Shauna Hunt interviewt een Toronto FC-voetbalfan in Toronto op zondag 10 mei 2015, in deze videokadergrijper. (CITY NEWS/CP)
“Boys will be boys.” Het cliché, geuit in reactie op allerlei door mannen gedomineerde overtredingen, van de omgekeerde toiletbril tot zware aanranding, werd gisteren opnieuw nieuw leven ingeblazen, dit keer om een groep volwassen mannen te verdedigen die geloven dat het de hoogste vorm van komedie is om een vrouwelijke verslaggever verbaal lastig te vallen tijdens het werk. De mannen in kwestie, een stel schijnbaar dronken Toronto FC voetbalfans, stonden zondag buiten BMO Field en gniffelden toen een andere man met een zeer slechte sik (hij moet nog geïdentificeerd worden) de live-uitzending van CityNews anchor Shauna Hunt onderbrak. Meer specifiek, deze mysterieuze geitensik man liep in het beeld terwijl Hunt een paar vermoedelijk normale voetbalfans interviewde en schreeuwde in de camera: “F-k haar recht in de kut.”
Deze grap, als je het zo wilt noemen, komt blijkbaar in het hele land voor (Hunt heeft gezegd dat ze meerdere keren per dag wordt overspoeld met de uitdrukking). De oorsprong ligt bij de Amerikaanse filmmaker John Cain, die een reeks video’s heeft gemaakt waarin dezelfde man live-uitzendingen onderbreekt en de grove zin uitspreekt – soms steelt hij zelfs de microfoon uit de handen van de verslaggever om dat te doen. De video’s van Cain bleken echter een grap te zijn, compleet met nepnieuwsuitzendingen en nepverslaggevers. Maar zijn verzonnen grap en de vulgaire uitdrukking ervan bleven hangen – en zorgden voor copycats over de hele wereld.
Gerelateerd:
Q&A: Shauna Hunt over waarom ze opstond tegen FHRITP
FHRITP: When Twitter shaming works
Advertising
De copycats in dit specifieke verhaal zullen een hoge prijs betalen voor hun gedrag als ze dat nog niet hebben gedaan: Toen de beelden van Hunt die de mannen confronteerde viraal gingen, werd een van de verdedigers van de grap, een zes-cijferige verdienende Hydro One-werknemer geïdentificeerd als Shawn Simoes, in allerijl ontslagen.
Toch ondanks de steun van het grote publiek voor Hunt en de veroordeling van de losers die haar uitzending zouden hebben onderbroken, merkte ik dat sommigen, zowel online als daarbuiten, de neiging hadden om de rechtvaardigheid van de situatie in twijfel te trekken. Natuurlijk waren er de gebruikelijke “jongens blijven jongens”-reacties, die op internet te vinden zijn onder alle verhalen over mannen die zich slecht gedragen. Maar ik merkte ook bezorgdheid van de kant van goedwillende mensen die internet shaming, in welke hoedanigheid dan ook, wreed en ongewoon vinden. (Een Reddit-gebruiker heeft er zelfs bij andere gebruikers die Shawn Simoes aan de schandpaal nagelen voor gepleit om niet te vergeten dat online shaming tot zelfmoord kan leiden). Het is immers hoogst onwaarschijnlijk dat Simoes op korte termijn werk of geluk zal vinden. Zijn leven is tijdelijk – misschien wel permanent – overhoop gehaald. De vraag is of we ons daar iets van moeten aantrekken.
Ik denk dat dit wel eens een zeldzaam geval zou kunnen zijn waarin we dat niet zouden moeten doen: V&A met Jon Ronson over zijn boek over openbare schande
De jongens van FHRITP zijn waarschijnlijk niet slecht; ze hebben ook geen “verbale verkrachting” begaan, een term die ik de afgelopen dagen heb horen vallen en waarvan ik echt hoop dat hij niet in het gangbare lexicon terechtkomt. (Wat is het volgende? Verbale moord?) Maar er schuilt een reëel gevaar in het afdoen van deze trend als een idioot, willekeurig stukje publieke opvoering. Want als je alles uit de grap haalt – van de broederlijke aanstellerij tot de met scheldwoorden gevulde proclamatie – dan krijg je ongefilterde vrouwenhaat, zo klaar als een klontje. Wat je krijgt is dit:
Advertentie
“Ja, ik ben misschien een dwaas en jij een professional. Maar je bent ook een vrouw die serieus genomen wil worden. En daar sta ik niet achter.”