Welke industrieën gebruiken het meeste water?

Kristin ManganelloMar 22, 2019

Welkom bij Thomas Insights – elke dag publiceren we het laatste nieuws en analyses om onze lezers op de hoogte te houden van wat er in de industrie gebeurt. Meld u hier aan om de topverhalen van de dag rechtstreeks in uw inbox te ontvangen.

Uit onderzoek blijkt dat industrieel waterverbruik een grote aanslag doet op de beperkte watervoorraad in de wereld. Hoe verhouden industrieën die veel water verbruiken zich tot elkaar in hun gebruiksgewoonten, en welke sectoren doen het meest aan waterbesparing?

Voor 2030 wordt verwacht dat de vraag naar water 40% groter zal zijn dan het huidige aanbod, volgens de Water Resources Group, een afdeling van de Wereldbank. “In veel delen van de wereld neemt de waterschaarste toe en vertraagt de groei van de landbouwproductie,” zei secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties in een toespraak op Wereldwaterdag in maart 2012.

“Tegelijkertijd neemt door de klimaatverandering het risico en de onvoorspelbaarheid voor boeren toe, vooral voor arme boeren in lage-inkomenslanden. …Deze onderling verbonden uitdagingen vergroten de concurrentie tussen gemeenschappen en landen om schaarse watervoorraden, verergeren oude veiligheidsdilemma’s, creëren nieuwe, en belemmeren de verwezenlijking van de fundamentele mensenrechten op voedsel, water en sanitaire voorzieningen.”

Hoewel deze woorden in 2012 werden uitgesproken, klinkt hun boodschap vandaag de dag nog steeds als een klok. Deskundigen zeggen dat watertekorten niet alleen te wijten zijn aan klimaatverandering – waterschaarste wordt ook veroorzaakt door het wanbeheer van bestaande waterbronnen in waterintensieve industrieën.

In een benchmarkrapport uit 2010, getiteld “Direct and Indirect Water Withdrawals for U.S. Industrial Sectors,” meldden civiel ingenieurs van de Carnegie Mellon University dat de landbouw- en industriesectoren goed waren voor ongeveer 90% van de directe wateronttrekkingen. Volgens het World Water Development Report van 2018 van de Verenigde Naties blijft dit aantal grotendeels ongewijzigd.

Fruit- en groenteteelt

Volgens het Carnegie Mellon-rapport, terwijl de vleesveehouderij vaak wordt gezien als een energie- en koolstofintensieve sector, staat deze in feite lager op de lijst in termen van watergebruik per dollar economische output dan fruit-, graan- en groenteteelt.

Notonieme dorstige handelsgewassen zoals tarwe, maïs, rijst, katoen en suikerriet voeren het peloton aan in watergebruik. Uit het rapport blijkt bijvoorbeeld dat een zak geraffineerde witte suiker van 5 pond ongeveer 70 liter water verbruikt, waarvan het grootste deel afkomstig is van de teelt van suikerriet en suikerbieten. Een betere technologie en een beter irrigatiebeheer zouden al een heel eind op weg zijn om een aantal van deze problemen op te lossen.

Veel landbouwbedrijven investeren in geavanceerde technologieën voor waterbeheer. Deze hardware- en software-gebaseerde oplossingen maken gebruik van teledetectiegegevens en satellietbeelden om factoren als verdamping en opbrengst te meten en gebieden te identificeren waar water productief wordt gebruikt en gebieden waar het wordt verspild.

Textiel en kleding

De textielindustrie is een van de meest waterintensieve industrieën ter wereld. Volgens het Water Footprint Network, in samenwerking met het IHE-instituut voor watereducatie van de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO), is voor de productie van één spijkerbroek ongeveer 2.866 gallon water nodig. Dit water wordt voornamelijk gebruikt in wat bekend staat als “natte verwerking”, evenals in het verfproces van de stof.

De textiel- en kledingindustrie begint echter een meer milieubewuste benadering van watergebruik te hanteren. Modeontwerpers zoals Stella McCartney en grote kledingwinkels zoals H&M, bijvoorbeeld, hebben hun toeleveringsketens hard aangepakt en zich ertoe verbonden alleen leveranciers en boeren te gebruiken die zich aan duurzame praktijken houden.

Vleesproductie

Weliswaar gebruikt de groente- en fruitlandbouw meer water dan de vleesproductie, maar het industriële vleescomplex gebruikt nog steeds veel water.

Volgens een studie uit 2012, “A Global Assessment of the Water Footprint of Farm Animal Products,” door Mesfin M. Mekonnen en Arjen Y. Hoekstra van de Universiteit Twente in Nederland, “De totale watervoetafdruk van dierlijke productie vormt 29% van de watervoetafdruk van de totale landbouwproductie,” waarbij een derde van dat water wordt gebruikt om rundvee te fokken.

Drankenindustrie

De drankensector, een andere waterintensieve industrie, produceert frisdrank, bier, sappen en andere dranken. Toch zijn niet noodzakelijkerwijs de productie- en bottelingsprocessen de schuldige – het is eigenlijk het landbouwaspect van de industrie.

De drankenindustrie vereist landbouwproducten zoals suiker, gerst, koffie, chocolade, citroenen, vanille, en andere plantaardige ingrediënten. Alles bij elkaar kost het tussen de 180 en 328 gallon water om een 2-liter fles frisdrank te produceren, 20 gallon water om een pint bier te maken, en bijna 37 gallon water om de ingrediënten te produceren om een enkel kopje koffie te maken, volgens het Water Footprint Network.

Automotive Manufacturing

De volgende keer dat u in uw auto rijdt, bedenk dan dit: Er is ongeveer 39.000 gallon water nodig om een gemiddelde personenauto te produceren, inclusief de banden. Het belangrijkste watergebruik in de automobielindustrie omvat oppervlaktebehandeling en coating, verfspuitcabines, wassen/spoelen/hossen, koeling, airconditioningsystemen en boilergebruik.

Bewustzijn van de industrie

De laatste jaren zijn deze industrieën zich veel meer bewust geworden van de negatieve invloed die ze hebben op de mondiale watervoorziening. Het World Resources Institute, een onderzoeksorganisatie die zich richt op duurzaamheidsinitiatieven en het beheer van hulpbronnen, meldt dat meer dan een miljard mensen in regio’s leven waar water schaars is, en dat tegen 2025 nog eens 3,5 miljard mensen hetzelfde lot kunnen ondergaan.

Grote bedrijven die voor hun producten sterk afhankelijk zijn van water, zijn begonnen zich te committeren aan initiatieven voor waterbehoud – waaronder Coca-Cola, dat zich richt op meerdere niveaus van hun enorme toeleveringsketen. “Onze doelstelling is om tegen 2020 een hoeveelheid water veilig te hebben teruggegeven aan de natuur die gelijk is aan wat we gebruiken in onze productie,” stelt hun website.

Sinds het begin van deze doelstelling in 2004, heeft het bedrijf gewerkt aan 209 gemeenschapsprojecten op het gebied van water en heeft het ongeveer 153,6 miljoen liter water teruggegeven aan het milieu, evenals aan de wereldwijde gemeenschappen die voor hen werken. Bovendien was Coca-Cola in 2014 in staat om ongeveer 126,7 miljard liter water terug te geven door afvalwaterzuivering.

Ondertussen is de iconische spijkerbroekenfabrikant Levi Strauss ook begonnen met zijn eigen duurzaamheidsinitiatieven; in 2005 was het bedrijf medeoprichter van het Better Cotton Initiative (BCI) om de wereldwijde katoenproductie te verbeteren, en tegen 2020 hoopt Levi 100% van zijn katoen te betrekken via initiatieven zoals BCI of uit gerecyclede katoenbronnen.

Enkele autofabrikanten hebben ook gehoor gegeven aan de oproep. Een van de meest waterbewuste autofabrikanten is PSA Peugeot Citroën. Hoewel het bedrijf ongeveer 20 miljoen kubieke meter water per jaar gebruikt, streeft het ernaar dit allemaal te zuiveren en terug te geven aan het milieu, door het water te zuiveren dat het in alle productiestadia gebruikt, inclusief het koelen van lasmachines, het wassen van plaatstaal, verven en het testen van de waterdichtheid.

Voor de meest waterintensieve industrieën is de oplossing echter veel gecompliceerder. De mondiale landbouwindustrie bijvoorbeeld moet plannen maken voor de levering van voedsel aan een steeds groeiende bevolking, die naar verwachting in 2050 9,7 miljard zal bedragen.

Om dit aan te pakken, is er de laatste jaren een explosie van beschikbare hulpbronnen geweest. Zo is het eerder genoemde World Resources Institute een van de vele organisaties die nauw samenwerken met regeringen, bedrijven en gemeenten om betere waterbeheerstrategieën te ontwikkelen, die zowel het bedrijfsleven als de planeet ten goede moeten komen. Er zijn ook een aantal instrumenten voor watermeting, waterboekhouding, voetafdrukmeting en levenscyclusbeoordeling beschikbaar.

Ten slotte is er veel meer onderzoek gedaan naar het creëren van nieuwe systemen die zich richten op milieu-integratie en duurzaamheid. In de V.N. werden verschillende op de natuur gebaseerde systemen geschetst die gebruik maken van natuurlijke ecosystemen voor het beheer van waterreserves.