Outdoor Recreation
Het vredige park trekt elke dag joggers en wandelaars, maar wij vroegen ons af-wat de echte reden is dat je er niet in mag zwemmen?
Lees alles over de nieuwste sportschoolopeningen, gezonde evenementen en fitnesstrends in onze tweemaal wekelijkse Wellness-nieuwsbrief.
Jamaica Pond door Rene Beignet via Flickr/Creative Commons
Als inwoner van Jamaica Plain ben ik gaan wandelen of hardlopen (of skaten, fietsen, en ja, soms zelfs dansen) rond Jamaica Pond en dat is de dagelijkse sabbatical geworden waarvan ik niet wist dat ik die nodig had tijdens mijn quarantaine. Het heeft me gezond gehouden en verbonden met mijn buurt op anders eenzame en slopende dagen die ik besteed aan het bijhouden van de nieuws cyclus en het verzorgen van mijn geestelijke gezondheid. Maar nu de temperatuur oploopt tot in de negentig en de niet aflatende vochtigheid de lucht vult met een zwaarte die ik niet kan afschudden, staar ik verlangend naar de eenden en ganzen die in het water zwemmen en vraag me af waarom ik me niet bij hen kan voegen – al is het maar voor een seconde.
Zie je, een bord voor het boothuis verbiedt zwemmen in Jamaica Pond. Ik heb nooit geweten waarom, hoewel. En terwijl ik heb gezwommen in andere vijvers in de buurt van Boston, met inbegrip van Concord’s populaire Walden Pond en Turtle Pond bij de Dedham grens. (Update: Het blijkt dat er niet gezwommen mag worden in Turtle Pond. Met dank aan de lezer die dit onder mijn aandacht bracht!) Toch heb ik me vaak afgevraagd waarom ik zo ver moet gaan naar andere waterpoelen, terwijl ik zo’n ongerept meer vlak bij mijn voordeur heb. Mijn nieuwsgierigheid bracht me ertoe een beetje te graven.
Het blijkt dat, hoewel Jamaica Pond ondiep lijkt vanaf de kustlijn, het in feite een ketelgat is, gevormd door een gletsjer – en op sommige plaatsen meer dan 50 voet diep is. Wat meer is, de drop-off kan extreem steil zijn. Ryan Woods, woordvoerder van Boston Parks Recreation and Development, vertelde ooit aan de Jamaica Plain Gazette: “Het valt als een zwart gat, waardoor een gevaarlijke situatie ontstaat.”
In feite werd zwemmen in Jamaica Pond verboden na twee verdrinkingen in het midden van de jaren 1970. Voor die tijd werd er al generaties lang gezwommen, en de vijver was zelfs een populaire plek voor massale vier juli vieringen en zwemwedstrijden in de late jaren 1800 en begin 1900. Het daaropvolgende verbod heeft niet helemaal kunnen voorkomen dat er nog meer tragedies hebben plaatsgevonden: De meest recente verdrinking in de vijver vond plaats in 2007 toen een vrouw volledig gekleed verdronk bij een ondiep strandje aan de noordkant. In 2008 was er een openbaar debat over het terugbrengen van zwemmen naar Jamaica Pond, maar het werd snel verworpen vanwege dergelijke zorgen over de veiligheid.
Bovendien, zoals een opiniestuk geschreven door John Ruch voor de Gazette uiteenzet, zou een veelheid van andere dingen worden beïnvloed als zwemmen weer zou worden toegestaan. Om te beginnen zouden de dieren waar ik zo graag naar kijk, zoals eenden, ganzen en schildpadden, veel last ondervinden van de aanwezigheid van menselijke lichamen in het water. En om zwemmen veilig te maken, zou de vegetatie op de bodem van het meer moeten worden verwijderd; het zou moeten worden geëgaliseerd met zand en stenen, wat waarschijnlijk een enorme verstoring van het ecosysteem zou veroorzaken.
Vijf jaar geleden werd het meer gesloten voor alle bezoekers als gevolg van een schadelijke blauwalgenbloei. Hoewel niet veroorzaakt door mensen, was het een grimmige herinnering aan onze verantwoordelijkheid om onze parken en waterlichamen schoon en goed onderhouden te houden.
Niet te vergeten, met de aanwezigheid van openbaar zwemmen komt de aanwezigheid van afval, koelers, en andere elementen die het uiterlijk van Jamaica Pond drastisch zouden veranderen. Als zwemmen zou worden toegestaan, zou de vijver waarschijnlijk niet dezelfde rustige adempauze van het werk blijven die we nu zoeken – het zou een overvolle bestemming worden, zoals Walden Pond. Zoals het nu is, biedt Jamaica Pond al een groot scala aan activiteiten: De vijver zit vol met vis, waaronder forel, snoekbaars, baars en baars, en in het boothuis kunnen boten worden gehuurd. Plus, de 1,5 mijl lange lus rond de vijver biedt voorbijgangers een idyllisch uitzicht terwijl ze sporten, bijpraten met vrienden, of gewoon genieten van de eenzaamheid van een rustige middag zittend aan de rand van het water.
De vijver, onderdeel van de Emerald Necklace Conservancy, is een van de grootste en zuiverste waterlichamen in Boston, en zwemmen kan dat allemaal mogelijk veranderen. Het is natuurlijk om een zwemplek dicht bij huis te wensen, maar het is nog belangrijker om dankbaar te zijn voor de toegang tot een stuk natuur dat ver weg voelt van de drukte van de stad. Want dat is eigenlijk waar je voor naar de vijver gaat: rust.