Dit artikel is geschreven door Craig A. Landy, een partner bij NYC kantoor Peckar & Abramson, PC. De heer Landy spreekt uitgebreider over dit onderwerp in Issue 12 van Judicial Notice van The Historical Society of the New York Courts, een tijdschrift met artikelen van historische inhoud en wetenschap dat zich op unieke wijze richt op de rechtsgeschiedenis van New York. Dit nieuwste nummer van Judicial Notice is klaar om verzonden te worden en is alleen beschikbaar voor leden van de Society. Mis het niet en word lid van de Society!
Foto: Het Vijftiende Amendement. Gevierd op 19 mei 1870.
Pub. door Thomas Kelly, New York, ca. 1871, met de grote feestelijke optocht in Baltimore. Een soortgelijke parade in New York City op 8 april 1870 trok meer dan 1.500 toeschouwers en meer dan 7.000 deelnemers. Library of Congress, Prints & Photographs Division, LC-DIG-pga-01767
Wanneer eindigde de slavernij in de staat New York? Dat is geen gemakkelijk te beantwoorden vraag. In 1799 bevrijdde New York geleidelijk toekomstige generaties die anders in slavernij zouden zijn geboren, maar liet duizenden die vóór 1799 waren geboren als slaven achter. Pas op 31 maart 1817 maakte de New Yorkse wetgever een einde aan twee eeuwen slavernij binnen zijn grenzen door 4 juli 1827 vast te stellen als datum voor de definitieve emancipatie en New York tot de eerste staat te maken die een wet aannam voor de totale afschaffing van de wettelijke slavernij. Toen Emancipatiedag eindelijk aanbrak, bedroeg het aantal bevrijde tot slaaf gemaakte mannen en vrouwen ruwweg 4.600 of 11% van de zwarte bevolking die in New York leefde en de zwarte gemeenschap en haar aanhangers hielden vreugdevolle vieringen en parades in de hele staat.
Slavernij bestond in de staat New York vanaf de koloniale tijd tot aan de oprichting van de moderne staat. Alexander Hamilton, John Jay en andere prominente New Yorkers bezaten ooit slaven, maar de meer hervormingsgezinde onder hen vormden organisaties om een einde te maken aan de slavernij in New York, zoals de New York Manumission Society. Ook de vrije Afro-Amerikaanse gemeenschap van New York voerde de anti-slavernijbeweging aan via activistische predikanten en onvermoeibare zwarte abolitionisten.
De geleidelijke afschaffingswet van 1799 verklaarde dat kinderen die na 4 juli 1799 werden geboren uit tot slaaf gemaakte moeders in New York vrij zouden worden geboren, maar gratis diensten zouden moeten verlenen aan de meesters van hun moeders tot ze 25 jaar waren als vrouw en 28 jaar als man. Omdat de wet alleen van toepassing was op diegenen die na 1799 geboren waren, bleef de slavernij bestaan voor diegenen die vóór dat jaar als slaaf geboren waren en was een laatste emancipatiewet nodig om de slavernij in de staat uit te roeien. Deze werd op 31 maart 1817 aangenomen, ook al moesten sommige bevrijde slaven hun meesters nog jaren dienen onder een leercontract. Maar nadat de slavernij in New York op het punt stond te verdwijnen, kwam het stemrecht voor zwarten in New York onder vuur te liggen van een fanatieke politiek. De New Yorkse Constitutionele Conventie van 1821 was bijeengeroepen om het algemeen kiesrecht in de hele staat uit te breiden en schafte de eigendomsvereisten voor blanken af, maar tegelijkertijd ontnamen de afgevaardigden van de Conventie de Afro-Amerikaanse burgers van de staat het kiesrecht – ook van degenen die in 1827 zouden worden bevrijd – door het kiesrecht voor vrije zwarte mannen te beperken tot degenen die aanzienlijke bezittingen hadden. De raciale kiesrechtnormen van New York zouden pas worden rechtgezet met het Vijftiende Amendement van de Amerikaanse Grondwet in 1870. Helaas moest de staat gedwongen worden om de Afro-Amerikanen van New York gelijk stemrecht te geven.
In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, waren de zuidelijke staten niet de enigen die halsstarrig weigerden de slavernij te beëindigen. Ook New York hield vast aan deze onderdrukkende instelling, totdat de vrije zwarte gemeenschap en de Manumission Society samen gouverneur Daniel D. Tompkins en de wetgevende macht van de staat overhaalden om een einde te maken aan de slavernij binnen zijn grenzen. De 200ste verjaardag van de Slotakte van de Emancipatie wordt gevierd in “When Men Amongst Us, Shall Cease to be Slaves: The Bicentennial of New York’s 1817 Final Act of Emancipation,” in het binnenkort te verschijnen nummer van Judicial Notice.