In de informatietechnologie kan de term redundant verwijzen naar verschillende situaties:
- De term redundant kan computer- of netwerksysteemcomponenten beschrijven, zoals ventilatoren, harde schijven, servers, besturingssystemen, switches en telecommunicatielinks die zijn geïnstalleerd om primaire bronnen te back-uppen voor het geval ze falen. Een bekend voorbeeld van een redundant systeem is de redundant array of independent disks (RAID).
- Redundante informatie is onnodige of gedupliceerde informatie.
- Redundante bits zijn extra binaire cijfers die worden gegenereerd en verplaatst met een gegevensoverdracht om ervoor te zorgen dat er geen bits verloren zijn gegaan tijdens de gegevensoverdracht.
- Redundante gegevens kunnen een opslagarray beschermen tegen gegevensverlies in het geval van een storing in een harde schijf.
Redundantie in opslag
Wanneer het gaat om opslag, kan redundantie een waarborg zijn of de vorm aannemen van ongewenste overhead. Gegevensvolumes zullen vaak overbodige opslagblokken bevatten. Een deduplicatieproces kan deze overbodige blokken verwijderen om het opslagverbruik binnen het volume te verminderen of om het volume van gegevens waarvan een back-up moet worden gemaakt, te minimaliseren.
Veel organisaties kunnen opzettelijk overbodige kopieën van gegevens maken om de kans op gegevensverlies te minimaliseren. Deze redundantie kan bestaan als gespiegelde virtuele machines (VM’s) of opslagvolumes, of als een externe, gesynchroniseerde gegevenskopie.
Data redundantie vs. back-up
Data redundantie en back-ups zijn beide bedoeld om gegevensverlies te voorkomen, maar de twee technologieën zijn heel verschillend. Gegevensredundantie neemt vaak de vorm aan van een gesynchroniseerde kopie van de gegevens van de organisatie. Een organisatie kan bijvoorbeeld een redundante VM of een redundant opslagvolume maken.
Data redundantie kan helpen om uitval van diensten te voorkomen. Als bijvoorbeeld een VM uitvalt, kan een replica-VM snel online worden gebracht om de onderbreking van de service tot een minimum te beperken. Back-ups daarentegen zijn kopieën van gegevens en andere bronnen.
In de afgelopen jaren is er veel overlap geweest tussen redundantie en back-ups. Back-ups zijn echter meestal het meest geschikt voor point-in-time herstelmogelijkheden. Als een systeem moet terugkeren naar een eerdere toestand, worden back-ups gebruikt. Sommige gegevensredundantieproducten bieden ook point-in-time herstelmogelijkheden, maar hebben doorgaans minder herstelpuntopties. Back-ups zijn ook een goede keuze voor granulair herstel (herstel van een enkel bestand, e-mailbericht enzovoort). Daarentegen zijn redundante systemen beter geschikt voor situaties waarin de organisatie kritieke systemen online moet houden en geen lange herstelperiode kan verdragen.
Redundantie in RAID
Een van de meest voorkomende vormen van gegevensredundantie is RAID. RAID-arrays zijn ontworpen om betere prestaties en/of betrouwbaarheid te bieden dan wat mogelijk is met een enkele schijf.
RAID kan verwijzen naar een aantal verschillende opslagarchitecturen, die bekend staan als RAID-niveaus. Niet alle RAID-niveaus bieden gegevensredundantie, maar de meeste wel. RAID 1, bijvoorbeeld, spiegelt schijven, zodat een exacte kopie van de schijf kan worden gebruikt als de primaire kopie uitvalt.
RAID 5 biedt redundantie door het gebruik van pariteit. Gegevens worden gestreept over alle schijven in de array op een manier die minder gegevens over meerdere schijven spreidt. Elke schijf bevat ook pariteitsinformatie die de array aan de praat kan houden in het geval van een schijfdefect. Wanneer een defecte schijf wordt vervangen, wordt de pariteitsinformatie gebruikt om de inhoud van de defecte schijf te reconstrueren op de nieuwe schijf.
Er zijn vele andere RAID-niveaus die gegevens beschermen door redundantie. Pariteit en spiegeling zijn slechts twee van de meest voorkomende voorbeelden.