Sympatische oogziekte niet verleden tijd

Het is nog steeds een uitdagende aandoening, maar de prognose is beter dankzij de vooruitgang in chirurgische technieken en medische therapieën, zegt de chirurg.

Door Michela Cimberle

TOPIC TOEVOEGEN AAN EMAIL ALERTS

Ontvang een e-mail wanneer er nieuwe artikelen worden gepost op

Geef uw e-mailadres op om een e-mail te ontvangen wanneer er nieuwe artikelen worden gepost op .

Abonneren

AAN EMAIL ALERTS TOEGEVOEGD

U bent met succes toegevoegd aan uw alerts. U zult een e-mail ontvangen wanneer nieuwe inhoud wordt gepubliceerd.
Klik hier om uw email alerts te beheren

U heeft zich succesvol toegevoegd aan uw alerts. U zult een e-mail ontvangen wanneer nieuwe inhoud wordt gepubliceerd.
Klik hier om E-mail Alerts te beheren
Terug naar Healio

Wij konden uw verzoek niet verwerken. Probeert u het later nog eens. Als u dit probleem blijft houden, neem dan contact op met [email protected].
Terug naar Healio

ROME – Hoewel zeldzaam, kan sympatische ophthalmie optreden bij sommige patiënten na perforerend letsel of oculaire chirurgie, maar tegenwoordig heeft het een betere prognose dan in het verleden, volgens een chirurg.

“De incidentie van sympathetic ophthalmia is in de loop der jaren zo sterk afgenomen dat de meeste jonge oogartsen er alleen nog maar over hebben gelezen in oude leerboeken. In die tijd had het een beruchte reputatie als een ernstige chronische aandoening die een progressieve verslechtering van het gezichtsvermogen veroorzaakte,” zei Mahmoud M. Soliman, MD, op de bijeenkomst van de International Society of Ocular Trauma.

Maar de ontstekingsremmende, antimitotische en immuunmodulerende geneesmiddelen die vandaag beschikbaar zijn, samen met de laatste vooruitgang in chirurgische technieken, zijn in staat om de aandoening met succes te behandelen en onder controle te houden, waarbij het gezichtsvermogen in de meeste gevallen behouden blijft, zei hij.

Sympatische ophthalmie is een specifieke vorm van bilaterale uveïtis die zich kan ontwikkelen na trauma in één oog.

Weefsels in het gewonde oog fungeren als antigenen en lokken een auto-immuunaandoening uit in het niet-aangetaste oog, weken of zelfs jaren na het doordringende letsel.

Het mechanisme dat de ontstekingsreactie op gang brengt is een stimulatie van het immuunsysteem tegen een bepaald eiwit, het Mart-1 peptide, dat in de melanocyten is geïsoleerd.

De ontsteking presenteert zich meestal als een sluipende chronische granulomateuze reactie, eindigend in ernstige complicaties. Vaak zijn de eerste symptomen niet de ontsteking zelf, maar de sequelae van de ontsteking, zoals exudatieve netvliesloslating, cataract en glaucoom.

De prevalentie is laag, zei Dr. Soliman. In het Verenigd Koninkrijk werd het gevonden in 3 van de 10 miljoen post-chirurgische gevallen. De incidentie is waarschijnlijk hoger na trauma, hoewel minder dan het percentage van 0,1% tot 0,2% dat in voorgaande jaren werd geschat. Recentere gegevens zijn niet beschikbaar.

Genetische predispositie kan een rol spelen die nog niet is opgehelderd, merkte Dr. Soliman op.

Sympatische ophthalmie is een specifieke vorm van bilaterale uveïtis die kan ontstaan na trauma in één oog.

Beelden: Soliman MM

Prompt diagnose en behandeling noodzakelijk

Volgens dr. Soliman moet met twee aspecten van deze aandoening rekening worden gehouden.

“Ten eerste kan deze ziekte een gevolg zijn van chirurgische ingrepen. Hoewel zeldzaam, kan dit gebeuren, en we moeten ons ervan bewust zijn,” zei hij.

“Het andere is dat sympathische oogziekte niet meer zo beangstigend is als vroeger en nu met succes onder controle kan worden gehouden.”

Hij presenteerde zijn persoonlijke ervaring met 16 patiënten die sympatische oogziekte ontwikkelden over een periode van 8 jaar. De leeftijd van de patiënten varieerde van 21 tot 58 jaar. In 12 ogen ontwikkelde zich sympatische oogslijmvliesontsteking als gevolg van penetrerend letsel in het andere oog en in vier gevallen als gevolg van chirurgisch trauma. Het tijdsverloop tussen het trauma en het optreden van de symptomen varieerde van 3 tot 12 maanden.

“De meeste van deze patiënten werden met succes behandeld met een hoge dosis systemische steroïden, plus subtenon en intravitreale triamcinolon in sommige gevallen.” Zei Dr. Soliman.

“Bij een paar patiënten hebben we gelijktijdige behandeling met antimitotica en immuunmodulerende geneesmiddelen toegediend en een operatie uitgevoerd in geval van complicaties zoals verloren voorste kamer, secundair glaucoom, netvliesloslating en cataract.”

Zichtresultaten varieerden van 20/200 tot 20/40. Een minderheid van de patiënten had geen lichtwaarneming, voornamelijk als gevolg van ernstig trauma.

Prompt diagnose en behandeling zijn verplicht, zei Dr. Soliman.

Succes hangt grotendeels af van hoe vertrouwd de specialist is met de ziekte, en jongere artsen kunnen in het nadeel zijn omdat ze er alleen over hebben gelezen in boeken en niet weten hoe het zich presenteert, zei hij. Zelfs specialisten kunnen soms misleid worden door de verscheidenheid aan klinische symptomen die gemeld kunnen worden, en ze moeten leren om sympatische oogheelkunde te onderscheiden van iridocyclitis en choroiditis en, in sommige gevallen, van sarcoïdose en oculair lymfoom. In enkele gevallen kunnen ook tekenen van de ziekte op de huid en in het haar ontstaan.

“Sympathetische oftalmie is inderdaad een uitdagende ervaring voor elke oogarts. Het is geen ding van het verleden en moet altijd worden overwogen bij patiënten die bilaterale uveitis ontwikkelen na perforerend trauma of penetrerende chirurgie,” zei Dr. Soliman.

“Je kunt de ervaring echter overleven en de meeste ogen redden als je alles over de ziekte weet en deze snel en agressief bestrijdt met de juiste behandeling.”

Voor meer informatie:

• Mahmoud M. Soliman, MD, is te bereiken bij Cairo University Hospital, 16 Sherif St., Cairo 11111, Egypte; +202-392-40-84; e-mail: [email protected].

• Michela Cimberle is een OSN-correspondent gevestigd in Treviso, Italië, die alle aspecten van de oogheelkunde behandelt. Ze richt zich geografisch op Europa.