Sommigen van ons dromen ervan een beekforel van vijf pond te vangen voordat we sterven. Andere fanatieke vissers willen een meerforel aan de haak slaan die nauwelijks door het gat past dat we in het ijs boren.
Op 11 januari eindigde Chris Parent met zo’n visverhaal, en hij betwijfelt of hij ooit nog een landzalm zal vangen die deze aanlanding kan overtreffen.
Parent, een 25-jarige student tandheelkunde aan de Universiteit van New England in Biddeford, vond zichzelf met een vrije dag van school en besloot om zijn ouders in Hermon te bezoeken.
Na de dag die hij had, is hij blij dat hij de reis naar het noorden heeft gemaakt.
“Er is een meer ten noorden van Bangor en ik heb altijd gehoord dat daar hele grote vissen in zitten, dus elk jaar probeer ik naar dat meer te gaan,” legde Parent uit.
Dat meer zal in dit verhaal ongenoemd blijven; Parent stemde ermee in zijn verhaal te delen, maar niet de naam van deze speciale visstek.
Die dag was het weer mild, in de jaren 40, en Parent stelde zich op om te proberen een grote togue te landen.
“Ik was vrij diep aan het jiggen op meerforel. Ik had niet veel geluk. Ik kon de meerforel zien en ik ving ze niet, dus ik rolde op om mijn kunstaas te controleren,” zei Parent. “Ik had net mijn kunstaas gewisseld en ik liet mijn lijn zakken en ik merkte dat mijn lijn niet meer uitging. Ik dacht: ‘Dat is raar, want ik zit maar 20 voet beneden aan mijn flasher.”
Toen werd het interessant.
“Toen zag ik dat ik iets had vlak bij waar mijn kunstaas was, dus ik zette de haak,” zei hij. “
Het meer waar Parent viste bevatte zowel zalm als meerforel, en hij wist niet zeker welke soort hij had. Was het een togue die de bodem van het meer had verlaten en zich naar de oppervlakte begaf, of een kruipende zalm? Het zou bijna een uur duren voordat hij erachter kwam.
“Het bleef maar lijn nemen, en ik dacht: ‘Wat dit ook is, dit is een behoorlijk zware vis,’ want het ging van 20 recht naar beneden naar 100, “zei Parent.
Dat is wanneer Parent besloot dat hij zijn GoPro-camera moest aanzetten en de strijd moest opnemen. Helaas, hoewel de beelden de vissen laten zien die in de buurt van het gat rondzwemmen, had de camera van Parent na 47 minuten geen geheugen meer, en legt hij de laatste fase van het gevecht niet vast.
De foto’s gelukkig wel: De vis die Parent aan land bracht was een landzalm die 30 centimeter lang was en 10,2 pond woog.
“Ik kon niet geloven dat ik zo’n grote vis had gevangen,” zei Parent.
Zijn vorige topzalm was een gezonde 24-incher die vier pond woog. Het vangen van een zesponder stond op zijn bucketlist.
En deze vis?
“Het blies gewoon doel uit het water,” zei hij.
Voor sommige meren in Maine geldt een speciale regeling, met het label S-33, die voorschrijft dat zalmen langer dan 25 centimeter in één keer moeten worden vrijgelaten. De reden: Die meren zouden theoretisch Atlantische zalm kunnen herbergen die vanuit zee daarheen is gezwommen, en Atlantische zalm wordt beschermd door de federale Endangered Species Act.
“Ik wist dat er bij dit meer geen kans was om een Atlantische zalm te vangen,” zei Parent. Hoewel hij tijdens zijn video de woorden “Atlantische zalm” zegt, gebruikt hij de term alleen om de grootte van zijn enorme landzalm te beschrijven.
Online-experts hebben ook gesuggereerd dat zijn vis een bruine forel is, maar Parent zei dat het niet zo is. Het Maine Department of Inland Fisheries and Wildlife heeft een gids om het verschil te zien tussen de twee soorten, en Parent zei dat zijn vis een rechte rij tanden had die bewijst dat het een zalm is, geen bruine forel.
Dus, na zo’n gedenkwaardige dag op het water, wat is de volgende stap voor Parent?
“Ik denk niet dat ik deze zalm ooit zal verslaan, maar ik hoop op een dag een togue te vangen die groter is dan 20 pond,” zei hij.
Hierop hopen we dat wanneer dat gebeurt, hij dat verhaal ook deelt met BDN-lezers.
Volg de Bangor Daily News op Facebook voor het laatste nieuws uit Maine.