Hoewel THE JUNGLE BOOK in een traag tempo lijkt voort te kabbelen, valt het op door de schitterende Technicolor fotografie van weelderige bossen, een briljant geënsceneerde bosbrand en de “Verloren Stad” waar de verborgen schat de mensen tot hebzucht en vernietiging drijft. Close-ups van de jungledieren zijn prachtig geschoten en al hun scènes zijn goed geënsceneerd.
Als Mowgli, de jongen die door wolven wordt opgevoed, heeft SABU het felle uiterlijk van een wolvenkind, hoewel hij wel erg snel in het Engels leert converseren, dankzij wat haperende montage-continuïteit. ROSEMARY DeCAMP is zijn moeder, die vol adoratie naar hem straalt en aan het eind accepteert dat hij moet terugkeren naar het woudkoninkrijk waar hij regeert in plaats van bij de mens te blijven.
Joseph CALLEIA is geweldig als een van de hebzuchtige goudzoekers, die Sabu’s spoor markeert zodat hij “De Verloren Stad” kan vinden. JOHN QUALEN is ook uitstekend in een andere bijrol.
Miklos Rozsa’s muziek wordt niet voldoende kracht bijgezet op de soundtrack, gedempt achter alle dialogen en junglegeluiden, zodat het niet tot zijn recht komt ondanks enkele goede orkestraties. Het klinkt beter op opgenomen fragmenten uit de film.
Een fantasie uit mijn kindertijd die niet meer zo sterk opvalt als toen, maar toch de belangstelling weet vast te houden met zijn visueel boeiende decors gemaakt door Vincent Korda. TCM vertoont een betere Technicolor print van de film dan jaren geleden werd uitgebracht in de Public Domain versie, die werd genomineerd voor vier Oscars waaronder een voor de kleuren cinematografie.