Wat 100 dagen zonder alcohol voor mij hebben gedaan…

Club Soda-drinkschrijver Anja zet op een rij wat ze heeft geleerd in 100 dagen zonder alcohol.

Ik ben in de horeca gaan werken toen ik 14 was en deed zilverwerk in een hotel. Ik ben nu bijna 30 en heb me door de hele branche heen gewerkt, van barman tot zaalmanager, drankschrijver en rondleider/proever van brouwerijen. In die tijd is mijn relatie met drank zowel gevarieerd als gecompliceerd geweest. Ik denk niet dat het iets was dat buiten het ‘normale’ viel, maar ik ben op mijn hoede om mezelf af te meten aan de maatschappelijke normen, omdat ‘normaal’ bij nader inzien vaak iets is waar we vraagtekens bij moeten zetten. Ik kan zeker momenten aanwijzen waarop ik niet gelukkig was met de manier waarop ik dronk.

100 dagen zonder alcohol

De laatste paar jaar ben ik veel minder gaan drinken, het ging vanzelf. Ik verliet een destructieve baan in de bierindustrie en begon voor mezelf te werken. Maar ik realiseerde me dat de drinkpauzes die ik heb gehad en de stappen die ik heb genomen om mijn consumptie te matigen, een bijproduct waren van andere dingen die gaande waren in mijn leven, namelijk de wens om fitter te worden en het herstellen van een ernstige ziekte. Dus hoewel mijn consumptie al een tijdje die van een mindful drinker is, denk ik niet dat ik mindfulness op een bewuste manier heb beoefend. Dus besloot ik om 100 bewuste dagen zonder drank te nemen. Ik had het niet echt gepland (en zou aanraden te plannen!), maar op een dag zei ik gewoon ‘dit is dag een’. Hier is wat ik heb geleerd…

Een gevoel van opluchting…

Vanaf het moment dat ik besloot om mijn 100 dagen te beginnen, voelde ik onmiddellijke opluchting. Ik worstel met de stress van het nemen van beslissingen, dus het maken van één keuze waardoor ik geen andere meer hoefde te maken, voelde goed. Ik vind onthouding heel gemakkelijk, en ik waardeer dat ik daar geluk mee heb. Het was opwindend te weten dat ik 100 dagen lang geen avondeten of training zou overslaan omdat ik een paar biertjes had gedronken.

Zelfreflectie: het opmerken van triggers en patronen

Het nemen van een bewuste pauze stelde me in staat om na te denken over mijn geschiedenis en patronen te identificeren. Dit was productief maar uitdagend. Ik heb het stuk gevonden waar ik en drank ingewikkeld werden, en ik denk dat het een tijdje zal duren voor ik daar comfortabel mee zit.

We verloren onze vader plotseling bij een ongeluk toen ik 17 was. Niet lang daarna was het tijd voor de universiteit. Toen ik op dat moment het huis verliet, voelde ik me geïsoleerd. Er was niemand die mij en mijn ervaringen op een diep niveau kende.

De studentencultuur promootte drank als een manier om remmingen los te maken en mensen te leren kennen. Maar ik stel me voor dat hier veel breuklijnen met alcohol ontstaan. Ik deed het meestal goed, ik was leuk en in tegenstelling tot school maakte ik veel vrienden, een klassiek verhaal van heruitvinding.

Maar soms had ik er een te veel op en ging ik in tranen naar huis, en voelde ik het naderende onheil de volgende ochtend. In de jaren na het verlies van mijn vader, was het verdriet constant aanwezig, maar ik gaf het geen ruimte om te ademen, ik verwerkte het niet. Ik maskeerde de pijn en dwong mezelf om mee te doen en leuk te zijn. Ik wou dat er in die tijd berichten waren geweest die me de drinkcultuur in vraag stelden. Er was een zeer polariserende opvatting dat je ofwel een alcoholist was, of je was goed. Ik heb dus nooit gedacht dat mijn relatie met alcohol iets anders was dan ‘ok’, omdat ik hetzelfde was als iedereen.

Daaruit is mijn patroon ontstaan om te drinken als ik stress of verdriet ervaar. Om de illusie te houden dat ik leuk en makkelijk in de omgang ben, en om me voor dingen te verbergen. In de tijd dat ik geen alcohol dronk, dacht ik vooral aan drinken als ik onder grote druk stond of een slechte dag had.

Keuzes maken over toekomstig drinken…

Met bovenstaande informatie in handen, heb ik me een voorstelling gemaakt van hoe mijn versie van aanvaardbaar drinken eruit ziet. Ik zal niet drinken op momenten van stress of droefheid. Ik heb twee momenten in deze pauze geïdentificeerd waarop ik denk dat het aanvaardbaar zou zijn dat ik zou drinken als dezelfde gelegenheid zich in de toekomst zou voordoen. In beide gevallen ging het om een maaltijd met familie, waarbij iedereen een glas wijn dronk. Ik zou niet boos zijn op de toekomstige ik als zij besloot een glas te drinken aan de familietafel.

Ik heb me ook gerealiseerd dat ik er op een dag misschien voor kies om helemaal te stoppen met drinken. Ik sta open voor het idee dat het misschien gewoon niets voor mij is. Dat is eng voor iemand die in de drankindustrie werkt, het is een groot deel van mijn identiteit. Maar ik ben blij om te experimenteren en te zien wat het beste werkt voor mij. Mijn leven functioneert zowel goed met als zonder alcohol, maar als ik besluit dat het uiteindelijk beter is zonder, ben ik niet langer bang om mezelf te herschikken om een goed leven te leiden.

Het is me opgevallen hoe de media en de maatschappij mijn drinken beïnvloeden…

Ik ben me erg bewust geworden van de sociale conditionering rond alcohol. De verjaardagskaarten, grappen, koelkastmagneten en personages in films die de glamour ervan voor ons uitbeelden. Wat me in het bijzonder is opgevallen, is dat ik elk jaar op vaders verjaardag zijn favoriete drankje aan hem hef. Ik heb dat deel van hem gekozen waar ik het minst van hield om hem te herinneren. Waarom? Waarschijnlijk omdat het me getoond wordt in elke film of TV show die ik ooit gezien heb. In de toekomst zal ik zijn leven vieren door de dingen na te bootsen die ik het leukst aan hem vond, zijn toewijding aan zijn gezin en zijn passie voor avontuur. Ik stel mezelf nu meer in vraag, ik vraag me af of iets wat ik ga consumeren of doen echt is wat ik wil, of wat ik denk dat ik zou moeten willen.

Fysieke winst…

Gelukkig ben ik niet afgevallen toen ik stopte, mijn consumptie was niet hoog genoeg om daar een enorme invloed op te hebben. Ik denk dat mijn huid misschien een beetje helderder is, maar over het geheel genomen heb ik niet de fysieke transformatie gezien die veel mensen ervaren. Zonde!

Mijn smaakzin is echter door het dak gegaan. Als iemand die over eten en drinken schrijft, was dit fantastisch. Ik vind dat smaak nu nog levendiger is.

Ik merk ook dat ik iets beter in staat ben vroeg op te staan. Ik ben nooit een ochtendmens geweest, dit is levensveranderend. Ik stond vandaag zelfs om 6 uur op om te gaan trainen. Dat is ongehoord!

Persoonlijke vooruitgang en ontwikkeling in 100 dagen zonder alcohol

In deze maanden heb ik grote stappen gezet in de richting van het leven dat ik echt wil. Ik visualiseer veel mijn droomleven, de gewoonten die ik zou willen hebben, de manier waarop ik gezien zou willen worden, en de ruimte die ik wil innemen. Zonder alcohol in beeld wordt dat leven dat ik me voorstel nog duidelijker, en het voelt dichterbij dan ooit tevoren.

Relaties…

Ik voel me meer in harmonie met mijn partner. We drinken niet meer samen, en ik denk niet dat er iets beters is wat we voor onze relatie hadden kunnen doen. Onze prioriteiten en doelen zijn echt op elkaar afgestemd, we zijn ons meer bewust van elkaars stemming en behoeften. De tijd die we samen doorbrengen is altijd kwaliteitstijd. Ik kan nu beter inschatten welke relaties mijn tijd het meest verdienen en daar meer energie in steken, in plaats van het kleine beetje vrije tijd dat ik heb te besteden aan mensen die eigenlijk geen goede vrienden of familie zijn.

Herontdekken en herdefiniëren van mezelf…

Ik heb dingen geïdentificeerd die ik leuk vond aan mijn jongere ik en daar tijd voor gemaakt. Ik studeerde klassieke muziek op de universiteit en was omringd door mensen die in dezelfde dingen als ik. Maar ik denk dat ik die delen van mezelf begon te verliezen toen ik klaar was met studeren, plotseling leken mijn interesses nogal niche, mensen om me heen deelden ze niet. Vroeger schaamde ik me voor al mijn interesses, maar nu besef ik dat het absoluut geen schande is om te houden van wie je bent en trots te zijn op je passies. Dus heb ik tijd gemaakt om weer met deze dingen in contact te komen. Ik lees meer, Classic FM is op de radio, er ligt een puzzel op de eettafel. Ik dans weer en oefen op mijn muziekinstrumenten. Ik wil niet worden opgeslokt door schermen en constante inkomende communicatie. Ik wil mijn tijd vullen met avontuur, cultuur en zingeving, om te leven met intentie. Op dit moment kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik het gevoel heb dat ik precies dat aan het doen ben. Ik weet niet of ik dat ooit eerder heb kunnen zeggen.

Post-100 dagen zonder alcohol

Na mijn 100 dagen zonder alcohol bleef ik droog. Ik wist dat ik niet onmiddellijk wilde drinken om mezelf te ‘belonen’ voor de onthouding, de bevindingen hierboven zijn meer dan belonend genoeg geweest. Een week of wat later dronk ik een biertje, waardoor ik me behoorlijk dronken voelde. De volgende dag voelde ik me er angstig over, alsof ik mezelf in de steek had gelaten. Misschien overdenk ik het, maar als het gevoel er is, ga ik er aandacht aan besteden. Ik denk dat het duidelijk is geworden dat voor mij de keuze om niet te drinken alleen maar positieve gevolgen kan hebben. Als ik ervoor kies om te drinken, is er de mogelijkheid van positieve of negatieve uitkomsten, dus ik wil zorgvuldige beslissingen nemen op basis van dit.

Voorlopig ga ik door zonder en zien wat er gebeurt. Dit jaar organiseren we Kerstmis voor onze beide families, en ik verheug me erop dit nuchter te plannen, eraan deel te nemen en eraan terug te denken.