Als je niets liever doet dan je overgeven aan films als ‘The Great Escape’, ‘The Shawshank Redemption’ of een boxset van ’24′, dan is dit schandalige verhaal over ’s werelds grootste levensechte ontsnappingskunstenaar, het perfecte verhaal voor jou.
Lees verder en ontdek hoe een man drie keer uit de gevangenis wist te ontsnappen en bijna een jaar lang op de vlucht was!
Het verhaal begon op 17 november 1987 in Minot, North Dakota. Richard Lee McNair was als sergeant gestationeerd op de plaatselijke luchtmachtbasis. Overmand door schulden, besloot McNair een graanopslagplaats in de buurt te beroven. De inbraak ging echter tragisch mis.
Geschrokken van twee arbeiders op de graanopslagplaats, raakte McNair in paniek en schoot op hen. Vrachtwagenchauffeur Jerry Thies werd vermoord, terwijl de ander vier keer werd geraakt.
McNair vluchtte weg, maar werd al snel opgeroepen voor verhoor door de politie. Toen hij zich overgaf aan de plaatselijke autoriteiten, gaf hij zijn handwapen af. Hij werd al snel veroordeeld voor zijn moorddadige misdaden en kreeg twee keer levenslang. Eén voor de moord op Jerry Thies en één voor de poging tot moord op zijn collega. Hij kreeg ook nog dertig jaar gevangenisstraf voor inbraak.
Op dat moment begon de ontsnappingscarrière van Richard McNair.
Ontsnapping in Macgyver-stijl #1
Geboeid aan een stoel op het politiebureau van Minot, waar drie rechercheurs aanwezig waren, slaagde McNair erin zijn handboeien los te maken met lippenbalsem die hij in zijn zak had – en uit het politiebureau te ontsnappen.
Drie uur lang op de vlucht door Minot, wist de politie hem uiteindelijk te pakken nadat hij drie trappen op rende en omsingeld werd door politie. Boven in het gebouw, zonder andere ontsnappingsmogelijkheden, sprong Richard in een boom.
De tak brak echter en McNair verwondde zijn rug toen hij op de grond viel. Na een verblijf in het ziekenhuis werd hij naar de Ward County gevangenis in Minot gestuurd.
Het duurde echter niet lang voordat Richard een plan had bedacht om weer te ontsnappen.
Richard Lee McNair
Escape #2
Toen McNair in februari 1988 naar een nieuwe cel werd overgeplaatst, bleek hij twee betonblokken in de muren van zijn cel te hebben uitgehakt. Een deel van de blokken was helemaal weg. Maar in tegenstelling tot de geslaagde ontsnapping uit de film ‘The Shawshank Redemption’ werd McNair op heterdaad betrapt.
Het duurde nog vier jaar voordat hij een ander plan kon uitvoeren.
In de stijl van te veel televisie- en filmpersonages om op te noemen, ontsnapte Richard Lee McNair in oktober 1992 uit de staatsgevangenis in Bismarck, North Dakota. Samen met twee andere gevangenen ontsnapte McNair via een ventilatiekanaal.
Na door het ventilatiesysteem te zijn gekropen, was hij vrij. De andere twee gevangenen hielden het buiten niet lang uit – de een werd binnen enkele uren gevonden, de ander dagen. McNair daarentegen, ontweek de politie voor de volgende tien maanden!
Op de vlucht door Amerika, veranderde hij zijn uiterlijk door zijn haar blond te verven en een baard en lang haar te laten groeien. Hij stal auto’s om te overleven en te reizen, maar werd uiteindelijk in augustus 1993 in Grand Island, Nebraska, gevonden en gearresteerd.
De autoriteiten namen deze keer geen risico, dus stuurden ze hem naar een federale gevangenis, bestempeld als probleemgevangene.
The Escape to End all Escapes #3
In een zwaarder beveiligde gevangenis kostte het Richard veel meer tijd om zijn volgende plan te formuleren – The Great Escape.
Dertien jaar na zijn laatste ontsnapping, was Richard weer op de vlucht, en deze keer had hij alles gepland.
Werkend in de fabrieksruimte van de U.S. Penitentiaire Inrichting in Pollock Louisiana, gebruikte McNair zijn baan als reparatie van gebruikte postzakken als een uitweg. Op 5 april 2006, om 9.45 uur, verborgen onder stapels gerepareerde postzakken op een pallet bestemd voor buiten, lag Richard verborgen in een speciaal gebouwde koker, met een ademhalingsrietje door een gat geduwd.
Ingekrompen verpakt en met een vorkheftruck buiten de gevangenismuren naar een pakhuis in de buurt getransporteerd, sneed Richard zich om 11 uur ’s ochtends een weg uit het pakket en liep het pakhuis uit. Hij was op de vlucht – nogmaals.
Hij was ontsnapt uit USP Pollock, een federale gevangenis! De eerste persoon die in vijftien jaar uit een federale gevangenis ontsnapte. Richard McNair had de ontsnapping getimed, wetende dat het 4 uur ’s middags zou zijn voordat iemand door zou hebben dat hij ontsnapt was. Hij ging snel op weg naar Alexandria, Louisiana, om een auto te stelen en alles wat hij verder nodig had om te overleven.
Na een paar uur werd hij bijna gepakt toen hij werd opgemerkt door een politieagent op patrouille, Carl Bordelon, die buiten Richards gezichtsveld geparkeerd stond. Bordelon meldt dat McNair volkomen ontspannen en vriendelijk was toen hij vroeg wat Richard op het spoor deed.
Carl Bordelon merkte het niet eens toen Richard uitgleed en twee verschillende valse namen gaf tijdens het gesprek (Bordelon had een dashcam in zijn patrouillewagen die het volledige gesprek opnam).
Hoewel hij geen I.D. had, slaagde McNair erin Carl Bordelon ervan te overtuigen dat hij in een lokaal hotel verbleef terwijl hij wat dakwerk in de buurt deed. Het is niet te geloven – maar Bordelon geloofde hem en liet hem gaan!
Bekijk de hele verbazingwekkende interactie in de video hieronder.
Carl Bordelon heeft altijd volgehouden dat de beschrijving van McNair die in omloop was, helemaal niet leek op McNair toen hij hem zag. Ondanks dit ongeluk bleef Bordelon de rest van zijn leven bij de politie en werkte zich op tot assistent-hoofd van de politie. Het is echter moeilijk te geloven dat zijn collega’s hem dit moment voor de rest van zijn carrière hebben laten vergeten!
Acht dagen later was Richard McNair nog steeds op de vlucht, kriskras door het land in gestolen voertuigen. Hij kwam op 13 april 2006 op de lijst van de 15 meest gezochte criminelen in de VS.
Op de vlucht – opnieuw
Twee weken nadat hij aan U.S.P. Pollock was ontsnapt, verliet Richard Lee McNair Washington en kwam via British Columbia Canada binnen. Op 28 april werd hij bijna weer ontdekt in Brits Columbia toen de politie zijn gestolen auto geparkeerd vond aan het strand.
Toen hij de opdracht kreeg uit het voertuig te stappen, sprong Richard eruit en rende weg. De agenten konden hem niet te pakken krijgen. Het was dagen later dat een van de politieagenten Richard zag op America’s Most Wanted.
Terugkerend naar de beveiligde auto, vonden ze zijn vingerafdrukken en tientallen zelfportretten op een digitale camera die hij waarschijnlijk gebruikte om valse identiteitskaarten te maken.
Ondanks het incident bleef Richard in Canada, en fietste naar Kelowna.
Mcnair’s ‘wanted’ poster
Vanaf mei 2006 reisde Richard Lee McNair heen en weer tussen Amerika en Canada, waarbij hij steeds auto’s stal om zowel te reizen als te overleven. Aanvankelijk verliet hij British Columbia, Canada, en reisde eerst naar Washington. Richard reisde door Amerika en keerde na enige tijd vanuit Minnesota terug naar Canada. Terug in Canada ging hij naar Ontario en vervolgens naar Vancouver.
Oorspronkelijk was McNair van plan een huis in Williston Lake te kopen, maar hij werd afgeschrikt door de eenzame weg in en uit het huis. Het had niet de keuze aan ontsnappingsroutes die een man met zijn reputatie nodig zou hebben.
In 2007 bracht Richard zijn tijd door in het oosten van Canada, mountainbiken in de Laurentian Highlands van Quebec, reizen rond Lac Saint-Jean en door Halifax, Nova Scotia en uiteindelijk New Brunswick.
Maar het was in New Brunswick dat hij de politie weer tegenkwam.
Hoe hij op de vlucht leefde
Terwijl hij op de vlucht was, gebruikte Richard het internet om de berichtgeving over zichzelf in de media te volgen. Vooral het programma America’s Most Wanted was problematisch, omdat hij daarin twaalf keer voorkwam.
Als de show op het programma stond, sloeg McNair voorraden en benzine in, om zich vervolgens een tijdje gedeisd te houden als hij in de show voorkwam. Na elke show belden kijkers om te zeggen dat ze McNair hadden gezien, maar hij werd nooit gevonden.
Richard gebruikte ook een aantal laptops om een vals identiteitsbewijs te maken, waaronder een vals rijbewijs.
Voor eten en geld maakte McNair gebruik van zijn achtergrond als autoshowroomwerker om geld te stelen, maar ook auto’s uit autoshowrooms terwijl hij reisde. Hij koos altijd gloednieuwe witte auto’s zonder GPS, omdat ze gemakkelijk opgingen in de omgeving en niet konden worden getraceerd.
Getinte ruiten
Het waren zijn zelfgemaakte getinte achterruiten op een gloednieuwe gestolen auto, die hem uiteindelijk verraadden. Nadat agent Dan Melanson buiten dienst het voertuig had aangegeven, was de politie in Nash Creek, New Brunswick, in opperste staat van paraatheid. Na een korte achtervolging werd McNair de volgende dag gearresteerd door agent Stephane Gagnon.
Richard McNair beschrijft zijn arrestatie als een simpel geval van pech, en werd gezegd dat hij nogal joviaal was toen hij werd gevangen.
Richard Lee McNair zit nu de rest van zijn tijd uit in een piepkleine cel, in een supermax gevangenis in Florence, Colorado.
Bekend als het Alcatraz van de Rockies, zijn zijn medegevangenen enkele van de gevaarlijkste criminelen van Amerika. Zonder internettoegang, afgeschermde post en slechts vijf medegevangenen in zijn blok, vraagt men zich af wat de volgende stap kan zijn voor de beruchte Richard McNair?
Als je niet genoeg kunt krijgen van dit verhaal, kun je de volledige details lezen in zijn boek: The Man Who Mailed Himself out of Jail.
Verteld vanuit de gevangenis via brieven aan Byron Christopher, een inwoner en misdaadjournalist uit de stad waar McNair werd gevonden.
Geïntrigeerd, schreef hij McNair voor het eerst in de gevangenis, om hem te bedanken voor het beroemd maken van het stadje en het delen van het laatste nieuws. Byron was het eerste lid van de pers dat McNair antwoordde.
Dit antwoord werd gepubliceerd in de lokale pers, en deelde details over hoezeer hij had genoten van bepaalde delen van New Brunswick en de bewoners.
Byron en McNair bleven elkaar schrijven. Christopher Byron verzamelde uiteindelijk genoeg details uit de brieven van Richard om een boek samen te stellen over zijn tijd op de vlucht.
Ongelooflijke ontsnappingsreiziger of een man met te veel tijd om handen? Wat denk jij? Laat het ons weten in het commentaar hieronder.
En wat denk je van de motieven van Christopher Byron – altruïst of opportunist?
Als je genoten hebt van dit verhaal over een beroemde crimineel die er steeds in slaagde om de autoriteiten te ontlopen, dan zul je ons stuk over de vrouw van Pablo Escobar ook geweldig vinden.
Vergeet niet om ons te volgen op sociale media om elke dag geweldige verhalen en feiten te zien.