We hebben allemaal onze moeders het oude spreekwoord horen reciteren: “Blijf dat gezicht maken en het zal zo vast komen te zitten.” Maar wat ze me als volwassene niet vermaanden, is dat het ook zou leiden tot 11 lijnen tussen mijn wenkbrauwen die dieper snijden dan een Drake diss.
Zoals de meeste vrouwen die een hekel hebben aan het dagelijkse spervuur van onrealistische schoonheidsnormen, raak ik gefrustreerd door de waarde die de maatschappij hecht aan vrouwen die “jong blijven”. Toen ik 30 werd, condoleerden vrienden, familie en mensen die ik ontmoette me. Maak je geen zorgen,’ stelden ze gerust, ‘je ziet er geen dag ouder uit dan 28,’ alsof mijn fijn gelijnde voorhoofd een streepjescode was die mijn houdbaarheidsdatum aangaf. Weten ze dan niet dat 40 het nieuwe 30 is, wat het nieuwe 20 is (wat het nieuwe 10 is!)? Het is frustrerend als de schijnbaar meest begeerlijke leeftijd is wanneer veel vrouwen kwetsbaarder zijn. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik dronk veel platbier met fucbo’s in mijn twintiger jaren – dus ik dacht niet eens twee keer na over mijn lijnloze voorhoofd, laat staan dat ik het waardeerde.
Dat gezegd hebbende, terwijl je me niet onder de 8 cijfers zou kunnen betalen om weer 18 te zijn, betaal ik momenteel voor de zonden van mijn jeugd. Namelijk, zonnebanken (STAY AWAY!) en mezelf insmeren met olijfolie op vakantie, als een klodder burrata achtergelaten in de zon. Op mijn 31e, tot op heden, waren de top of mind oplossingen die me werden voorgesteld voor mijn “11” lijnen als volgt:
- Get botox
- Heb je botox geprobeerd?
Hot take: heb je Frownies geprobeerd (driehoekige voorhoofdsstickers die je ’s nachts draagt)? Frownies werden in 1889 opgericht, een eeuw voor selfies en internet, en stammen uit het Victoriaanse tijdperk. Zo kwam ik aan deze fonteinsticker van de jeugd. Tijdens een recente reis naar LA deed ik wat goede vrienden doen: geheimen over huidverzorging uitwisselen. We wilden allebei onze fronsrimpels vertragen zonder botox te proberen; zij zag er fris uit dus vroeg ik haar naar haar regime. Haar geheim? Fronsrimpels. Omdat ik alles een keer wilde proberen, ging ik naar Amazon en bestelde een starterspakket voor $19,95 minus verzendkosten.
Elk vel bestaat uit vier potentiële driehoekige lapjes met elke doos die 36 vellen of 144 individuele lapjes bevat. Geperforeerd zodat u een gezichtspapier mâché kunt maken voor om het even welk gebied u wilt gladgestreken – ik gebruikte twee driehoeken (een half blad) om een ruit te vormen. Op de verpakking staat dat de sticker goed op je huid moet worden geplakt, wat betekent dat je alle rijke crèmes en vochtinbrengende crèmes ruim 10 minuten van tevoren moet aanbrengen. Ik koos er echter voor om de natuurlijke kleeflaag gewoon nat te maken met water (je kunt ook een serum op waterbasis of hyaluronzuur gebruiken), omdat formules op oliebasis de patch sneller kunnen laten afglijden dan een fuccboi die een vaste relatie is voorgesteld.
Iedere avond plaatste ik de diamantvormige klever precies tussen mijn wenkbrauwen, voordat ik hem 30 seconden zachtjes tegen mijn huid drukte totdat hij begon te drogen. Omdat het een grote vorm was, ging de lijm naar mijn voorhoofd om ook daar lijntjes te verzorgen. Ik hou van multitasking, jij niet?
In het begin dacht ik dat de patches onzin waren. Ik werd wakker, trok de pleister eraf (ik kan niet uitleggen hoe bevredigend het verwijderingsproces is – zie hieronder, SOUND ON), en zag dat mijn lijntjes waren afgevlakt. Maar binnen een paar uur waren de lijnen weer terug.
Doorgedreven om dit door te zetten (Frownies raadt minstens drie weken aan voordat je resultaat begint te zien), begon ik pas na drie maanden significante veranderingen te merken. De lijnen waren op dat moment nog niet helemaal verdwenen, maar ze werden wel een stuk zachter en ik moet eerlijk zeggen dat ik in het echt minder fronste. Het blijkt dat je je gezichtsspieren kunt trainen om te ontspannen terwijl je slaapt.
IMO, de Frownies-tactiek is om een paar redenen nuttig: Als een vrouw die betaald wordt om tijd op het internet door te brengen, merk ik dat ik minder kloppende hoofdpijn heb na een Twitter-sessie. Niet omdat de nieuwscyclus beter wordt – als iemand me laat weten waar ik mijn Handmaid’s muts kan ophalen – maar omdat ik minder spanning in mijn gezicht draag. Dat, en mijn “11” lijnen worden minder door de sticker applicatie.
Hoewel ik nooit een botox naysayer zal zijn, kan ik voor nu een paar dingen bedenken waar ik liever mijn geld aan besteed. Mijn 401K, gezondheidszorg, reizen alsof ik onafhankelijk rijk ben (dat ben ik niet). De simpele waarheid is dat we allemaal ouder worden en dat het bereiken van jeugdigheid altijd een doel zal zijn dat steeds verder weg komt te liggen. Meer investeren om er uit te zien als een versie van het verleden voelt als een afnemende opbrengst. Voorlopig houd ik het bij stickers.