Wat is Slib?

Na elk industrieel proces blijft er materiaal over dat geen ander werk heeft dan het eindproduct van het industrieel proces, gezien als afval of voor andere doeleinden. Het hoopt zich voornamelijk op in rioolwaterzuiveringsinstallaties en is een bijproduct van zuiveringsprocessen.

Dit is typisch wat slib is, maar in definitietermen is slib die halfvaste slurry van afval of residu die zich ophoopt op de bodem van zuiveringsinstallaties, meestal rioolwaterzuiveringsinstallaties.

Slib bestaat in vaste of halfvaste toestand en is een bijproduct van afvalwaterzuivering, rioolwaterzuivering, waterzuivering of saneringssystemen ter plaatse. De productie ervan is primair of secundair, wat betekent dat er primair slib en secundair slib is.

Volgens Wikipedia,

“Slib is een halfvaste slurry die kan worden geproduceerd uit een reeks industriële processen, van waterzuivering, afvalwaterzuivering of on-site-saneringssystemen. Het kan bijvoorbeeld worden geproduceerd als een bezonken suspensie verkregen uit conventionele drinkwaterbehandeling, als zuiveringsslib uit afvalwaterbehandelingsprocessen of als fecaal slib uit putlatrines en septische tanks.”

Primair slib wordt gegenereerd uit processen zoals bezinking, chemische neerslag of andere primaire processen.

Secundair slib is afvalbiomassa die het resultaat is van biologische behandelingsprocessen. Het omvat ook alle slib dat zich ophoopt als primair slib aanvullende industriële processen ondergaat.

In termen van monetaire waarde is slib, ook bekend als biosolids, bijna waardeloos, wat betekent dat bedrijven die uiteindelijk met het product te maken krijgen, het moeilijk kunnen weggeven. Ook bevat slib van verschillende fabrieken sterk verschillende voedingswaarden en als zodanig is niet alle slib overal effectief.

In de meeste gevallen zijn boeren de eindgebruikers van slib voor landbouwdoeleinden, maar het kan een uitdaging voor hen zijn, vooral als ze niet weten wat ze eigenlijk kopen. Ook wordt de doeltreffendheid ervan betwist door hoogwaardige meststoffen, aangezien slib vrij slecht is als meststof. Het bevat echter minder verontreinigende stoffen en is goedkoop, waardoor het meer wordt gebruikt door boeren.

Het soort slib hangt voornamelijk af van de bron, en bepaalt ook hoe het zal worden gebruikt, als het al zal worden gebruikt. Het slib uit waterreservoirs bijvoorbeeld heeft vrijwel geen nut. Het heeft geen nut voor de landbouw en kan evenmin worden gebruikt voor de productie van elektriciteit, verwarming of koken.

Omgekeerd kan slib uit rioolstelsels anaeroob worden behandeld om elektriciteit te produceren en kan het ook voor landbouwdoeleinden worden gebruikt. Daarom is het, alvorens enig type slib te gebruiken, absoluut noodzakelijk na te gaan wat de bron ervan is, welke ziekteverwekkers aanwezig zijn en hoe het wordt behandeld en verwijderd.

Soorten slib

Drinkwaterslib

Dit is het slib dat wordt verkregen uit drinkwaterzuiveringsinstallaties of -tanks. Het wordt meestal gestort op stortplaatsen als ongevaarlijk afval en vereist geen ingewikkelde processen voor de behandeling van het slib.

Het bevat ook in principe geen ziekteverwekkers, en is daarom veilig voor verwijdering. Het afval is echter omstreden, vooral in Spanje, omdat het onduidelijk is of drinkwaterslib naar stortplaatsen voor inert afval mag worden gebracht of voor andere doeleinden kan worden gebruikt.

Faecaal slib

Het is het slib dat wordt verzameld uit putlatrines, onsite-sanitatiesystemen of septische tanks. Het bevat menselijke uitwerpselen, vast afval, urine en water en elk ander materiaal dat in putten, gewelven of tanks van sanitaire systemen kan worden gedeponeerd.

Faecal slib wordt gewoonlijk met vacuümwagens naar speciale installaties voor de behandeling van fecaal slib vervoerd. Na het behandelingsproces kan het slib worden gebruikt voor irrigatie, als bodemverbeteraar of voor de productie van biogas, biodiesel, houtskool of industriële brandstof in poedervorm en elektriciteit.

Industrieel afvalwaterslib

Dit is het slib dat wordt verkregen uit magazijnen, fabriekshallen, industrieën en andere bedrijven. Het bevat grote hoeveelheden zware metalen, ziekteverwekkers en andere chemicaliën, die kunnen uitlogen als het slib niet goed wordt beheerd.

De verontreinigende stoffen in het slib kunnen leiden tot nadelige gevolgen voor het milieu en ook voor de mens. Daarom vereist het een goed en voorzichtig beheer voordat het op het land wordt afgevoerd.

Waterzuiveringsslib

Dit is het slib dat ontstaat als bijproduct van de behandeling van industrieel afvalwaterslib of tijdens de zuivering van rioolwater. Het bevat zowel organische als anorganische materialen, grote hoeveelheden plantenvoedingsstoffen, sommige pathogenen, en kleine hoeveelheden sporenelementen. Het kan ook menselijk afval en andere consumptiegoederen bevatten.

Zo kan het slib na behandeling worden gebruikt als meststof, voor landschapsarchitectuur of tuinbouw. De anaërobe behandeling ervan kan ook leiden tot methaan, dat wordt gebruikt om thuis te koken of te verwarmen. Verbranding van zuiveringsslib is ook mogelijk, omdat het de ziekteverwekkers doodt, het volume van het slib vermindert en de meeste organische chemicaliën worden afgebroken.

Maar dan komen er weer broeikasgassen en verontreinigende stoffen in de atmosfeer. Tegelijkertijd resulteert het in de productie van inerte en anorganische as, die niet veel toepassingen of voordelen heeft.

Gebruik van slib

Voor landbouwdoeleinden

Gezuiverd slib kan worden gebruikt voor landbouwpraktijken in de tuinbouw, bosbouw en parken. Helaas bevat slib van zuiveringsinstallaties lagere gehaltes aan voedingsstoffen voor stikstof, kalium en fosfor dan gewone meststoffen.

Het is ook bekritiseerd omdat het mogelijk hoge gehaltes aan metalen en verontreinigende stoffen bevat. Hoe dan ook, gewone meststoffen bevatten ook variërende gradaties van metalen en andere verontreinigende stoffen.

Faecal slib is een beetje veilig omdat het geen chemische inputs bevat in vergelijking met industrieel afvalwaterslib. Daarom wordt het bij voorkeur gebruikt als meststof. In feite wordt ongeveer 80% van de 1,4 miljoen ton slib die elk jaar in het VK wordt geproduceerd, als mest over de velden verspreid.

Hulpzaam bij de beheersing van bodemerosie

Slib blijkt eigenschappen te bezitten zoals ophoping en waterretentie. Het vermogen van slib om meer water vast te houden helpt ook bij het vasthouden van meer grond. Daarom wordt het bij voorkeur gebruikt om bodemerosie tegen te gaan, vooral in slordige gebieden waar bodemerosie veel kan voorkomen.

Landscaping

Slib zal uiteindelijk opdrogen en deel gaan uitmaken van het land. Dit maakt het uitstekend geschikt voor landschapsarchitectuur in plaats van grond van andere locaties te halen.

Het bevat voedingsstoffen die de groei van planten en gras mogelijk maken, en als gevolg daarvan kan het hun groei versnellen. Het kan ook herbebossing versnellen als de locatie waarop het slib wordt gestort voor dergelijke doeleinden wordt gebruikt.

Gebruikt als een alternatieve brandstofbron in de cementindustrie

Het is een aantrekkelijke verwijderingsmethode voor zuiveringsslib. Het is een praktijk die in verschillende Europese landen zoals Duitsland en Zwitserland is ingevoerd. Zuiveringsslib heeft een relatief hoge netto calorische waarde van 10-20MJ/Kg en een lagere koolstofdioxide-emissiefactor in vergelijking met steenkool in cementovens.

Huishoudelijk gebruik voor verwarming en koken

Slib dat is behandeld volgens de anaërobe gistingmethode, kan nuttig zijn voor woningen voor verwarmings- en kookdoeleinden. Dergelijk slib wordt gedurende 15 tot 60 dagen zonder lucht en bij temperaturen tussen 20 en 55° C (68 en 131°F) opgeslagen.

Dit proces leidt tot de productie van onder meer methaan. Het verzamelde methaan, koolmonoxide en waterstof kunnen worden verbrand of geoxideerd met zuurstof. Dit betekent dat het vrijgekomen biogas kan worden gebruikt als brandstof om te koken en dat het ook kan worden omgezet in een gasmotor om elektriciteit en warmte te produceren.

Methodes voor het verwijderen van slib

Indikken

Het is meestal de eerste stap in het behandelen van slib, omdat het niet mogelijk is om dun slib te behandelen omdat het een slurry is van vaste stoffen die in water zijn gesuspendeerd. Een tank die zwaartekracht-indikker wordt genoemd, doet het werk en brengt het volume van het slib terug tot minder dan de helft. Het ingedikte slib is daarom gemakkelijker van elk oppervlak te verwijderen

Slibgisting

Het is een biologisch proces waarbij de in het slib aanwezige vaste stoffen worden afgebroken tot stabiele stoffen. Het proces vermindert ook de massa van de vaste stoffen, ontwatert het slib en doodt de ziekteverwekkers die erin aanwezig zijn. Daardoor kan het slib gemakkelijker en veiliger van elke ondergrond worden verwijderd.

ontwatering

Slib bevat ongeveer 70% water, ondanks zijn gestolde toestand. Ontwatering vindt het best plaats in centrifuges, omdat al het water eruit wordt gehaald en het vaste afval gemakkelijker kan worden verwerkt, wat zowel tijd als geld bespaart. Slibdroogbedden zijn het meest gebruikelijk bij ontwatering, maar deze zijn uiterst tijdrovend en vergen weken voordat het proces is voltooid.

Verwijdering

Het is het laatste proces en nadat het slib effectief is ontwaterd, kan het gemakkelijk worden verwijderd en ondergronds worden begraven of op het land als meststof worden gebruikt. Als het slib te giftig is om te worden begraven of hergebruikt, wordt het verbrand en omgezet in as.

Het slib dat giftige industriële chemicaliën bevat, mag niet op het land worden verspreid omdat het het land, de gewassen en uiteindelijk de mensen en de dieren die dergelijke gewassen consumeren, zal aantasten. De giftige chemicaliën treffen de mens vaak als gevolg van bioaccumulatie en biomagnificatie.

Anaërobe gisting

Het is een andere methode om slib te behandelen en in dit geval wordt het slib opgeslagen zonder lucht en bij temperaturen tussen 20 en 55° C (68 en 131°F), gedurende 15 tot 60 dagen.

Anaërobe bacteriën voeden zich met het slib en produceren methaan en kooldioxide. Het methaan kan worden gebruikt om thuis te koken en te verwarmen. Het proces vermindert geuren, vermindert levensvatbare ziekteverwekkers en vluchtige vaste stoffen, en behoudt plantenvoedingsstoffen.

Doelstellingen van slibbehandeling

Verlaging van het volume

Slib kan in enorme volumes voorkomen, vooral als het onbehandeld is of veel water bevat. Daarom moet het worden behandeld om het volume ervan te verminderen voordat het wordt verwijderd. Bovendien kunnen door kleinere slibvolumes de kosten van pompen en opslag worden verlaagd.

Stabiliseren van organische materialen

Slib uit chemische behandelings- of afvalwaterzuiveringsinstallaties kan chemicaliën en materialen bevatten die blijven reageren als het in de open lucht wordt afgevoerd.

Dit is de reden waarom het wordt behandeld om dergelijke chemicaliën te stabiliseren, zodat ze geen nadelige gevolgen hebben voor de gezondheid van planten, dieren en mensen in het gebied, of voor het milieu in het algemeen. Gestabiliseerd slib stinkt minder, bevat voedingsstoffen en micro-organismen die gunstig zijn voor planten en de bodem, en is beter voorspelbaar.

Stank

Gestabiliseerd slib heeft geen aanstootgevende geur, in vergelijking met onbehandeld slib, dat hinderlijk is en gezondheidsrisico’s kan veroorzaken. Het is belangrijk slib te behandelen voordat het aan het milieu wordt blootgesteld.

Om er zeker van te zijn dat het veilig kan worden gebruikt

Wanneer slib eenmaal is behandeld, kan het veilig worden gebruikt, onder andere als meststof of voor de bestrijding van bodemerosie. Als het niet wordt behandeld, kan het gevaarlijk zijn, niet alleen voor degenen die ermee in aanraking komen, maar ook voor de grond waarop het wordt gestort en voor elk gewas op die grond.

Inactivering van pathogenen

Pathogenen in slib zijn talrijk en omvatten helminthen, bacteriën, protozoa, en virussen die ziekten veroorzaken. De behandeling van slib, vooral fecaal slib, deactiveert die ziekteverwekkers op verschillende manieren.

Als het slib op gewassen wordt aangebracht, vereist het meer behandeling om de ziekteverwekkers te verminderen dan wanneer het wordt begraven.

Ontwatering

Slib draagt veel water met zich mee. Ontwateren is iets anders dan drogen en door slib te ontwateren neemt het volume en het gewicht ervan af, waardoor het veiliger, gemakkelijker en goedkoper te beheren is.

Waterig slib trekt minder ratten, vliegen en andere vectoren aan en stinkt zelden. Ziekteverwekkers in nat slib zullen ook iets sneller in de grond infiltreren dan wanneer het slib droog zou zijn, wat betekent dat ze het oppervlak vrij gemakkelijk en snel zullen verlaten, waardoor het risico van grondwaterverontreiniging afneemt.

Het alternatief (verbranding en storten) is niet milieuvriendelijk

Slib kan ook op een stortplaats worden gestort of worden verbrand. Verbranding is echter niet milieuvriendelijk omdat daarbij veel energie vrijkomt. Zo bevat 1 kg gedroogd slib 3.300 kcal energie, terwijl 1 kg autobanden 8.300 kcal oplevert. Hoewel het veel minder energie produceert, is het nog steeds geen aantrekkelijke optie, vooral voor het milieu.

• Auteur
• Recent Posts

Een echte milieuactivist in hart en nieren ❤️. Opgezet Conserve Energy Future met als enige motto het verstrekken van nuttige informatie met betrekking tot onze snel uitputtende milieu. Tenzij je sterk gelooft in Elon Musk’s idee om Mars als een andere bewoonbare planeet te maken, onthoud dan wel dat er echt geen ‘Planeet B’ is in dit hele universum.

Laatste berichten door Rinkesh (bekijk alle)

• Waarom mensen thuis zonnestroomsystemen installeren? – 30 januari 2021
• Wanneer moet u zonne-accu’s installeren? – January 30, 2021
• Zijn opblaasbare zwembaden recyclebaar? (En 5 manieren om te hergebruiken) – 30 januari 2021