EDIT: ik heb het onderwerp van mijn scriptie volledig veranderd, dus dit ruwe kladje is volledig losgekoppeld van mijn definitieve kladje.
“I Have A Dream” van Martin Luther King Junior is een alom bekende toespraak die de kracht van retoriek en het effect dat het op het publiek kan hebben, demonstreert. Deze toespraak werd geschreven en gepresenteerd door Martin Luther King Jr. in het jaar 1963. Hij maakt gebruik van symboliek, metaforische beeldspraak, en krachtige dictie om een impact op het publiek te creëren. Deze retorische strategieën demonstreren ethos, pathos, en logos om het publiek te helpen de boodschap en het doel van Martin Luther King Jr te begrijpen.
Deze toespraak opent met een zeer sterk gebruik van dictie die een logische en emotionele aantrekkingskracht op het publiek creëert. Het belangrijkste doel van deze toespraak is gericht op de Afro-Amerikanen die in de Verenigde Staten wonen. Martin Luther King Jr. opent zijn toespraak met te zeggen dat hij dankbaar is voor iedereen die heeft deelgenomen aan “de grootste demonstratie van vrijheid”. Op dit punt creëert deze toespraak al een aantrekkingskracht van pathos. Hij gaat dan verder met het creëren van een zeer logische aantrekkingskracht door te verklaren dat de Emancipatie Proclamatie “hoop gaf aan miljoenen negerslaven die verschroeid waren in de vlammen van vernietigend onrecht”. De Emancipatie Proclamatie was de eerste gebeurtenis waarbij Afro – Amerikanen hoger op de ladder van de sociale hiërarchie kwamen te staan. Dr King gebruikt anaforen, het herhalen van een woord of woorden aan het begin van opeenvolgende zinnen, om een beroep te doen op emotie en logica. Hij beschrijft dat het honderd jaar na de Emancipatie Proclamatie is, maar nog steeds “is het leven van de neger nog steeds zwaar verlamd door de ketenen van segregatie en de ketenen van discriminatie”, “leeft de neger op een eenzaam eiland van armoede te midden van een enorme oceaan van materiële welvaart”, “verkommert de neger nog steeds in de uithoeken van de Amerikaanse samenleving en bevindt hij zich in ballingschap in zijn eigen land”. Martin Luther King Jr herhaalt de woorden “Honderd jaar later is de neger…” om het publiek, dat voornamelijk uit Afro-Amerikanen bestaat, duidelijk te maken dat zij nog steeds onderdrukt worden en dat dit moet veranderen,
Dr. King gebruikt vele voorbeelden van symboliek en metaforische toespraken om het publiek uit te leggen dat er gelijkheid voor alle rassen moet zijn. Een zeer duidelijk voorbeeld van symboliek en metaforiek dat Dr King laat zien, komt voor in de tweede alinea. Dr. King vergelijkt de “heilige verplichting” die Amerika in die tijd aan de Afro-Amerikanen heeft gegeven met een “slechte cheque, een cheque die is teruggekomen met de vermelding “ontoereikende fondsen”. Hij stelt dat Amerika beloften heeft gedaan aan de Afro-Amerikanen, maar dat deze beloften leeg zijn.
Er zijn talloze gevallen van symboliek die in deze toespraak voorkomen en hij probeert echt contact te maken met het publiek en een beroep te doen op emotie en logica. Hij zegt dat Amerika al deze mogelijkheden en kansen heeft gegeven, maar Dr. King gelooft dat al die mogelijkheden leeg zijn, dat het alleen maar woorden zijn. In reactie hierop verklaart Dr. King aan zijn publiek dat hij weigert “te geloven dat de bank van rechtvaardigheid bankroet is”, en opnieuw gebruikt hij anafoor door te stellen dat hij weigert te geloven “dat er onvoldoende fondsen zijn in de grote kluizen van kansen van deze natie”. Zoals eerder gezegd zijn deze “ontoereikende fondsen” loze beloften die de Verenigde Staten van Amerika aan de Afro-Amerikanen heeft gedaan. Overal waar we ons in de toespraak wenden, is er een demonstratie van een soort oproep tot actie, die het publiek vertelt om op te staan en hun vrijheid te demonstreren. Martin Luther King vertelt het publiek dat het tijd is om “de belofte van democratie waar te maken” en “het is tijd om uit de donkere en desolate vallei van segregatie op te staan naar het zonverlichte pad van raciale rechtvaardigheid”. Deze verklaring is vol van emotionele aantrekkingskracht, het vertellen van het publiek dat de tijd voorbij is om te blijven in de schaduw van de segregatie, en Dr King creëert deze emotionele aantrekkingskracht met een zeer repetitieve verklaring om op te staan en te vertegenwoordigen de Afro-Amerikanen en het idee van rassengelijkheid.
Over het geheel genomen in dit stuk is het gemakkelijk om de stijl van dictie te herkennen die Martin Luther King gebruikt om zijn standpunt over het onderwerp aan te tonen. De dictie is er een die oproept tot rechtvaardigheid en die zichzelf voortdurend herhaalt. Het meest herhaalde woord in de toespraak is het woord “rechtvaardigheid”. Dit woord gaat vergezeld van het verzoek om gerechtigheid en ook dat wordt voortdurend herhaald in de tekst. Het belangrijkste moment in deze toespraak vindt echter plaats in de afsluiting. Het doet zich voor op een moment waarop Martin Luther King “zijn droom” laat zien. Hij gebruikt anaforen in combinatie met krachtige dictie om zijn laatste emotionele oproep te doen. Hij vraagt Amerika om zijn beloften na te komen en trouw te worden aan zijn woorden “We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal”
Deze toespraak had de kracht om miljoenen mensen te ontroeren en hen te laten vechten voor hun vrijheid. Martin Luther King Jr bereikte dit met deze ene toespraak. Deze toespraak demonstreert de dictie, symboliek en metaforische taal die nodig was om een emotionele, logische en geloofwaardige oproep te creëren die de natie hielp op te staan en er beter van te worden. In een tijd waarin overal sprake was van segregatie en de raciale minderheden het gevoel hadden dat zij geen vrijheid hadden, heeft Martin Luther King Jr. door middel van deze toespraak hun vrijheid en individualisme verankerd en helpen redden.