Western Hockey League (junior)

Voor andere competities met dezelfde naam, zie Western Hockey League.Canadian Major Junior Outline

Western Hockey League (junior)
2019-20 WHL Season
Sport	IJshockey
Gesticht	1966
Gebruikt	Nr. van teams	22
Land(en)	Canada (17 teams) Verenigde Staten (5 teams)
Meest recente kampioen(en)	Swift Current Broncos (2018)
Meest kampioenschap(en)	Kamloops Blazers (6)
Officiële website	http://www.whl.ca

De Western Hockey League (WHL) is een belangrijke ijshockeycompetitie voor junioren, gevestigd in West-Canada en het noordwesten van de Pacific in de Verenigde Staten. De WHL is een van de drie competities die samen de Canadian Hockey League (CHL) vormen als het hoogste niveau van junior ijshockey in Canada. De teams spelen om de Ed Chynoweth Cup, waarvan de winnaar doorgaat naar de Memorial Cup, Canada’s nationale jeugdkampioenschap.

De WHL werd in 1966 opgericht met zeven teams in Saskatchewan en Alberta. Het is het geesteskind van Bill Hunter, die een westerse competitie wilde opbouwen die kon concurreren met de topcompetities in Ontario en Quebec. De WHL werd oorspronkelijk beschouwd als een “outlaw league” door de Canadian Amateur Hockey Association, maar werd bekrachtigd als de hoogste junior league in West-Canada toen het junior hockey in 1970 werd gereorganiseerd. WHL teams hebben de Memorial Cup 18 keer gewonnen sinds de league in aanmerking kwam om mee te dingen naar de trofee.

Tegenwoordige bestaat de WHL uit 22 teams, verdeeld in twee conferenties van twee divisies. De Eastern Conference bestaat uit 12 teams uit Manitoba, Saskatchewan, Alberta en British Columbia, terwijl de Western Conference bestaat uit tien teams uit British Columbia, Washington State en Oregon.

Geschiedenis

Zie ook: Tijdlijn van de geschiedenis van de WHL

Ondanks het winnen van de Memorial Cup in 1966, maakte de eigenaar van de Edmonton Oil Kings, Bill Hunter, zich steeds meer zorgen over de toestand van het jeugdhockey in West-Canada. Elk van de vier provincies in het westen had zijn eigen jeugdcompetitie, en Hunter vond dat ze hierdoor in het nadeel waren als ze nationaal moesten concurreren met de machtige competities in Ontario en Quebec. Hunter’s Oil Kings wilden een sterkere competitie en kwamen uit in de Alberta Senior Hockey League in plaats van de Alberta Junior Hockey League.

De Canadian Amateur Hockey Association (CAHA) informeerde de Oil Kings dat ze in het seizoen 1966-67 in een junior hockey league moesten spelen, anders zouden ze niet in aanmerking komen voor deelname aan de Memorial Cup. Dit bracht Hunter ertoe een nieuwe competitie te vormen met vijf voormalige leden van de Saskatchewan Junior Hockey League (SJHL), de Estevan Bruins, Regina Pats, Saskatoon Blades, Moose Jaw Canucks, en Weyburn Red Wings, om de SJHL te verlaten en zich bij de Oil Kings en de Calgary Buffaloes te voegen in een nieuwe competitie die bekend stond als de Canadian Major Junior Hockey League. Ondanks de vrees dat deze nieuwe competitie de ondergang van de Alberta en Saskatchewan competities zou betekenen, keurden de bestuursorganen in beide provincies de nieuwe competitie goed. De CAHA deed dit echter niet en verklaarde de CMJHL tot een “outlaw league” en schorste alle teams en spelers van deelname aan door de CAHA goedgekeurde evenementen. De nieuwe competitie beschuldigde de CAHA van het overschrijden van haar grenzen en met de steun van de spelers en hun families koos ze ervoor om het seizoen toch te spelen.

De CMJHL hernoemde zichzelf tot de Western Canada Hockey League in 1967, en voegde vier nieuwe teams toe aan het totaal van 11 terwijl de competitie zich uitstrekte naar het oosten van Manitoba. Bezorgdheid over de relatie van de WCHL met de CAHA leidde ertoe dat de Pats, Canucks en Red Wings zich terugtrokken voor het seizoen 1968-69 en terugkeerden naar de SJHL. Toen de CAHA het junior hockey in 1971 reorganiseerde, benoemde het de WCHL tot één van de drie Tier I Major-Junior competities, samen met de Ontario Hockey Association’s Tier I divisie (nu de Ontario Hockey League) en de Quebec Major Junior Hockey League.

Beginjaren

Het eerste decennium van de WCHL zag een constante uitbreiding en beweging van franchises terwijl de league zich verspreidde over het Westen. De Flin Flon Bombers werden het eerste powerhouse-team van de competitie, geleid door de toekomstige NHL-sterren Bobby Clarke en Reggie Leach. De Brandon Wheat Kings en Swift Current Broncos sloten zich aan in 1967, de Medicine Hat Tigers in 1970. De WCHL werd echt een westerse competitie in 1971 toen Estevan naar B.C. verhuisde om de New Westminster Bruins te worden, vergezeld door uitbreidingsfranchises de Victoria Cougars en Vancouver Nats.

In het midden van de jaren 1970 werden de New Westminster Bruins de eerste echte dynastie van de WCHL, die tussen 1975 en 1978 vier opeenvolgende kampioenschappen wonnen. De Bruins wonnen ook back-to-back Memorial Cups in 1977 en 1978.

In 1976 gaven de Oil Kings zich over aan de concurrerende Edmonton Oilers van de World Hockey Association en verhuisden naar Portland om de Winter Hawks te worden, de eerste Amerikaanse ploeg van de WCHL. Met de toevoeging van Amerikaanse teams in Seattle en Billings een jaar later, verkortte de WCHL haar naam tot de Western Hockey League.

Brawling ’80s

De jaren ’80 werden gekenmerkt door verschillende vechtpartijen waarbij de politie tussenbeide kwam, een van de meest bizarre ruiltransacties in de ijshockeygeschiedenis, en de tragische dood van vier spelers bij een busongeluk.

Aan het begin van het WHL-seizoen 1980-81 deelde GM/Coach Pat Ginnell van de Medicine Hat Tigers klappen uit met een lijnrechter tijdens een vechtpartij op de bank tegen de Lethbridge Broncos. Ginnell werd schuldig bevonden aan mishandeling, kreeg een boete van $360 en werd voor 36 wedstrijden geschorst door de WHL. In maart 1982 werden de Regina Pats en Calgary Wranglers na een gewelddadige vechtpartij gezamenlijk bestraft met $ 2250 en de spelers werden voor 73 wedstrijden geschorst. Pats coach Bill LaForge zou later dat seizoen in de rechtszaal belanden toen hij in een woordenwisseling met een fan verwikkeld raakte. LaForge werd vrijgesproken toen de rechter opmerkte dat het moeilijk was een man te veroordelen voor mishandeling wanneer hij geconfronteerd werd met “een onaangenaam persoon die in de coachruimte probeerde te komen”. LaForge nam ontslag na het seizoen na het uitzitten van drie afzonderlijke schorsingen.

Op 19 januari 1983 verkochten de Seattle Breakers de rechten op Tom Martin aan de Victoria Cougars in ruil voor de Cougars’ teambus. De deal was volkomen logisch: de Breakers konden Martin, die in zijn woonplaats Victoria wilde spelen, niet contracteren, en de Cougars konden de bus (die ze hadden gekocht van de opgeheven Spokane Flyers) niet gebruiken omdat ze niet bereid waren de belastingen en heffingen te betalen die nodig waren om het voertuig in Canada te registreren.

Op 30 december 1986 trof een tragedie de Swift Current Broncos toen hun bus van een beijzelde snelweg gleed en rolde op weg naar Regina voor een wedstrijd. Scott Kruger, Trent Kresse, Brent Ruff, en Chris Mantyka kwamen om het leven. De Broncos trokken hun rugnummers in en dragen sinds 2009 nog steeds een herdenkingsplaatje ter nagedachtenis aan de vier omgekomen spelers. De WHL doopte later haar prijs voor meest waardevolle speler om tot de Four Broncos Memorial Trophy ter ere van hen.

Moderne competitie

De laatste 15 jaar in de WHL werden gekenmerkt door een nieuwe periode van expansie en de terugkeer van de competitie naar de grote steden van West-Canada. De Kamloops Blazers werden begin jaren negentig de tweede dynastie van de WHL toen ze tussen 1992 en 1995 drie keer in vier jaar zowel het WHL Championship als de Memorial Cup wonnen. De Kelowna Rockets zijn de derde dynastie geworden, met drie WHL titels in 2003, 2005 en 2009; en het winnen van de Memorial Cup als gaststad in 2004. De Portland Winterhawks werden het eerste Amerikaanse team dat de Memorial Cup won, en wonnen die in 1983 toen ze gaststad van het toernooi waren. De Hawks wonnen de Memorial Cup opnieuw in 1998 in Spokane, Washington.

In 1995 werden de Calgary Hitmen geboren toen een groep investeerders, waaronder Bret “the Hitman” Hart, van wie de ploeg zijn naam kreeg, een uitbreidingsfranchise toegewezen kreeg. Ondanks de aanvankelijke vrees dat de WHL niet zou kunnen slagen in een NHL-stad, werden de Hitmen een groot succes, met een gemiddelde van 10.000 fans per wedstrijd in 2004-2005. De Hitmen werden een jaar later opgevolgd door de Edmonton Ice, die al na twee seizoenen faalden vanwege conflicten met de Edmonton Oilers. De ploeg zou de Kootenay Ice worden, die een groot succes zijn geworden in Cranbrook, Brits Columbia, ondanks dat het één van de kleinste markten in de competitie is. In het nieuwe millennium heeft de competitie het leven geschonken aan vier nieuwe uitbreidingsteams-de Vancouver Giants in 2001, de Everett Silvertips in 2003, de Chilliwack Bruins in 2005, en de Edmonton Oil Kings in 2007, omdat de Oilers interesse hadden in het oprichten van een juniorenteam in de hoofdstad van Alberta.

De WHL staat stereotiep bekend om het produceren van grote, hard-hitting verdedigers en gritty power forwards, hoewel de laatste tijd een hoog percentage van de kwaliteit keepers ook uit de Dub komen, zoals blijkt uit het feit dat de vijf van de laatste zes winnaars van de CHL Goaltender of the Year award uit de WHL zijn gekomen.

Sinds 2006 is Shaw TV de televisiepartner van de divisie in Canada geworden, die elke vrijdagavond een wedstrijd uitzendt en andere selecte wedstrijden gedurende het seizoen, evenals een ronde van elke play-off serie. Vanaf 2009 heeft FSN Northwest toegezegd enkele wedstrijden uit te zenden in het noordwesten van de Verenigde Staten van Amerika.

Lidenteams

Voor het

seizoen telt de WHL 22 teams verdeeld over twee conferences, waarmee het de grootste league van de CHL is; de Ontario Hockey League heeft 20 teams en de Quebec Major Junior Hockey League heeft er 18. De WHL heeft teams uit vier Canadese provincies en twee Amerikaanse staten. De Eastern Conference bestaat uit teams uit Manitoba, Saskatchewan, Alberta en oostelijk British Columbia. De Western Conference bestaat uit teams uit British Columbia, Washington en Oregon.

De beste acht teams in elke conference kwalificeren zich voor de play-offs, waarbij de divisiewinnaars worden uitgeroepen tot de top twee zaden in de eerste ronde van het post-season. De vier overgebleven teams in elke conference worden in de tweede ronde van de play-offs opnieuw ingedeeld op basis van de punten voor het reguliere seizoen.

Teams

Eastern Conference

Division	Team	Stad	Arena	Capaciteit
Central	Calgary Hitmen	Calgary, Alberta, Canada	Scotiabank Saddledome Stampede Corral (sommige playoff-wedstrijden)	19.289 6.450
	Edmonton Oil Kings	Edmonton, Alberta, Canada	Rogers Place	18,641
	Lethbridge Hurricanes	Lethbridge, Alberta, Canada	ENMAX Centre	5.479
	Medicine Hat Tigers	Medicine Hat, Alberta, Canada	Canalta Centre	5,500 (uitbreidbaar tot 6.500)
	Red Deer Rebels	Red Deer, Alberta, Canada	Westerner Park Centrium ]]	6.000
	Swift Current Broncos	Swift Current, Saskatchewan, Canada	Credit Union iPlex	3.239
East	Brandon Wheat Kings	Brandon, Manitoba, Canada	Keystone Centre	5.102
	Moose Jaw Warriors	Moose Jaw, Saskatchewan, Canada	Mosaic Place	4.714
	Prince Albert Raiders	Prince Albert, Saskatchewan, Canada	Art Hauser Centre	3.366
	Regina Pats	Regina, Saskatchewan, Canada	Brandt Centre	6.200
	Saskatoon Blades	Saskatoon, Saskatchewan, Canada	SaskTel Centre	15.195
	Winnipeg Ice	Winnipeg, Manitoba, Canada	Wayne Fleming Arena	1.400 (wordt uitgebreid tot 2,000)

Western Conference

Divisie	Team	Stad	Arena	Capaciteit
B.C.	Kamloops Blazers	Kamloops, British Columbia, Canada	Sandman Centre	5.464
	Kelowna Rockets	Kelowna, Brits Columbia, Canada	Prospera Place	6.286
	Prince George Cougars	Prince George, Brits Columbia, Canada	CN Centre	5.971
	Vancouver Giants	Langley, British Columbia, Canada	Langley Event Center	5.276
	5,276
Victoria Royals	Victoria, British Columbia, Canada	Save-On-Foods Memorial Centre	7.006
U.S.	Everett Silvertips	Everett, Washington, Verenigde Staten	Angel of the Winds Arena	8.149
	Portland Winterhawks	Portland, Oregon, Verenigde Staten	Memorial Coliseum Moda Center	10.407 18.280
	Seattle Thunderbirds	Kent, Washington, Verenigde Staten	ShoWare Center	6,500
	Spokane Chiefs	Spokane, Washington, Verenigde Staten	Spokane Veterans Memorial Arena	10.759
	Tri-City Americans	Kennewick, Washington, Verenigde Staten	Toyota Center	6,000

Westelijke Conferentie

Divisie	Team	Stad	Arena	Capaciteit
B.C.	Kamloops Blazers	Kamloops, British Columbia, Canada	Sandman Centre	5.464
	Kelowna Rockets	Kelowna, British Columbia, Canada	Prospera Place	6.286
	Prince George Cougars	Prince George, British Columbia, Canada	CN Centre	5.971
	Vancouver Giants	Langley, British Columbia, Canada	Langley Events Centre	5.276
	5,276
Victoria Royals	Victoria, British Columbia, Canada	Save-On-Foods Memorial Centre	7.006
U.S.	Everett Silvertips	Everett, Washington, Verenigde Staten	Xfinity Arena at Everett	8.149
	Portland Winterhawks	Portland, Oregon, Verenigde Staten	Memorial Coliseum Moda Center	10,407 18.280
	Seattle Thunderbirds	Kent, Washington, Verenigde Staten	ShoWare Center	6.500
	Spokane Chiefs	Spokane, Washington, Verenigde Staten	Spokane Veterans Memorial Arena	10,759
	Tri-City Americans	Kennewick, Washington, Verenigde Staten	Toyota Center	6,000

Team Tijdlijn

Team	Centre	Arena	Seizoenen	Lot
Calgary Buffaloes	Calgary, Alberta	Stampede Corral	1966-1967	hernoemd Calgary Centennials
Edmonton Oil Kings (WCHL)	Edmonton, Alberta	Edmonton Gardens	1966-1976	verhuisd naar Portland, Oregon; omgedoopt tot Portland Winter Hawks
Estevan Bruins	Estevan, Saskatchewan	Estevan Civic Auditorium	1966-1971	verhuisd naar New Westminster, Brits Columbia; omgedoopt tot New Westminster Bruins, gelijknamig team wordt lid van Saskatchewan Junior Hockey League
Moose Jaw Canucks	Moose Jaw, Saskatchewan	Moose Jaw Civic Centre	1966-1968	deel uit van Saskatchewan Junior Hockey League
Regina Pats	Regina, Saskatchewan	Regina Exhibition Stadium	1966-1968	deelname aan Saskatchewan Junior Hockey League
Saskatoon Blades	Saskatoon, Saskatchewan	Saskatoon Arena (1966-1988); SaskTel Centre (1988-heden) (bekend als Saskatchewan Place 1988-2004, Credit Union Centre 2004-2014)	1966-heden
Weyburn Red Wings	Weyburn, Saskatchewan	Weyburn Colosseum	1966-1968	deel uit van Saskatchewan Junior Hockey League
Brandon Wheat Kings	Brandon, Manitoba	Wheat City Arena (1967-1969), Manex Arena (1969-1973), Westman Place (1973-heden) (bekend als Keystone Arena 1973-2007)	1967-heden
Calgary Centennials	Stampede Corral	1967-1977	verhuisd naar Billings, Montana; hernoemd Billings Bighorns
Flin Flon Bombers	Flin Flon, Manitoba	Whitney Forum	1967-1978	verhuisd naar Edmonton, Alberta; hernoemd tot Edmonton Oil Kings (WCHL)
Swift Current Broncos	Swift Current, Saskatchewan	Credit Union iPlex (bekend als Centennial Civic Centre 1967-2008)	1967-1974	verhuisd naar Lethbridge, Alberta; hernoemd tot Lethbridge Broncos
Winnipeg Jets (WCHL)	Winnipeg, Manitoba	Winnipeg Arena	1967-1973	hernoemd tot Winnipeg Clubs
Medicine Hat Tigers	Medicine Hat, Alberta	Medicine Hat Arena	1970-heden
Regina Pats	Regina, Saskatchewan	Regina Exhibition Stadium (1970-1977), Brandt Centre (1977-heden) (bekend als Regina Agridome 1977-2005)	1970-heden
New Westminster Bruins	New Westminster, British Columbia	Queen’s Park Arena	1971-1981	verhuisd naar Kamloops, British Columbia; hernoemd tot Kamloops Jr. Oilers
Vancouver Nats	Vancouver, British Columbia	Pacific Coliseum	1971-1973	verhuisd naar Kamloops, British Columbia; hernoemd tot Kamloops Chiefs (WHL)
Victoria Cougars (WHL)	Victoria, Brits Columbia	Victoria Memorial Arena	1971-1994	verhuisd naar Prince George, Brits Columbia; omgedoopt tot Prince George Cougars
Kamloops Chiefs (WHL)	Kamloops, British Columbia	Kamloops Memorial Arena	1973-1977	verhuisd naar Seattle, Washington; hernoemd tot Seattle Breakers
Winnipeg Clubs	Winnipeg, Manitoba	Winnipeg Arena	1973-1976	hernoemd tot Winnipeg Monarchs (WCHL)
Lethbridge Broncos	Lethbridge, Alberta	Lethbridge Sportsplex	1974-1986	terugverhuisd naar Swift Current, Saskatchewan; terug naar Swift Current Broncos
Portland Winter Hawks	Portland, Oregon	Memorial Coliseum (Portland) (1976-2009) Rose Garden (arena) 1995-2009)	1976-2009	hernoemd Portland Winterhawks
Winnipeg Monarchs (WCHL)	Winnipeg, Manitoba	Winnipeg Arena	1976-1977	verhuisd naar Calgary, Alberta; hernoemd tot Calgary Wranglers
Billings Bighorns	Billings, Montana	MetraPark Arena	1977-1982	verhuisd naar Nanaimo, Brits Columbia; hernoemd tot Nanaimo Islanders
Calgary Wranglers	Calgary, Alberta	Stampede Corral	1977-1987	verhuisd naar Lethbridge, Alberta; hernoemd tot Lethbridge Hurricanes
Seattle Breakers	Seattle, Washington	Seattle Center Ice Arena	1977-1985	hernoemd tot Seattle Thunderbirds
Edmonton Oil Kings (WCHL)	Edmonton, Alberta	Edmonton Gardens	1978-1979	verhuisd naar Great Falls, Montana; omgedoopt tot Great Falls Americans
Great Falls Americans	Great Falls, Montana	Four Seasons Arena	1979-1979	op 16 december 1979 opgeheven; heropgericht als Spokane Flyers (junior) voor seizoen 1980-81
Spokane Flyers (junior)	Spokane, Washington	Spokane Coliseum	1980-1981	afgebroken op 2 december, 1981
Winnipeg Warriors (WHL junior)	Winnipeg, Manitoba	Winnipeg Arena	1980-1984	verhuisd naar Moose Jaw, Saskatchewan; hernoemd tot Moose Jaw Warriors
Kamloops Jr. Oilers	Kamloops, British Columbia	Kamloops Memorial Arena	1981-1984	hernoemd Kamloops Blazers
Kelowna Wings	Kelowna, Brits Columbia	Kelowna Memorial Arena	1982-1985	verhuisd naar Spokane, Washington; omgedoopt tot Kelowna Chiefs
Nanaimo Islanders	Nanaimo, Brits Columbia	Nanaimo Civic Arena	1982-1983	verhuisd naar New Westminster, Brits Columbia; omgedoopt tot New Westminster Bruins
Prince Albert Raiders	Prince Albert, Saskatchewan	Art Hauser Centre (bekend als Prince Albert Communiplex 1982-2004)	1982-heden
New Westminster Bruins	New Westminster, British Columbia	Queen’s Park Arena	1983-1988	verhuisd naar Kennewick, Washington; hernoemd tot Tri City Americans
Kamloops Blazers	Kamloops, British Columbia	Kamloops Memorial Arena (1984-1992), Sandman Centre (1992-heden) (bekend als Riverside Coliseum 1992-?, Sport Mart Place ?-2005, Interior Savings Centre 2005-2015)	1984-heden
Moose Jaw Warriors	Moose Jaw, Saskatchewan	Moose Jaw Civic Centre (1984-2011), Mosaic Place (2011-heden)	1984-heden
Spokane Chiefs	Spokane, Washington	Spokane Coliseum (1985-1995) Spokane Veterans Memorial Arena (1995-heden)	1985-heden
Seattle Thunderbirds	Seattle, Washington (1985-2009) Kent, Washington (2009-heden)	Seattle Center Ice Arena (1985-1995), Seattle Center Coliseum (1997-2009), ShoWare Center (2009-heden)	1985-heden
Swift Current Broncos	Swift Current, Saskatchewan	Credit Union iPlex	1986-heden
Lethbridge Hurricanes	Lethbridge, Alberta	ENMAX Centre	1987-heden
Tri City Americans	Kennewick, Washington	Toyota Center (Kennewick) (bekend als Three Rivers Coliseum (2004-2005) Tri-Cities Coliseum (1988-2004))	1988-heden
Tacoma Rockets (WHL)	Tacoma, Washington	Tacoma Dome	1991-1995	verhuisd naar Kelowna, Brits Columbia; omgedoopt tot Kelowna Rockets
Red Deer Rebels	Red Deer, Alberta	ENMAX Centrium	1992-heden
Prince George Cougars	Prince George, British Columbia	Prince George Coliseum (1994-1995) CN Centre (1995-heden) (bekend als Prince George Multiplex 1995-2005)	1994-heden
Calgary Hitmen	Calgary, Alberta	Scotiabank Saddledome (bekend als Canadian Airlines Saddledome 1995-2000 en Pengrowth Saddledome 2000-2010)	1995-heden
Kelowna Rockets	Kelowna, British Columbia	Kelowna Memorial Arena (1995-1999) Prospera Place (1999-heden) (bekend als Skyreach Place 1999-2003)	1995-heden
Edmonton Ice	Edmonton, Alberta	Northlands Agricom	1996-1998	verhuisd naar Cranbrook, Brits Columbia; hernoemd tot Kootenay Ice
Kootenay Ice	Cranbrook, British Columbia	Western Financial Place (voorheen Cranbrook Recreational Complex 1998-2012)	1998-2019	verhuisd naar Winnipeg, Manitoba; hernoemd tot Winnipeg Ice
Vancouver Giants	Vancouver, British Columbia (2001-2016), Langley, British Columbia (2016-heden)	Pacific Coliseum (2001-2016) Langley Events Center (2016-heden)	2001-heden
Everett Silvertips	Everett, Washington	Angel of the Winds Arena (bekend als verett Events Center 2003-2007, Comcast Center 2007-2014, Xfinity Arena, 2014-2017)	2003-heden
Chilliwack Bruins	Chilliwack, British Columbia	Prospera Centre	2006-2011	verhuisd naar Victoria, British Columbia; hernoemd tot Victoria Royals
Edmonton Oil Kings (2007-heden)	Edmonton, Alberta	Rexall Place (2007-2016), Rogers Place (2016-heden)	2007-heden
Victoria Royals	Victoria, British Columbia	Save-On-Foods Memorial Centre	2011-heden
Winnipeg Ice	Winnipeg, Manitoba	Wayne Fleming Arena	2019-heden

Onderwijs

De WHL heeft de laatste jaren een veel grotere rol op zich genomen in de onderwijsbehoeften van haar spelers. De league heeft een studiebeursprogramma dat een volledig jaar collegegeld, studieboeken en verplichte vergoedingen biedt voor elk seizoen dat ze in de WHL spelen. Sinds de invoering van het programma in 1993 zijn er meer dan 3000 studiebeurzen uitgereikt voor een totaalbedrag van $9 miljoen. Elk team heeft een academisch adviseur, die samen met de Director of Education Services van de league de academische vorderingen van alle spelers in de gaten houdt.

De Canadese universiteiten en hogescholen rekruteren op grote schaal bij de WHL, waardoor afgestudeerde spelers de kans krijgen om hockey te blijven spelen terwijl ze naar post-secundaire instellingen gaan. De National Collegiate Athletic Association (NCAA) beschouwt afgestudeerden van de WHL als ongerechtigd om deel te nemen aan universitaire ijshockeyprogramma’s in de Verenigde Staten. Spelers die beurzen hopen te krijgen voor Amerikaanse universiteiten spelen Junior A hockey in een van de bij de Canadian Junior Hockey League aangesloten organisaties om hun NCAA eligibility te behouden.

Player eligibility

De WHL Bantam Draft is een jaarlijks evenement waarbij teams spelers selecteren uit de leeftijdsgroepen van de bantam hockey league, 14 of 15 jaar oud. De volgorde van selectie hangt af van de eindstand van de teams, het team dat op de laatste plaats staat selecteert eerst, het op een na laatste team kiest als tweede enzovoort.

Spelers van 15-20 jaar komen in aanmerking om in de WHL te spelen, hoewel 15-jarigen slechts vijf wedstrijden mogen spelen tenzij het seizoen van hun midgetteam is afgelopen. Ook mag elk team slechts drie 20-jarigen op hun roster hebben. Elk team mag slechts twee niet-Noord-Amerikaanse spelers hebben. Elk van de drie lid-leagues van de CHL heeft exclusieve territoriale rechten op spelers uit Noord-Amerika. De WHL heeft rechten op spelers uit de vier westelijke provincies, het westen van de Verenigde Staten en de Yukon en Northwest Territories.

Memorial Cup kampioenen

De Memorial Cup is sinds de oprichting van de league 18 keer door een WHL team veroverd

2014: Edmonton Oil Kings 2008: Spokane Chiefs 2007: Vancouver Giants 2004: Kelowna Rockets 2002: Kootenay Ice 2001: Red Deer Rebels 1998: Portland Winter Hawks

1995: Kamloops Blazers 1994: Kamloops Blazers 1992: Kamloops Blazers 1991: Spokane Chiefs 1989: Swift Current Broncos 1988: Medicine Hat Tigers

1987: Medicine Hat Tigers 1985: Prince Albert Raiders 1983: Portland Winter Hawks 1978: New Westminster Bruins 1977: New Westminster Bruins 1974: Regina Pats

Records

• WHL Single Season Records

Individueel

• Meeste doelpunten in een seizoen: 108, Ray Ferraro, 1983-84
• Meeste assists in een seizoen: 136, Rob Brown, 1986-87
• Meeste punten in een seizoen: 212, Rob Brown, 1986-87
• Meeste strafminuten in een seizoen: 511, Brent Gogol, 1977-78
• Meeste punten in een seizoen, nieuweling: 145, Petr Nedved, 1989-90
• Meeste punten in een seizoen, verdediger: 140, Cam Plante, 1983-84
• Meeste hattricks in een seizoen: 15, Ray Ferraro, 1983-84

Team

• Meeste overwinningen in een seizoen: 60, Victoria Cougars, 1980-81
• Meeste overwinningen in een inaugurele seizoen: 35, Everett Silvertips, 2003-04
• Meeste punten in een seizoen: 125, Brandon Wheat Kings, 1978-79
• Meeste doelpunten in een seizoen: 496, Kamloops Blazers, 1986-87
• Minste tegendoelpunten in een seizoen: 125, Kelowna Rockets, 2003-04

Trofeeën en prijzen

• Ed Chynoweth Cup-playoff kampioenen
• Scotty Munro Memorial Trophy-regular season champions
• Four Broncos Memorial Trophy-player van het jaar
• Daryl K. (Doc) Seaman Trophy-scholastieke speler van het jaar
• Bob Clarke Trophy-topscorer
• Brad Hornung Trophy-meest sportieve speler
• Bill Hunter Memorial Trophy-topverdediger
• Jim Piggott Memorial Trophy-rookie van het jaar
• Del Wilson Trophy-top goaltender
• Dunc McCallum Memorial Trophy-coach van het jaar
• Lloyd Saunders Memorial Trophy-uitvoerende van het jaar
• Allen Paradice Memorial Trophy-top official
• St. Clair Group Trophy-marketing/public relations award
• Doug Wickenheiser Memorial Trophy-humanitarian van het jaar
• WHL Plus-Minus Award
• airBC Trophy-meest waardevolle speler in de play-offs
• WHL All-Star Teams

League Leaders

• WHL Regular Season Goal Scoring Leader
• WHL Regular Season Assist Leader
• WHL Regular Season Goals Against Average Leader

Commissarissen

• Ed Chynoweth – 1972-95
• Dev Dley – 1995-2000
• Ron Robison – 2000-heden

Zie ook

• Ontario Hockey League
• Quebec Major Junior Hockey League

Algemeen

• (2008) in Flett, Corey en Watts, Jessie: 2008-09 WHL Gids. Western Hockey League.
• Western Hockey League seizoenen. hockeydb.org. Ontvangen op 2009-02-11.
• Local Heroes: Een geschiedenis van de Western Hockey League door Richard Lapp en Silas White.

Specifiek

• Officiële website van de Western Hockey League
• Officiële website van de Canadian Hockey League
• Kaarten naar WHL arena’s

Western Hockey League

Huidige teams : Brandon Wheat Kings | Calgary Hitmen | Edmonton Oil Kings | Everett Silvertips | Kamloops Blazers | Kelowna Rockets | Kootenay Ice | Lethbridge Hurricanes | Medicine Hat Tigers | Moose Jaw Warriors | Portland Winterhawks | Prince Albert Raiders | Prince George Cougars | Red Deer Rebels | Regina Pats | Saskatoon Blades | Seattle Thunderbirds | Spokane Chiefs | Swift Current Broncos | Tri-City Americans | Vancouver Giants | Victoria Royals

CHL: Memorial Cup | Ed Chynoweth Cup | WHL seizoenen | WHL geschiedenis | Awards | OHL | QMJHL

Verdwenen Western Hockey League-teams

Billings Bighorns – Calgary Buffaloes – Calgary Centennials – Calgary Wranglers – Chilliwack Bruins – Edmonton Ice – Edmonton Oil Kings – Estevan Bruins – Flin Flon Bombers – Great Falls Americans – Kamloops Chiefs – Kamloops Junior Oilers – Kelowna Wings – Lethbridge Broncos – Moose Jaw Canucks – Nanaimo Islanders – New Westminster Bruins – Seattle Breakers – Spokane Flyers – Tacoma Rockets – Vancouver Nats – Victoria Cougars – Weyburn Red Wings – Winnipeg Clubs – Winnipeg Jets – Winnipeg Monarchs – Winnipeg Warriors

CHL: Memorial Cup – Ed Chynoweth Cup – WHL seizoenen – WHL geschiedenis – Awards – OHL – QMJHL

Huidige arena’s in de Western Hockey League

Eastern
Conference

Art Hauser Centre – Brandt Centre – Canalta Centre – Credit Union iPlex – ENMAX Centre – ENMAX Centrium – Mosaic Place – Rexall Place – Scotiabank Saddledome – SaskTel Place – Western Financial Place – Westman Place

Western
Conference

CN Centre – Interior Savings Centre – Memorial Coliseum – Pacific Coliseum – Prospera Place – Moda Center – Save-Op-Foods Memorial Centre – ShoWare Center – Spokane Veterans Memorial Arena – Toyota Center – Xfinity Arena at Everett

CHL: Ontario Hockey League – Western Hockey League – Quebec Major Junior Hockey League

CJHL: Alberta – British Columbia – Central Canada – Manitoba – Maritime – Northern Ontario – Ontario – Quebec – Saskatchewan – Superior International

Calgary – Capital – Capital Region – Capitale – Central Canada – Chaudiere-Appalaches – Greater Ontario – Heritage – Island – Keystone – Kootenay International – Lakehead – Laurentides-Lanaudiere – Metropolitaine – New Brunswick – North Eastern Alberta – North West – Nova Scotia – Pacific – Prairie – Saguenay-Lac-St-Jean – St. Francois – Rivers – North Shore – Richelieu Valley – Yamaska-Missisquoi

Greater Metro – Manitoba Major (aangesloten bij Hockey Canada)

Memorial Cup (Major Junior) – Centennial Cup (Junior A)

Doyle Cup (Pacific Junior A) – Anavet Cup (Western Junior A) – Dudley Hewitt Cup (Central Junior A) – Fred Page Cup (Eastern Junior A) – Keystone Cup (Western Junior B) – Don Johnson Memorial Cup (Atlantic Junior B) – Maritime-Maritime- Hockey North Junior C Championship (Atlantic/Nunavut Junior C) – Western Canada Cup (voormalig Junior A Western Championship)

Cyclone Taylor Cup (BC Junior B) – Russ Barnes Trophy (AB Junior B) – Baldy Northcott Trophy (MB Junior B) – Coupe Dodge (PQ Junior B) – Alberta Junior C Playoffs (AB Junior C)

United States Hockey League

North American Hockey League

Eastern Hockey League – Eastern Hockey League Premier – North American 3 Hockey League

Canadian Premier Junior Hockey League – Western States Hockey League

National Collegiate Development Conference – USPHL Premier Division – USPHL Elite Division

Junior ijshockeycompetities in Noord-Amerika
Canada				Major Junior	Junior A	Junior B	Independent	National Championships	Regionale Kampioenschappen	Provincial Championships (Multi-competitie)
Verenigde Staten				USA Hockey Tier I	USA Hockey Tier II	USA Hockey Tier III		USPHL (Independent)
Verwante artikelen: Hockey Canada – USA Hockey – Amateur Athletic Union

Deze pagina maakt gebruik van inhoud van Wikipedia. Het oorspronkelijke artikel stond op Western Hockey League (junior). De lijst van auteurs is te zien in de paginageschiedenis. Net als bij Ice Hockey Wiki is de tekst van Wikipedia beschikbaar onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen Licentie 3.0 (Unported) (CC-BY-SA).