1647 is het nummer van mijn pas aangeschafte monster op de weg. Volgens de wet ben ik de eigenaar van deze auto en heb ik een certificaat dat door een overheidsinstantie is afgegeven om mijn eigendom te bewijzen. 5766 is het nummer van mijn auto die ik gisteren heb verkocht en het eigendom van deze auto zal nu in de komende dagen worden overgedragen aan de nieuwe eigenaar. Elementair, is het niet? Nou, niet zo elementair als het gaat om de eigendom van het Internet.
Er deed in 1998 een soort grap de ronde dat Bill Gates, de rijkste man ter wereld, Internet probeerde te kopen. Het probleem was dat hij er niet achter kon komen van wie hij de cheque moest uitschrijven. Wie is nu eigenlijk de eigenaar van het internet? Een eigenaar voor het internet
Of niemand is eigenaar van het internet, of iedereen is eigenaar van het internet, of iets daartussenin. In feite is niemand eigenaar van het internet, en geen enkele persoon of organisatie controleert het internet in zijn geheel. Het internet is meer een concept dan een tastbare entiteit en berust op een fysieke infrastructuur die netwerken met andere netwerken verbindt.
In theorie is het internet eigendom van iedereen die er gebruik van maakt. Maar in werkelijkheid hebben bepaalde entiteiten meer invloed op het “mechanisme” en de regulering van het internet dan andere. Er zijn organisaties die toezicht houden op en standaardiseren wat er op het internet gebeurt en IP-adressen en domeinnamen toewijzen, zoals de National Science Foundation, de Internet Engineering Task Force, ICANN, InterNIC en de Internet Architecture Board.
Er zijn veel organisaties, bedrijven, regeringen, scholen, particulieren en dienstverleners die allemaal stukjes van de infrastructuur bezitten, maar er is niet één instantie die de eigenaar is van het geheel. Toch zijn organisaties als de National Science Foundation, de Internet Engineering Task Force, ICANN, InterNIC en de Internet Architecture Board organisaties die zijn opgericht en grotendeels worden gecontroleerd door de VS.
De DNS van Internet
Voorstel dat u naar www.hindustantimes.com wilt gaan. Het werkelijke adres van de site is een klomp getallen die het IP-adres wordt genoemd. Hetzelfde geldt voor elke andere computer op het net. Maar stelt u zich eens voor dat we nummers moesten onthouden om websites te bereiken. Stelt u zich voor dat we het IP-adres 66.249.89.104 van Google zouden moeten onthouden, wat een opgave dat zou zijn. Om dit probleem op te lossen kwam de Amerikaanse uitvinding DNS, d.w.z. het Domain Name Server-concept. Computers krijgen unieke namen toegewezen die kunnen worden onthouden. Vervolgens houdt een netwerk van DNS-computers de nummers achter de namen bij. Wanneer u een webadres intypt, zoekt een DNS-machine het juiste numerieke adres op en sluit u aan.
DNS is een netwerk van duizenden computers, gelaagd boven op het internet. Maar alle DNS-machines rapporteren uiteindelijk aan 13 root-servers, die de meest elementaire internetrouteringsinformatie bevatten. Deze 13 servers worden beheerd door uiteenlopende organisaties, variërend van het Amerikaanse leger tot particuliere bedrijven en een Europese non-profitgroep in Amsterdam. Veel van de servers bevinden zich buiten de Verenigde Staten. Maar ze staan allemaal onder toezicht van de Internet Corporation for Assigned Names and Numbers, die op zijn beurt weer onder toezicht staat van het Amerikaanse Ministerie van Handel.
De strijd om de controle
Het Internet is een vrij medium en een ultieme viering van de vrije wereld. Maar de wereld is nog geen vrije wereld en de organisaties die deze vrije media controleren, staan grotendeels onder controle van de VS.
Totalitaire regimes houden niet van het idee dat westerse invloeden aan hen worden opgedrongen. Volgens Jon Christian Ryter van de Washington Times: “Ze willen de mogelijkheid hebben om ondoordringbare cybermuren rond hun landen te creëren om te voorkomen dat westerse demagogen hun “onderdanen” hersenspoelen met opruiende, indoctrinerende ideologische propaganda die hen zal ophitsen tegen hun meesters.”
De VN-Wereldtop over de Informatiemaatschappij kwam voor het eerst bijeen in Genève, Zwitserland, op 10-12 december 2003. De afgelopen tien jaar is de VN gebombardeerd met klachten van elk totalitair regime ter wereld dat cybergrenzen wilde plaatsen langs de informatiesnelweg – wegversperringen voor communicatie met de vrije wereld.
De VS-verbinding Of je het nu leuk vindt of niet, het internet is een Amerikaanse creatie. Het DNS, het concept waarmee we namen intikken en een site opent, is ook een Amerikaanse uitvinding. De “root servers” van het internet, een kritiek netwerk van computers dat al het andere laat werken, is ook een Amerikaanse creatie. Amerika heeft het root server-systeem uitgevonden en gebouwd, en beheert het nog steeds. Maar nu is de hele wereld ervan afhankelijk, en wil inspraak in hoe het wordt beheerd. Een decennium geleden deed het internet er niet toe en niemand maakte zich druk over wie het beheerde. De tijden zijn veranderd en nu is Internet een vitaal communicatiemiddel en iedereen wil er controle over hebben.
Chaos @ Internet
Als de VS de controle uit handen geeft, is er maar een mogelijk scenario. Chaos. Naseem Javed, een bekende autoriteit op het gebied van cyberbrading en domeinkwesties, zegt: “Waarom zou het Internet kapot gaan en hoe belachelijk is deze kwestie? Stel je voor dat een paar drukkers over de hele wereld samen zouden komen en gezamenlijk zouden besluiten om al onze huidige munteenheden en hun waarde te vervangen en allemaal hun eigen gloednieuwe kleuren, ontwerpen en nieuwe waarden te kiezen. Economie? Welke economie?”
eCommerce is een deel van ons leven vandaag. Het is een deel van de wereldeconomie vandaag. Internet is een cruciaal communicatiemiddel in ons leven. Elke storing en er zal zeker geen winnaars zijn. We zullen allemaal verliezers zijn als de controlekwestie niet snel wordt opgelost. Het internet is van ons allemaal en moet vrij blijven van controle, zoals het is. Of het nu gaat om de VN of om wie dan ook, het gaat hier niet om de dominantie van de VS, het gaat om ons, de gebruikers, die een deel van het internet bezitten. Het gaat erom deze vrije media in leven te houden zoals ze zijn.
Puneet Mehrotra is webstrateeg bijwww.Cyberzest.comand editswww.MidnightEdition.comyou u kunt hem mailen op [email protected]