Snake Temple – Home of the Wagler’s Pit Viper

Disclaimer: We steken niet opzettelijk de draak met andermans culturele of religieuze overtuigingen. Wij zijn gewoon slangenfans, en we vinden het leuk om anderen te onderwijzen over de vele waarheden en mythen met betrekking tot slangen. Wij verontschuldigen ons bij voorbaat, als een deel van het volgende artikel op enigerlei wijze beledigend is voor uw cultuur of geloof. Dit gezegd zijnde, gelieve uw aandacht te richten op de “slangenbeweringen” die in het blauw gemarkeerd zijn doorheen het artikel. We zullen niet direct ingaan op deze beweringen, maar we zullen inhoud toevoegen die inzicht en logica biedt over de beweringen.

Daarnaast, bij het schrijven van artikelen over slangen die niet inheems zijn in het land waar we leven, zijn we vaak overgeleverd aan de genade van online inhoud en foto’s. We hebben ons best gedaan om credit te geven aan degenen die de bijgevoegde foto’s hebben genomen, maar velen boden geen details over deze credit. Als we een van uw foto’s hebben gebruikt, laat het ons dan weten, zodat we u op de juiste manier kunnen crediteren. Hartelijk dank!

Snake Temple

Snake Temple or Temple of the Azure Cloud – Penang, Maleisië

De tempel (hierboven) heette oorspronkelijk “Tempel van de Azuren Wolken” en werd in 1850 gebouwd ter ere van de Bhudistische monnik Chor Soo Kong, die in zijn tijd een vermaard genezer was. De tempel zou mogelijk zijn gemaakt door een grote schenking van een Schot, David Brown genaamd. Brown was Chor Soo Kong naar verluidt zeer dankbaar dat hij hem had genezen van een “ongeneeslijke” ziekte.

Van de straat af zou dit meer dan anderhalve eeuw oude gebouw kunnen doorgaan voor zowat elk ander klein religieus monument dat in Maleisië te vinden is. Sommigen zullen echter denken dat de binnenkant van deze tempel even vreemd en verwrongen is als zijn bewoners. Chor Soo Kong hielp niet alleen mensen tijdens zijn leven, maar stond ook bekend om het bieden van onderdak en heiligdom aan slangen. (Snake Claim #1) Naar verluidt zijn de slangen na zijn dood op eigen kracht naar de tempel gekomen en hebben zij zich permanent gevestigd binnen de heilige muren van de tempel.

Als je nieuwsgierig bent en naar Penang wilt afreizen, Maleisië om deze tempel te bezoeken, zult u merken dat u religieuze volgelingen, werkende monniken en een overvloed aan vrij rondlopende slangen – waarvan de meeste giftige Wagler’s Vipers zijn – zult observeren. Dat klopt, we zeiden “giftig en onaangetast”! Laat ons u echter niet afschrikken om de pelgrimstocht naar dit unieke heiligdom niet te maken, want er zijn uiteraard zeer strikte en ruime veiligheidsmaatregelen, die waakzaam worden gehandhaafd om de bezoekers te beschermen….

Wel, misschien vindt u geen troost in de sterk geformuleerde waarschuwing hierboven, maar wij zijn er zeker van dat de slangen dat wel doen.

U vraagt zich misschien af: “Dus, hoe kan ik er zeker van zijn dat mijn familie en ik veilig zullen zijn als we hierheen gaan?” Nou, ik ben blij dat je het vraagt. “Het bord (hierboven) is natuurlijk niet de enige veiligheidsmaatregel. Dat zou belachelijk zijn, toch? Wat u hieronder ziet, is godzijdank het waterdichte back-up veiligheidsplan.

We nemen de volledige verantwoordelijkheid op ons als we u op het verkeerde been hebben gezet door u te laten denken dat er geen prachtig gebeeldhouwde, granieten urn voor het branden van wierook bij de ingang van de tempel stond. Maar om eerlijk te zijn, als u goed had opgelet, had u deze urn op de eerste foto wel gezien. Haha. We hoeven u er toch niet aan te herinneren dat de rook van brandende wierook het natuurlijke equivalent is van “een snoepje geven” aan een wild dier, toch? Als je ons niet gelooft, kijk dan maar eens naar de “krachtige” waakhond aan de linkerkant van de foto. (Slangenbewering #2) Geloof het of niet, de “wierook theorie” zou het belangrijkste veiligheidskenmerk van de tempel zijn. Toegewijden van de slangen tempel beweren dat de rook van de brandende wierook de giftige tempel adders in een semi-comateuze, niet bijtende staat van vreedzame harmonie met de tempel bezoekers en toeristen brengt.

(Slangen bewering #3) Er zijn zelfs extra beweringen dat zodra de tempel sluit, de slangen van hun baarzen neerdalen om overvloedige hoeveelheden van de door de tempel aanbidders achtergelaten offers te verorberen. Men zegt dat ze ’s nachts zoveel eten en zo levendig zijn, dat ze de volgende dag te uitgeput zijn om iets anders te doen dan volkomen roerloos te blijven liggen.

De tempelschenkingen kunnen variëren van de hierboven afgebeelde voorwerpen tot melk, wijn, fruit, groenten, granen, specerijen en brood.

Of de beweringen nu juist zijn of niet, de waarheid blijft dat honderden mensen elke dag binnen aanvalsafstand van deze slangen komen, en toch zijn er (Slangenbewering #4) geen “gemelde beten” van bezoekers. Ondanks de waarschuwingsborden in de tempel, die bezoekers instrueren om “te kijken – maar niet aan te raken”, kun je tegen een kleine vergoeding zelfs een Tempeladder om je heen draperen, en een foto laten maken met het icoon van de tempel. Tenzij sommige van deze beweringen waar zijn, zou men toch denken dat dit gedrag zou resulteren in een zeer gevaarlijke beet, nietwaar?

Wagler’s Pit Vipers zijn al lang een van onze favoriete giftige slangensoorten. We hopen met dit artikel de schoonheid van deze reptielen met u te delen en wat licht te werpen op de interessante relatie die is ontstaan tussen deze slangen en de bezoekers van Snake Temple. We bespreken enkele van de natuurlijke kenmerken en gewoonten van deze interessante reptielen en delen enkele foto’s, video’s, en verslagen van mensen die tijd hebben doorgebracht met de Tempel adder.

De tempel adder

De Wagler’s adder – Tropidolaemus wagleri, is inderdaad een giftige pit adder, die wordt gekenmerkt door zijn warmte-gevoelige gezicht pits en zijn lange, intrekbare giftanden. Zij hebben een grote, overwegend driehoekige kop en een sterk hemotoxisch gif dat volgens deskundigen potentieel dodelijk is voor mensen. Hoewel zwaar van lijf, voelen deze slangen zich uitstekend thuis in de bomen en zijn voornamelijk boombewonend met een sterke, grijpstaart, die hen helpt bij het klimmen.

Hoewel “Wagler’s Pit Viper” een gangbare naam is, zijn deze slangen wijd en zijd bekend als “Temple Vipers” vanwege hun langdurige aanwezigheid in, en associatie met de “Snake Temple”. De twee sluiten elkaar niet langer echt uit – de een wordt grotendeels bepaald door de ander. Ik durf zelfs te beweren dat de relatie enigszins symbiotisch is geworden, in die zin dat de slangen voedsel en onderdak krijgen van de tempel, en de tempel giften ontvangt van de mensen die naar de slangen komen kijken.

Wagler’s Pit Vipers komen voor in delen van Thailand, Maleisië, Singapore, Borneo, Sumatra, Sulawesi en de Filippijnen. Ze komen voor in een grote verscheidenheid van kleuren of fasen, meestal bepaald door leeftijd en lokaliteit. Slangen binnen eenzelfde populatie vertonen echter ook enige variabiliteit. De slangen kunnen verschillende tinten groen, blauw, bruin, grijs of zwart hebben, met banden die blauw, rood, goud of oranje kunnen zijn, en de lijst gaat maar door!

Jonge Tempeladders worden over het algemeen geboren met een lichtgroene kleur, met banden van verschillende kleur, maar naarmate de slangen ouder worden, worden hun banden breder en helderder. De volgende foto’s geven een betere voorstelling van de veranderingen in patroon die kunnen optreden, naarmate de slangen ouder worden en groeien.

Bedenk dat de drie bovenstaande foto’s niet van dezelfde slang zijn, maar hopelijk laten ze de algemene progressie van patroon en strepen in deze fase zien. Ik heb hieronder nog meer foto’s toegevoegd, om enkele van de verschillende kleuren en patronen te laten zien die bij deze prachtige soort voorkomen.

De volgende slang, wordt niet beschouwd als een echte Wagler’s adder, maar is er nauw aan verwant, en wordt een breedbandige tempel adder genoemd, dus dachten we deze ook maar toe te voegen. Eerlijk gezegd, het is gewoon een verbazingwekkend mooi dier, naar onze mening, en dat is al het excuus dat we echt nodig hadden om het toe te voegen aan onze blog. Heehee!

Als je slangen ook maar enigszins weet te waarderen, dan snap je waarom deze slangen zeer gewild zijn bij mensen in de dierenhandel. Schoonheid mag dan subjectief zijn, naar onze maatstaven zou een Tempeladder een prachtig proefdier zijn.

Op het uiterlijk na, bezitten Waglers ook andere eigenschappen die hen de voorkeur lijken te geven boven andere gifslangen. Om te beginnen, zijn deze slangen van nature vrij rustig, naar adder normen. Veel eigenaren van deze reptielen hebben het lot getart en hun Tempel adder in de hand gehouden zonder gebeten te worden. Zelfs zonder het branden van wierook, waarschuwingsborden, of het innemen van vijf pond bloem, ze hebben gewoon een vrij rustige houding – de meeste van de tijd. Nogmaals, we voelen ons verplicht te benadrukken dat het NOOIT een goed idee is om je handen op een giftige slang te leggen. Doe het alsjeblieft niet!

Hieronder, is een video van onze vriend, Al Coritz (aka – ViperKeeper). Hij heeft elke dag te maken met giftige slangen en heeft een behoorlijke aanhang opgebouwd voor zijn video’s op YouTube. Als je een fan bent van gifslangen en graag naar slangenvideo’s kijkt, abonneer je dan op zijn kanaal! Hij is een geweldige kerel, met een ton aan kennis over slangen. Wees alleen gewaarschuwd, dat als je onervaren bent met gifslangen, en hem vragen begint te stellen over het willen houden van een potentieel dodelijk dier, je aan de ontvangende kant zult komen te staan met verdiende kritiek en meer. De Wagler’s Viper is de eerste slang die in deze video wordt belicht, voor degenen onder u die hem willen bekijken.

Zoals u misschien vanaf het begin heeft gemerkt, sloeg ViperKeeper’s Tempel Viper wel in de richting van de camera. Laat u alstublieft niet verleiden door de verhalen van monniken in slangen tempels met magische wierook, en laat u niet denken dat u er mee weg kunt komen om er een in uw huis te houden. Ze kunnen je absoluut in het ziekenhuis doen belanden.

En hoe zit het dan met de vele mensen bij Snake Temple, die deze slangen wel over hun hele lichaam uitsmeren zonder gebeten te worden? Ondanks mijn theorieën is het volstrekt gebruikelijk, mensen van alle leeftijden tol te laten betalen, om dit overgangsritueel mee te maken.

Blijkbaar zijn deze slangen zo “veilig”, dat zelfs de kinderen het doen. Eerlijk gezegd heb ik ouders op het nieuws gezien, die naar de gevangenis gingen omdat ze hun kinderen minder in gevaar brachten. Als u uw leven wilt riskeren, is dat uw zaak, maar denk alstublieft twee keer na voordat u deze beestjes in de handen van uw kinderen legt. Als u enige aanmoediging nodig heeft, bedenk dan dat u in een vreemd land bent, ver van huis, dat de medische zorg een decennium achterloopt op wat in andere landen te vinden is, en dat er daar veel minder wettelijke aansprakelijkheid is. Noem me ouderwets, maar ik denk niet dat de sensatie, het risico waard is.

Eeuwig cynisch zijnde, hebben we ons wat verder in deze relatie verdiept, en zijn we eindelijk wat feiten tegengekomen die iets beter kloppen. Om meer licht te werpen op hoe men wegkomt met het houden van gifslangen bij Snake Temple, verwijs ik u naar een foto van een kennis van ons, Tom Crutchfield….

Tom is al een leven lang een slangenliefhebber, en is een legendarische dealer in de slangenhandel. Deze foto werd zo’n 25 jaar geleden genomen. Als je goed kijkt, zie je dat hij twee slangen vasthoudt, en er nog een op zijn schouder heeft zitten. Het blijkt dat toen hij in de Snake Temple was, sommige monniken toegaven dat de giftanden van de slangen die ze voor de foto’s gebruiken, verwijderd waren. Als slangenexpert kon Tom verifiëren dat dit het geval was… met sommige van de slangen. Hij vond er echter ook een aantal met nog volledig functionerende giftanden, dus het is nog steeds geen waterdicht systeem.

Blijkbaar worden de slangen die voor de foto’s worden gebruikt, soms versierd met een beetje verf, om aan te geven dat ze “giftandloos” zijn en veilig om mee om te gaan. Misschien is dit een van de manieren waarop tempelwerkers beten hebben kunnen verminderen of elimineren. Het is tenminste één geldige reden waar we eindelijk onze tanden in kunnen zetten.

We hopen echt dat het vanzelfsprekend is, dat het verwijderen van de giftanden van een slang, onethisch en onrechtvaardig is. Wij zijn misschien conservatiever dan sommigen, maar onnodige pijn en schade toebrengen aan een dier omwille van uitbuiting, is geen menselijke eigenschap die wij goedkeuren, of ooit aan onze kant kunnen zetten. Zelfs als deze praktijk volledig wordt uitgevoerd in naam van de menselijke veiligheid, zou het dan niet logischer zijn om onschadelijke slangen binnen te brengen, die in de eerste plaats geen bedreiging vormen voor de mens?

Bescherming

Dus eerder zeiden we dat de relatie tussen Tempeladders en Slangendempel als symbiotisch beschouwd kan worden. Maar is dat echt zo? We zien deze relaties vaak genoeg in de natuur. Kijk bijvoorbeeld naar de zeeanemoon en de clownvis. De anemoon biedt onderdak aan de kleine, weerloze vis, en in ruil voedt de clownvis zijn gastheer. Of wat te denken van de mier en de bladluis, of de Kaapse Buffel en de Ossenpikker? In al deze gevallen is er een duidelijk wederzijds voordeel aan de relatie. Is dat echt het geval voor de Tempeladders?

We weten dat de adders in de Tempel beschutting krijgen tegen de natuur. Er zijn zeker minder slangenetende roofdieren in de tempel dan in de jungle, dus we hebben een goede start gemaakt. We hebben ook vastgesteld dat mensen voedseloffers brengen aan de slangen. We betwijfelen echter of de slangen hen opeten. Er bestaat gewoon niet zoiets, als een vegetarische slang. Ze zijn allemaal carnivoor. Er is een slangensoort die eieren eet, maar die leeft in Afrika, niet in Azië. Als je slang massa’s graan of meloenen eet, heb je al gauw een hele dode slang. Maar voor we te vroeg een overtreding begaan, moeten we toegeven dat het aanbod knaagdieren zou aantrekken, die de slangen zeker zouden opvreten, als ze de kans kregen.

Helaas, zelfs als voedsel en onderdak worden aangeboden aan de slangen, denken we dat we toch nog wat nader moeten kijken. Misschien is onze beste bron hier, mensen die Wagler’s Vipers in gevangenschap hebben gehouden. We kunnen het er allemaal over eens zijn dat zij de experts zijn, niet? Nou, in de gemeenschap van gifslangenhouders worden Tempeladders algemeen beschouwd als uiterst moeilijke slangen om in gevangenschap te houden. In gevangenschap komen de slangen vaker om dan niet. De meeste mensen overleven het gewoon niet lang. Er zijn misschien een handvol uitzonderingen, maar de meeste gewetensvolle handelaren zullen u vertellen geen Tempeladder te kopen. Kunnen er optimale omstandigheden bestaan in Snake Temple, die slangenexperts niet kunnen dupliceren? Dat zou kunnen, maar dat lijkt ons vergezocht. We kunnen ons niet voorstellen dat de stress van honderden mensen die dagelijks met hen omgaan, of hun giftanden die af en toe worden uitgerukt, hun levensduur zou verlengen.

We waren ook in staat om een paar andere indicatoren te identificeren, die ons kunnen helpen bepalen hoe het de Wagler’s Vipers vergaat in Snake Temple. Ten eerste, weet u nog dat we zeiden dat de legende zegt dat de slangen uit zichzelf in de tempel zijn gekomen? We geven toe, dat vanuit een strikt religieus perspectief, er vreemdere dingen zijn gebeurd. Maar hoe de slangen ook in de Snake Temple terecht zijn gekomen, we moeten ons afvragen hoe de slangen er nu terechtkomen. 150 jaar geleden was de tempel misschien omringd door een uitstekende slangenomgeving, maar vandaag de dag heeft de tempel een zeer stedelijk adres. Het gebouw ligt op minder dan 1,5 km van de luchthaven, en de “jungle” waartoe hij nu behoort, is van beton. Habitatvernietiging en verstedelijking zijn de hoofdoorzaken voor de achteruitgang van soorten. Als je de jungle verwijdert, heb je effectief de dieren verwijderd die afhankelijk zijn van de jungle. Dus, of de slangen in de tempel zijn het resultaat van generaties lang fokken met de oorspronkelijke populatie, of er worden nieuwe slangen aangevoerd. En als de slangentempel de thuisbasis is van een succesvolle populatie adders, waar zijn de baby’s? We hebben nu letterlijk honderden foto’s bekeken, en we hebben er nog geen gezien in Snake Temple. Het is misschien geen bewijs, maar het is iets om over na te denken.

Next, als de slangen zich niet regelmatig voortplanten in de tempel, en het is onwaarschijnlijk dat wilde slangen het redden over kilometers weg om er vanuit de jungle te komen, hoe komen ze dan binnen? We weten dat de belangrijkste bron van inkomsten voor de tempel afkomstig is van donaties van bezoekers die de slangen komen bekijken. Excuseer ons terwijl we onze “Cynische hoeden” weer opzetten, maar het zou best eens kunnen dat er wilde slangen worden binnengebracht, om de belangstelling van betalende toeristen te behouden. Nogmaals, we hebben hier persoonlijk geen bewijs van, maar het is een andere belangrijke overweging.

Misschien is de enige aanwijzing die onze “Spidey-sense” het meest doet tintelen, verschillende verslagen die we vonden in ons onderzoek, van Snake Temple fans, die allemaal hebben opgemerkt dat de slangenpopulatie in de Tempel, aan een steile daling bezig is. Tegenwoordig scoort de Slangendempel niet beter dan 3 van de 5 sterren op een toeristische site. Er zijn veel klachten dat je nu echt moet zoeken, om slangen in de tempel te vinden. Het meest gehoorde sentiment is dat “Snake Temple niet meer is wat het geweest is.” Op dit moment denken we dat de slangen schaarser worden in het wild, waardoor de tempel ze moeilijker kan vinden.

En nu komen we terug op het idee van de symbiotische relatie. Wat een geweldige gebeurtenis zou het zijn, als dit het geval was! Maar hoe precies is deze relatie voordelig voor de slangen? Wij twijfelen er niet aan dat de mensen van de Slangendempel oorspronkelijk niets dan goede bedoelingen hadden. Misschien dachten zij zelfs dat het onder de aandacht brengen van deze slangen in hun tempel zou leiden tot een beter begrip en een grotere waardering van de mensen die de tempel bezochten. Het is mogelijk dat ze een positieve invloed hebben gehad op de mensen die hun angst voor slangen hebben overwonnen. Wat zij helaas niet konden voorzien, is dat de aandacht die zij op de slangen hebben gevestigd, er uiteindelijk toe heeft geleid dat duizenden slangen uit het wild zijn gehaald en naar Europa en Amerika zijn verscheept, waar de meesten zijn gestorven. Ook de vernietiging van habitats heeft in belangrijke mate bijgedragen tot de achteruitgang, die we op niemand anders dan de mensheid kunnen afschuiven. We worden ertoe gebracht te geloven, dat ondanks onze beste bedoelingen, de relatie die we hebben met deze fascinerende adders, helemaal niet echt symbiotisch is.

Onze oprechte hoop, is dat het nog niet te laat is voor de Wagler’s adders en slangen tempel. Hoe fantastisch zou het zijn, als er middelen zouden worden aangewend om het leefgebied van de Tempeladder in stand te houden, en het voortbestaan van deze verbazingwekkende dieren? Misschien zien de mensen van Snake Temple het naderende einde van hun slangen in, en gebruiken ze dit besef als een katalysator, om deze adders meer te bestuderen en te onderzoeken, en om houderijtechnieken onder de knie te krijgen die hen in staat stellen om ze op lange termijn in leven te houden, en om ze succesvol te laten broeden op een regelmatige basis. Door dit te doen, zou de vraag om de slangen uit het wild te halen kunnen worden ingedamd, en zou de slangen-houderij gemeenschap kunnen beginnen met het produceren van hun eigen slangen, om aan de vraag van verzamelaars te voldoen.

Om eerlijk te zijn, zijn we aan dit artikel begonnen omdat we de aandacht wilden vestigen op een dier waar we echt van genieten. Echter, na uren van uitputtend onderzoek (we hebben nog steeds geen uitgebreide artikelen over deze soort gevonden via onze beperkte bronnen), deden onze bevindingen ons beseffen dat er veel meer achter dit verhaal zat dan op het eerste gezicht lijkt. Aan het eind van dit alles hopen we dat we erin geslaagd zijn om u een echt cool reptiel te laten zien. Maar, als je deze pagina afsluit met een beter begrip van onze impact op de kwetsbare soorten om ons heen, wel, dat maakt onze tijd en werk, des te meer de moeite waard.

Als je dit bericht leuk vond, abonneer je dan op onze blog met de “Sign me up” knop bovenaan het artikel. Als u nog meer serpentine gerelateerde updates wilt, kijk dan op Snake Buddies op facebook en twitter.

Educate. Inspireer. Conserve.

SnakeBuddies

Photo Credit Angi Wallace