Het .45 kaliber pistool, ook bekend als de M1911A1, is een van de meest iconische handvuurwapens ooit gemaakt. Misschien wel de zeldzaamste van dit gewone ras zijn die gemaakt door de Singer Corporation.
Best bekend om de productie van naaimachines, produceerde Singer een handvol .45’s aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, en hun pistolen waren zo goed dat het Amerikaanse leger het bedrijf vroeg om in plaats daarvan meer gecompliceerde apparatuur te bouwen.
Het M1911A1 pistool werd ontworpen door de productieve wapenontwikkelaar John Moses Browning. Het halfautomatische handwapen met een platte zijkant bevat zeven patronen van .45 ACP en was het standaard handwapen van het Amerikaanse leger van de Eerste Wereldoorlog tot de jaren 1980, een opmerkelijke levensduur. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog gingen bedrijven die civiele machines maakten over op de productie van wapens, waaronder de 1911. Het bedrijf Union Switch and Signal, fabrikant van spoorwegmaterieel, maakte het vuurwapen. Zo ook de schrijfmachinefabrikant Remington Rand.
In 1939 gaf het Amerikaanse Ministerie van Oorlog de Singer Sewing Machine Company opdracht 500 1911A1’s te bouwen. Het contract, Educational Order W-ORD-396, was een test om te zien of Singer 100 geweren per dag kon produceren, een aantal dat volgens het ministerie haalbaar was. Het Ministerie van Oorlog kreeg de handvuurwapens, serienummerseries S800001-S800500, maar het bedrijf was niet in staat om het tempo van 100 geweren per dag te halen.
In plaats van te klagen, gaf het Ministerie van Oorlog Singer iets veel beters om aan te werken. Het ministerie realiseerde zich dat de pistolen van Singer van zo’n hoge kwaliteit waren dat het bedrijf gekwalificeerd was voor belangrijker werk, en dat de deskundige machinekwaliteiten van Singer verspild zouden zijn aan louter handpistolen.
Washington zette de Singer Company aan het werk voor luchtvaartgerelateerde onderdelen die precisiebewerking vereisten, met name navigatie- en richtapparatuur. Tijdens de oorlog produceerde Singer onderdelen voor de Sperry T-1 bommenrichtapparatuur, boordcomputers voor B-29 bommenwerpers, gyroscopen en kunstmatige horizoninstrumenten, en onderdelen voor automatische piloten. Singer bouwde het soort apparatuur waar piloten op vertrouwden om hun doelen te vinden, vijandelijke jagers af te weren, nauwkeurig hun bommen af te leveren, en thuis te komen.
Wat de 500 Singer 1911’s betreft, die handvuurwapens gingen naar de bewapening van de luchtmachtbemanningen, en behoren vandaag tot de meest begeerde wapens in de wereld van wapen- en wapenverzamelingen. Het kleine aantal geproduceerd, hun hoge kwaliteit, en het nog kleinere aantal geweren dat de oorlog overleefde, maken ze uiterst zeldzaam. In december 2017 werd een Singer 1911 op een veiling verkocht voor een oogverblindende 414.000 dollar, een van de hoogste prijzen die ooit op een veiling voor een handwapen zijn betaald.