij wakker was geworden. Gisteravond gaven we het hem bij het eten voor het geval dat. Daarom denk ik dat het niet aan zijn tanden ligt. Hij had tylenol in zijn lichaam toen hij naar bed ging.