Karina Smiley, Brittany Gerstein and Stephen Nelson* Department of Pediatrics, Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry, Tulane University School of Medicine, New Orleans, LA, USA
*Correspondentie:Stephen Nelson,Associate Professor,Department of Pediatrics, Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry,Tulane University School of Medicine,New Orleans, LA,USA,Tel: 504-507-0774,Email:
Received Date: 19 mrt 2018 / Accepted Date: Mar 20, 2018 / Published Date: Mar 26, 2018
Citatie: Smiley K, Gerstein B, Nelson S. Unveiling the autism epidemic. J Neurol Clin Neurosci. 2018;2(2):1.
Dit open-access artikel wordt verspreid onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution Non-Commercial License (CC BY-NC) (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/), die hergebruik, distributie en reproductie van het artikel toestaat, op voorwaarde dat het oorspronkelijke werk naar behoren wordt geciteerd en het hergebruik beperkt blijft tot niet-commerciële doeleinden. Voor commercieel hergebruik, neem contact op met
Editorial
In de afgelopen 40 jaar heeft Autisme Spectrum Stoornis (ASS) een significante piek ervaren in diagnostische prevalentie. In een onderzoek van 2012 onder achtjarigen in de Verenigde Staten testte 1 op 68 kinderen positief op ASS, vergeleken met 1 op 2778 kinderen van 8-12 jaar in een onderzoek uit 1980. De vraag rijst: zijn er meer kinderen die autisme ontwikkelen, of is er gewoon een toename in diagnoses en diagnostische criteria?
Een belangrijke factor in de toename van het aantal diagnoses kan worden toegeschreven aan de publieke bewustwording van autisme. In de laatste decennia heeft de toegenomen financiering voor onderzoek en de opname van ASS in geïndividualiseerd onderwijs door de Individuals with Disabilities Education Act (IDEA) het publieke bewustzijn voor autisme vergroot en ouders beïnvloed om hun kinderen te laten screenen. Door de gehandicaptenwet zijn scholen verplicht om een uitgebreide evaluatie van ASS aan te bieden, waardoor de mogelijkheid om een diagnose te stellen verder reikt dan alleen de zorgverleners. Gezinnen worden ook aangemoedigd hun kinderen op jongere leeftijd te testen, zodat zij zo vroeg mogelijk in hun ontwikkeling gespecialiseerde hulp kunnen krijgen. Regio’s waar autisme hulp gemakkelijker beschikbaar is hebben de neiging om hogere percentages van autisme screening aan te bieden en vinden een hogere incidentie in vergelijking met regio’s die minder hulp of bijstand bieden.
Daarnaast tonen genetische studies van autisme aan dat de waarschijnlijkheid van een kind dat positief test op autisme wordt verhoogd wanneer een broer of zus reeds gediagnosticeerd is met ASS . Hierdoor worden gevallen van autisme eerder geïdentificeerd in gezinnen met reeds gediagnosticeerde kinderen, wat bijdraagt tot de verhoogde prevalentie. Dit kan ook te maken hebben met genetische en epigenetische oorzaken die in toenemende mate als oorzakelijk worden erkend, vooral met recente vooruitgang in testen zoals whole exome sequencing .
Diagnostische vooruitgang en een verbreding van de operationele definitie van autisme is in de afgelopen decennia veranderd, wat mogelijk bijdraagt aan deze verandering in prevalentie. De normen waaraan een kind moet voldoen om als autistisch te worden beschouwd zijn verruimd, het meest significant wat betreft de milde criteria. Bovendien beperkten het brede spectrum van symptomen en het gebrek aan concrete biologische markers vroeger de diagnose tot de ernstigste gevallen. In een studie uit 2005, waarin gegevens van het California Department of Developmental Services onder de loep werden genomen, werd 26,4% van de toename van het aantal gevallen van autisme toegeschreven aan veranderingen in de diagnostische processen en de toename van het aantal gevallen. De verschillen tussen de aantallen autismegevallen in studies in de Verenigde Staten ondersteunen de bewering dat een groot deel van de toegenomen prevalentie te wijten is aan diagnosevariaties. Een andere studie, uitgevoerd in Australië, liet soortgelijke bevindingen zien.
Er is beweerd dat vaccins, vooral kwikhoudende vaccins, bijdragen aan deze toename van de prevalentie. Er is echter geen feitelijk bewijs om deze bewering te staven. Het is duidelijk dat vaccinaties de morbiditeit en mortaliteit bij kinderen verminderen, en dus moeten vaccinaties niet achtergehouden worden uit angst voor een verband met autisme.
Wat wel duidelijk is, is dat kinderen routinematig gescreend moeten worden op ASS, omdat vroegtijdige identificatie en behandeling de resultaten kunnen verbeteren. Het is waarschijnlijk dat de werkelijke prevalentie van autisme nog steeds wordt onderschat, gezien het feit dat veel kinderen met mild autisme kunnen worden gemist of laat gediagnosticeerd. Bovendien is de naleving door huisartsen bij het screenen op autisme bij de kindonderzoeken nog steeds niet 100%. Christensen DL, Baio J, Braun KVN, et al. Prevalence and Characteristics of Autism Spectrum Disorder Among Children Aged 8 Years – Autism and Developmental Disabilities Monitoring Network, 11 Sites, United States, 2012. MMWR Surveill Summ. 2016;65(3):1-23.