Zie ook:
De UnKiss is de bijnaam die fans van A Song of Ice and Fire geven aan een kus die Sansa Stark zich herinnert tussen haar en Sandor Clegane, maar die in werkelijkheid niet heeft plaatsgevonden.
Gevraagd naar deze discrepantie zei George R. R. Martin dat dit uiteindelijk wel iets zal betekenen en dat Sansa een “onbetrouwbare verteller” is. Dit heeft geleid tot veel speculatie door fans over wat hij bedoelt en van plan is.
Recent Events
A Clash of Kings
Tegen het einde van de slag bij het Zwarte Water vindt Sandor Clegane, wiens moed tijdens de gevechten was gebroken, zijn weg naar de slaapkamer van Sansa Stark. Hij gaat op haar bed liggen en valt in slaap terwijl hij op haar wacht.
Sansa arriveert uiteindelijk. De Hond is erg dronken, dronker dan ze hem ooit had gezien. Hij biedt aan Sansa met zich mee te nemen omdat hij van plan is de stad te ontvluchten. Hij zegt dat hij ergens naar het noorden gaat. Ze begrijpt niet wat hij bedoelt. Hij duwt haar op haar bed, houdt een dolk tegen haar keel en eist dronken dat ze het lied zingt dat ze hem eerder had beloofd. Sansa is te bang om zich de woorden van het lied van Florian en Jonquil te herinneren, maar zingt in plaats daarvan de Moederhymne:
Gezegende Moeder, bron van barmhartigheid,
red onze zonen van de oorlog, bidden wij,
houd de zwaarden en houd de pijlen tegen,
laat hen een betere dag kennen.
Goede Moeder, kracht der vrouwen,
help onze dochters door deze strijd,
verzacht de toorn en tem de razernij,
leer ons allen een vriendelijker weg.
De Hond valt stil en haalt de dolk uit haar keel, en Sansa raakt voorzichtig zijn wang aan en voelt een nattigheid die bloed was en een nattigheid die geen bloed was (tranen). Kort daarna staat hij op, scheurt zijn bebloede witte mantel af, en vertrekt. Sansa schudt de gescheurde en bebloede mantel uit, en kruipt er rillend onder. Ser Dontos Hollard komt haar uiteindelijk vertellen dat de strijd is gewonnen en de stad is gered.
A Storm of Swords
Sansa gaat zich dit scenario iets anders herinneren, door zich te herinneren dat Sandor Clegane haar ook kuste.
Sansa herinnert zich de (on)kus:
Megga kon niet zingen, maar ze was gek om gekust te worden. Zij en Alla speelden soms een zoenspelletje, bekende ze, maar het was niet hetzelfde als een man zoenen, laat staan een koning. Sansa vroeg zich af wat Megga ervan zou vinden om de hond te kussen, zoals zij had gedaan. Hij was naar haar toegekomen op de avond van het gevecht, stinkend naar wijn en bloed. Hij kuste me en dreigde me te doden, en liet me een lied voor hem zingen.
In tegenstelling daarmee denkt Sandor, terwijl hij op sterven ligt, aan het lied dat Sansa voor hem had gezongen, maar heeft het niet over een kus. Hij vertelt Arya Stark:
En het kleine vogeltje, je mooie zusje, ik stond daar in mijn witte mantel en liet ze haar slaan. Ik nam het bloedige lied, ze gaf het nooit. Ik wilde haar ook meenemen. Dat had ik moeten doen. Ik had haar bloedig moeten neuken en haar hart eruit moeten rukken voordat ik haar achterliet voor die dwerg.
Feast for Crows
In de Eyrie herinnert Sansa Stark zich de (on)kus opnieuw in enig detail:
Toen de lippen van de jongen de hare raakten, dacht ze aan een andere kus. Ze kon zich nog herinneren hoe het voelde toen zijn wrede mond op die van haar drukte. Hij was naar Sansa gekomen in de duisternis terwijl groen vuur de hemel vulde. Hij nam een lied en een kus, en liet me niets anders na dan een bebloede mantel.
Sansa denkt weer aan de (on)kus wanneer haar wordt gevraagd of ze weet wat er in een huwelijksbed omgaat:
Ze dacht aan Tyrion, en aan de Hound en hoe hij haar had gekust, en gaf een knikje.
Quotes
Je zult in A STORM OF SWORDS en latere delen zien dat Sansa zich herinnert dat de Hound haar kuste op de avond dat hij naar haar slaapkamer kwam… maar als je de scène bekijkt, doet hij dat nooit. Dat zal uiteindelijk wel iets betekenen, maar nu is het een subtiel tintje, iets wat de meeste lezers misschien niet eens zullen opmerken.
Leg dit maar bij “onbetrouwbare verteller” en denk gerust na over de betekenis…