Rida, Rashid (1865-1935)

Rashid Rida was de meest prominente leerling van Muhammad ˓Abduh en een van de invloedrijkste geleerden en juristen van zijn generatie. Rida werd geboren in de buurt van Tripoli, in het huidige Libanon. Zijn vroege opvoeding bestond uit een opleiding in traditionele Islamitische vakken en een korte, ontgoochelende blootstelling aan het seculiere curriculum van de Ottomaanse regeringsschool in Tripoli. Zijn hervormingsgezinde opvattingen begonnen zich te vormen in 1884-1885, toen hij voor het eerst in aanraking kwam met Jamal al-Din Afghani’s en ˓Abduh’s tijdschrift al-˓Urwa al-wuthqa (De stevigste greep). In 1897 vertrok Rida van Syrië naar Caïro om met ˓Abduh samen te werken. Het jaar daarop lanceerde hij al-Manar, eerst een weekblad en later een maandblad met Korancommentaren (begonnen door ˓Abduh, voortgezet door Rida, maar nooit voltooid) en opinies over dringende juridische, politieke en sociale kwesties van die tijd. Net als ˓Abduh baseerde Rida zijn hervormingsgezinde principes op het argument dat de shari˓a bestaat uit ˓ibadat (aanbidding) en mu˓amalat (sociale relaties). Het menselijk verstand heeft weinig ruimte in het eerste en moslims moeten zich houden aan de dictaten van de Koran en de hadith. De wetten die de mu˓amalat regelen moeten in overeenstemming zijn met de islamitische ethiek, maar kunnen op specifieke punten voortdurend opnieuw worden beoordeeld naar gelang van de veranderende omstandigheden van de verschillende generaties en samenlevingen. In tegenstelling tot ˓Abduh beperkt Rida de salaf (de “vrome voorvaderen” als gezaghebbende uitleggers van de islamitische traditie) tot alleen de metgezellen en directe opvolgers van de Profeet.

Zie ook˓Abduh, Muhammad.

BIBLIOGRAPHY

Adams, Charles C. Islam and Modernism in Egypt: A Study of the Modern Reform Movement Inaugurated by Muhammad ˓Abduh. New York: Russell and Russell, 1968.

Kerr, Malcolm H. Islamic Reform: The Political and Legal Theories of Muhammad ˓Abduh and Rashid Rida. Berkeley: University of California Press, 1966.

Sohail H. Hashmi

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.