Definitie
Overzicht
Veel social dances zijn partnerdansen. In feite denkt men vaak aan ballroomdansen of andere partnerdansen, wanneer men het over sociale dansen heeft. Het ligt echter voor de hand om in deze categorie ook groepen dansen op te nemen als kringdansen, linedansen, novelty dances, of gewoon clubdansen in solo.
Ballroomdans kan, afhankelijk van hoe het gedefinieerd wordt, verwijzen naar een grote variëteit aan partnerdansen. Typisch omvat het Standaard (ook wel Smooth of Modern genoemd) dansen zoals wals of foxtrot, en Latin (ook wel Rhythm genoemd) dansen zoals Cha Cha Cha en Rumba. Standaarddansen worden gewoonlijk gedanst op recht-toe-recht-aan westerse muziek; de paren dansen rond de vloer; en als het formeel is, draagt de dame een lange jurk en de heer een vlinderdas en een staart. Latin dansen worden gewoonlijk gedanst op off-beat, latin of jive muziek; paren kunnen min of meer op één plek dansen of over de vloer bewegen; en als het formeel is, draagt de vrouw een latin outfit met korte rok en de man een zwarte jurk.
De dansen die in deze les worden onderwezen zijn onder andere de dansen die in de linker menubalk staan. Deze zijn meestal uit de dansgroep van internationale standaard en internationale latin. We leren echter ook enkele nachtclub-, square- en linedansen.
Geschiedenis
Sociale dans in het Westen
De soorten dansen die in sociale bijeenkomsten worden uitgevoerd, zijn geëvolueerd naarmate de waarden van de samenleving veranderden.
14e Eeuw
De sociale dansen van de 14e eeuw zijn bewaard gebleven door muzikale partituren, maar er zijn momenteel geen choreografische voorstellingen van. Tot deze dansen behoren de balli (ook wel ballo genoemd), carola, stampita, salterello, trotto en roto.
15e eeuw
De 15e eeuw, ook bekend als de Vroege Renaissance, is de eerste tijdsperiode in het Westen met schriftelijke vastleggingen van de soorten sociale dans. Dansen was in deze tijd vooral belangrijk voor de hoven. Een handgeschreven manuscript uit Brussel belicht de Bourgondische hofdans die bekend staat als de Bassedanse. In de Bassedanse voert een grote groep dansers een reeks passen uit in drievoudige maat. Ook de Italiaanse hoven deden deze dans, de Bassadanza zoals zij hem noemden, voor sociale doeleinden. Hun versie was lichter en had een meer ingewikkelde choreografie. De Italiaanse hoven dansten ook de Balli, waarbij de muziek en de dansfrasen niet van elkaar konden worden gescheiden zoals bij de Bassadanza. Choreografen gebruikten een breed scala aan ritmes, passen en posities bij het creëren van de Balli dansen voor een vast aantal dansers. De Balli en Bassadanza, of Bassedanse wanneer naar België wordt verwezen, werden gedocumenteerd in instructieboeken door de zeer gerespecteerde dansmeesters die ze voor de hoven choreografeerden.
16e Eeuw
De sociale dansen van boeren en burgers uit de lagere klasse werden pas in de late Renaissance vastgelegd. Volgens Richard Powers, docent historische en hedendaagse sociale dans aan de Stanford University, moesten hovelingen in de late 16e eeuw zich voortdurend “bewijzen door hun sociale vaardigheden, vooral door dans”. Tot de vastgelegde sociale dansen van het einde van de 16e eeuw behoren de Spaanse Pavan met ingewikkeld voetenwerk en de stampende Canario. Terwijl de meeste geschriften de hofdansen bespreken, beschrijft het boek Orchesography de boerenbranches en enkele andere dansen zoals de 16e eeuwse Basse Danse en La Volta. Een uitwisseling van sociale dansen vond plaats tussen de boeren van het platteland en de aristocraten van het hof “als ze versleten waren”, volgens Powers.
Barok
Tijdens de Barok was dansen op hofbals een uiting van sociale status. Een formeel bal werd geopend met een branle, waarbij paren in een rij gingen staan in volgorde van hun plaats in de sociale hiërarchie. De hoogst aangeschreven paren dansten het eerst. Enkele van de paartjesdansen waren het Menuet en de Gavotte. Als alle paren gedanst hadden, sloten de aanwezigen het bal af met populaire Engelse plattelandsdansen, Contredanses genaamd. De Franse Revolutie in 1789 zorgde voor een verschuiving naar minder hoofse, stijve sociale dans.
19e Eeuw
Tijdens de Regency Era, van 1811-1830, werd de Quadrille de meest populaire dans in Engeland en Frankrijk. De Quadrille bestond uit een grote verscheidenheid van passen die over de grond scheren, zoals chassé en jeté. De meeste andere dansen uit deze tijd, zoals de Mazurka, werden uitgevoerd in lijnen en vierkanten.
De wals, die ontstond tijdens de Romantiek van 1840-1860, was een partnerdans waarbij de partners dichter bij elkaar dan voorheen aanvaardbaar werd geacht dansten. In de wals leidde geen van beide partners. De individuen dansten als gelijken, wat een nieuw fenomeen was in die tijd. De Polka was een andere dans die in die tijd ontstond, waarin partners schandalig dicht bij elkaar waren. Volgens Powers waren de dansen uit die tijd “fris, inventief, jeugdig en enigszins gewaagd”, wat de toenmalige samenleving weerspiegelde.
20e Eeuw
Tegen het einde van de 19e eeuw kregen de Amerikanen genoeg van de hofdansen uit de tijd van hun grootouders. In het begin van de 20e eeuw begonnen de Amerikanen Victoriaanse dansen, zoals de Two-Step, te combineren met Ragtime-muziek. Andere dansen waren de Afro-Amerikaanse Cakewalk, en dierendansen zoals de Turkey Trot (dans). De populairste sociale dans van die tijd was de One-Step. De dans bestond uit paren die één stap deden op elke tel van de muziek, zodat zelfs beginners konden deelnemen.
Rock ‘n’ roll in de jaren 1950 bracht een verschuiving teweeg in het sociale dansen in de richting van rebelsheid. Deze verschuiving was vooral te zien bij tieners die niet dezelfde passen wilden dansen als hun ouders deden. Het dansen was meestal gebaseerd op swing, maar had variaties in verschillende regio’s. Paren begonnen voor het eerst als individuen te dansen, waarmee de boodschap werd afgegeven dat er geen leider en volger hoefde te zijn.