Ondanks haar nederige oorsprong vlakbij het vliegveld van Atlanta, is de Flint River onmiskenbaar een van de meest waardevolle natuurlijke bronnen van het Zuiden. Generaties hebben van de rivier genoten als een bron om gemeenschappen, boerderijen en de industrie van water te voorzien, maar ook als een mogelijkheid om de natuur te ervaren door te jagen, vissen, zwemmen en peddelen. Met 220 onbedijkte riviermijlen is de Flint een van de slechts 40 overgebleven rivieren in de Verenigde Staten die meer dan 200 mijl onbelemmerd stromen. Recente wetgevende pogingen om een 50 mijl lang stuk van de Flint af te dammen om een reservoir te creëren voor Atlanta’s ontluikende watercrisis hebben ervoor gezorgd dat de Flint River op de tweede plaats staat in de lijst van Top Tien Meest Bedreigde Rivieren, gepubliceerd door American Rivers. Voor meer informatie over dit verhaal kunt u lezen over de top 10 meest bedreigde rivieren in Amerika op CNN.com.
Geroemd als een van de meest ecologisch diverse rivierbekkens in het zuidoosten, wordt de Flint River ook bedreigd door vervuiling; het absorbeert stormwater, landbouw- en industriële afvloeiing terwijl het naar het zuiden stroomt uit het hart van Atlanta. Als onderdeel van het Apalachicola-Chattahoochee-Flint (ACF) riviersysteem is de Flint verstrikt geraakt in de “drie-staten-wateroorlogen” waarin Georgia, Florida en Alabama worstelen om de gebruiksrechten van water vast te stellen terwijl Atlanta blijft groeien tot boven haar hulpbronnen.
De oude Oostelijke Woodland-stammen die zich vestigden in de buurt van de huidige stad Albany noemden de rivier en het dorp Thronateeska, of Thlonotiaske, wat “vuursteen-verzamelplaats” betekent. De Muskogee Indianen noemden de rivier Hlonotiskahachi. Hlonoto of ronoto betekent “vuursteen” in het Muskogean. De rivier werd Rio de Capachequi genoemd door Hernando DeSoto toen hij de rivier ontdekte in de buurt van Bainbridge, vrijdag 5 maart 1540. De Spanjaarden noemden het later de Rio Perdernales, pedernal betekent “vuursteen” in het Spaans.
De Creek Indianen, of Muskogee Nation, waren een goed gevestigde en georganiseerde cultuur toen de Soto en zijn groep Spaanse ontdekkingsreizigers in 1540 in de Flint River Valley aankwamen. De Creeks, die wrok koesterden tegen het binnendringen van hun land door blanke kolonisten, steunden de Britten tijdens de Amerikaanse Revolutie. Na de oorlog werden zij geconfronteerd met meer kolonisten die op zoek waren naar nieuw land voor katoen, het hoofdbestanddeel van plantage-eigenaren in die tijd. Ondanks de pogingen van George Washington om de Indianen in de nieuwe Amerikaanse cultuur te integreren, verslechterden de betrekkingen, wat resulteerde in de Creek Oorlog, een poging van de Creek Natie om aanspraak te maken op hun land van de Grote Meren tot aan de Golf van Mexico. Uiteindelijk versloegen Generaal Andrew Jackson en zijn troepen de Creeks en dwongen hen 23 miljoen acres land af te staan aan de VS en brachten hen onder controle.
Het land tussen de Flint en Chattahoochee Rivers werd snel verkocht aan kolonisten die landbouw wilden bedrijven. In 1860 werd de staat Georgia beschouwd als ’s werelds grootste producent van katoen, waarvan een groot deel afkomstig was uit de vallei van de Flint River. De Flint River was een integraal onderdeel van de groei van de katoenindustrie in het gebied omdat het de locatie was voor stoombootvervoer. In 1860 waren er meer dan zesentwintig stoomboten aan land gegaan op de Flint tussen Bainbridge en het knooppunt met de Chattahoochee. Stoomboten voeren stroomopwaarts tot aan Montezuma totdat de rivierbedding van de Middle Flint onbevaarbaar werd. Beneden Bainbridge bleef het reizen per stoomboot floreren tot ongeveer 1928, meestal om katoen te verschepen naar de haven van Apalachicola. Intussen voeren talrijke veerboten over de hele breedte van de rivier, waardoor vervoer tussen de oevers mogelijk werd. De laatste veerboot over de Flint, bij Marshallville, bleef in bedrijf tot 1988.
De gecombineerde effecten van de Burgeroorlog (1861-65), bodemerosie, de bolletjekever, en de Grote Depressie van de jaren 1930 verwoestten de boeren in de Flint regio. De landbouwproductie in het gebied groeide en omvatte pinda’s, sojabonen, groenten en tarwe, maar ook melkkoeien, runderen en varkens om de mogelijkheden voor inkomen uit te breiden. De landbouw gedijt nog steeds in het stroomgebied van de Flint en het gebruik van zijn wateren voor irrigatie samen met andere effecten op de gezondheid van de rivier zijn overwegingen tot op de dag van vandaag.
In de jaren 1960 onderzocht het U.S. Army Corps of Engineers de haalbaarheid van het bouwen van een dam bij Sprewell Bluff in de buurt van Thomaston. Ondanks de populariteit van stuwdammen in het hele land in die tijd, sprak de toenmalige gouverneur Jimmy Carter in 1974 zijn veto uit over de dam. Hoewel dit besluit destijds schokkend was, bleek het verstandig voor de gezondheid van de rivieren en kan het worden beschouwd als een model in de huidige debatten over de gevolgen van het afdammen van de Flint.
De Flint River is in de loop der jaren geen onbekende geweest van rampen, aangezien verschillende tropische stormen verwoestend zijn gebleken voor het gebied, met name in de afgelopen jaren. In juli 1994 bleef de tropische storm Alberto hangen boven het westen van Georgia. Miljoenen liters water van de stad Atlanta en enorme regenval in het zuidwesten van Georgia zorgden samen voor de overstroming van Montezuma en Newton, en veroorzaakten de ergste overstroming in de geschiedenis van Albany. Talrijke counties in het stroomgebied van de Flint werden uitgeroepen tot federaal rampgebied; ten minste eenendertig mensen kwamen om, waaronder vijftien in Americus en vier in Albany. Een tweede overstroming in Albany in maart 1998 was aanleiding voor plannen voor een dijk, waarover nog steeds wordt gediscussieerd.
Ironiek bracht de uitgebreide droogte van de zomer van 1998 tot begin 2009 de Lower Flint in bijzonder gevaar vanwege de ondiepe afvoer van watervoerende lagen. In 2000 nam de Algemene Vergadering de controversiële Flint River Drought Protection Act aan, die bedoeld is om een minimumdebiet in de rivier te behouden door boeren in het zuidwesten van Georgia te betalen om hun land tijdens ernstige droogtejaren niet te irrigeren vanuit de beken in het gebied.
In januari 2002 raakte een afvoerpijp van een vliegveld verstopt, waardoor de ijsverwijderingsvloeistoffen van de landingsbaan van het vliegveld in de Flint konden overstromen. Het resultaat was dat er sporen van ethyleenglycol en propyleenglycol werden aangetroffen in drinkwater dat tot in Fayette County stroomafwaarts werd getapt. De pijp werd gerepareerd, en de verzekering werd gegeven dat de niveaus niet schadelijk waren.