Tribeca Citizen | The History of 153 Franklin

Tom Miller, die bij Daytonian in Manhattan over de geschiedenis van Manhattan-gebouwen schrijft, heeft Tribeca Citizen toestemming gegeven een database van zijn Tribeca-posts aan te leggen. Als u hiervan geniet, en dat zult u, dan moet u zeker zijn website bekijken, die ook schrijfsels heeft over gebouwen over het hele eiland. En mis ook zijn boek niet, Seeking New York: The Stories Behind the Historic Architecture of Manhattan-One Building at a Time.

———————————-

Omstreeks de tijd dat de Burgeroorlog ten einde liep, was het gebied rond Franklin Street beslist arbeidersklasse. In 1865 werd op nr. 153 in Franklin Street een fraaie maar utilitaire brandweerkazerne gebouwd voor de nieuw opgerichte Ladder Company 8.

De drie verdiepingen tellende bakstenen brandweerkazerne, gelegen tussen Hudson en Varick Streets, bediende een gebied met bescheiden woningen en commerciële structuren. Het rechttoe rechtaan ontwerp van de brandweerkazerne was beperkt versierd: fraaie bruine stenen linialen en vensterbanken met kleine consoles en een bescheiden kroonlijst. Aantrekkelijke dubbele vrachtwagen baaien sierden de straat niveau.

Als de buurt geïndustrialiseerd, zo ook het gebouw. Ladder Company 8 verhuisde naar 7 N. Moore Street en in 1893 vestigde John Regan hier zijn tingieterij.

Doorheen de 20e eeuw bleef het gebouw de thuisbasis van kleine industriële bedrijven terwijl rondom grotere gebouwen verrezen die het overschaduwden. Ernaast stond het opvallende loftgebouw van Lipton Tea Company.

153 Franklin in de jaren 1980.
———————————-

Toen, in 2008, toen de Tribeca renaissance stevig wortel had geschoten, werd het smerige gebouwtje voor 6,8 miljoen dollar gekocht door Michael Marvisi. Architect Leopoldo Rosati werd ingehuurd voor een anderhalf jaar durende renovatie van 4 miljoen dollar, die het ooit zo armoedige gebouw in een weelderig herenhuis veranderde. Waar vroeger door paarden getrokken brandweerwagens stonden, zijn nu een privétheater, een fitnessruimte in de kelder, een spa en strakke open ruimtes. Veel van het metaal- en steenwerk werd in Italië vervaardigd. Vrijwel meteen na de oplevering zette de eigenaar het voor 15 miljoen dollar te koop en liet het na beraad zakken tot 14 miljoen dollar. Niet dat het veel uitmaakte.

Terwijl het gebouw op de markt bleef, werd het ook te huur aangeboden voor 50.000 dollar per maand. Ondanks de glamoureuze interieurs en enige belangstelling van beroemdheden, waren er geen kopers – totdat de Franse presidentskandidaat Dominique Strauss-Kahn besloot dat hij niet hield van de accommodaties op Rikers Island, waar hij naartoe was gestuurd na te zijn gearresteerd voor poging tot verkrachting van een hotelmeisje in midtown Manhattan. Strauss-Kahn en zijn vrouw, journaliste Anne Sinclair, verhuisden op 25 mei 2011 naar het gebouw op Franklin 153, zodat hij zijn huisarrest kon uitzitten in een aanzienlijk comfortabelere omgeving dan in de gevangenis werd geboden.

De mooie kleine brandweerkazerne is ver gekomen van zijn nederige oorsprong.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.