Het bleek dat de binnenbekleding van mijn baarmoeder erg dik was, dus werd er wat weggeschraapt, en er werd ook een poliep verwijderd. Ik probeerde ook een spiraaltje. Geleidelijk verminderde mijn menstruatie van 18 dagen tot 12 dagen en werd ze lichter. Eindelijk voelde ik me zeker genoeg om het huis langer dan een uur te verlaten. Ik nam Jaymi mee naar parken, we speelden en we maakten langere wandelingen.
Maar Mahendra en ik wilden altijd al vier kinderen, dus we begonnen te proberen voor nog een baby. Onze dochter Taisha werd in 2005 geboren en deze keer bloedde ik vier maanden lang. Een hysteroscopie toonde aan dat mijn baarmoederslijmvlies weer dik was.
Geleidelijk aan werd seks een taboe tussen Mahendra en mij.
Hij vroeg dan: ‘Bloed je?’ en ik snauwde: ‘Is dat alles waar je aan denkt?’ Hij zette me nooit onder druk, maar ik begon vroeg naar bed te gaan en deed alsof ik sliep als hij naar bed kwam of ik gebruikte het oude excuus dat ik hoofdpijn had. We deden soms vier maanden zonder seks.
Op mijn werk snikte ik tegen mijn vriendin: ‘Ik hou van Mahendra, maar ik ben bang voor mijn huwelijk.’ Als we seks hadden, deed het pijn omdat ik me niet kon ontspannen.
We gingen terug naar mevrouw Bajekal en zij vertelde ons over een procedure die endometriumablatie heet, waarbij het baarmoederslijmvlies wordt verwijderd. Dit stopt de menstruatie helemaal of maakt ze veel lichter, maar het nadeel is dat een zwangerschap erg gevaarlijk zou zijn. Ik moest er zeker van zijn dat ik geen kinderen meer wilde. Het was een moeilijke beslissing, maar ik wist ook dat ik zo niet verder kon leven.
We besloten de ablatie uit te voeren.
Ik ben nog nooit zo nerveus geweest als in april 2013 vlak voor mijn algehele anesthesie in het BMI The Kings Oak Hospital in Enfield. Het voelde heel definitief.
Na de operatie, toen elke dag en week voorbijging zonder dat mijn menstruatie begon, begon er een nieuw persoon te ontstaan – iemand die niet versleten was door menstruaties en pijn. Ik kan niet eens zeggen dat het de oude ik was, want ik had zolang ik me kon herinneren zware menstruaties gehad.
Sinds de operatie – een jaar geleden – ben ik niet meer ongesteld geweest en leef ik niet meer in de angst dat er een zal beginnen. Binnen een paar weken nam mijn energie toe en op vakantie in Dubai afgelopen zomer ben ik een hele dag met de kinderen van de waterglijbaan afgegaan – iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Nu ben ik de eerste die opspringt als de kinderen een dans-dvd willen opzetten en ik hou van onze familiedagen.
Het beste van alles is dat Mahendra en ik nu genieten van de huwelijksreis die we nooit hebben gehad en dat we veel hechter zijn. We zijn allebei opgewonden over onze toekomst en zijn van plan om meer te reizen. Voor mij was de ablatie een moeilijke beslissing, maar het was de juiste. Nu kan ik tenminste genieten van mijn lieve man en kinderen, en van het leven dat we samen hebben.”