Tijdens de winter van 1991 hield Lee Ann Kaskutas een enquête onder alle WFS-leden. Zij stuurde enquêtes naar elke actieve WFS-groep in die tijd en bereikte een respons van 73%. De informatie in dit deel is gebaseerd op haar analyse van de enquêteresultaten.
Het gemiddelde WFS-lid is 46 jaar oud, blank, al 4,5 jaar nuchter, getrouwd en heeft 1,8 kinderen. Ongeveer een derde van de WFS-leden is protestants, nog eens een derde is katholiek, ongeveer een vijfde heeft geen religieuze voorkeur. Tweederde heeft gestudeerd en meer dan de helft heeft een baan met een gemiddeld individueel inkomen van 23.700 dollar per jaar (een gemiddeld gezinsinkomen van 51.800 dollar per jaar). De helft van de WFS-leden is minder dan twee jaar nuchter en een jaar of minder lid van WFS. Vrouwen die Antabuse gebruikten, hadden meer kans op terugval dan vrouwen die dat niet deden. De meeste leden (40%) werden zelf doorverwezen, anderen werden door een hulpverlener of behandelingsprogramma naar WFS verwezen. De overgrote meerderheid van de WFS-leden had op een bepaald moment professionele hulp gekregen (89%), het vaakst was dit individuele therapie en het minst vaak groepstherapie.
Correlaten van eigenwaardeEdit
Duur van nuchterheid was positief gecorreleerd met lidmaatschap van WFS. De helft van de WFS-leden was echter al nuchter voordat ze lid werden van WFS. Gecontroleerd voor de duur van de nuchterheid, was de duur van het lidmaatschap van de WFS positief gecorreleerd met eigenwaarde, zoals gemeten met de Rosenberg eigenwaarde schaal. Drie andere onafhankelijke variabelen waren gecorreleerd met eigenwaarde: geloof in de Eerste Affirmatie, frequent gebruik van de Affirmaties en ongeloof in de Eerste Stap van AA.
OmslagpuntenEdit
Een omslagpunt is een gebeurtenis of toestand die WFS-leden deed beseffen dat ze iets moesten doen aan hun drankgebruik. Uit de enquête bij de WFS-leden bleek dat er acht algemene categorieën van keerpunten waren: lichamelijke tekenen van alcoholisme, emotionele problemen, algemene levensproblemen, verlies van controle over het drinken, geconfronteerd worden met hun drankgebruik, problemen in verband met autorijden, blootstelling aan drinkproblemen van anderen en problemen in verband met het werk. Gemiddeld deed het keerpunt zich voor bij WFS-leden op de leeftijd van 39 jaar, duurde het voor WFS-leden vier jaar om nuchter te worden na hun keerpunt en vijf jaar om lid te worden van WFS. Vrouwen die een omslagpunt hadden waarbij ze beseften dat hun leven niet meer onder controle was, bereikten nuchterheid in minder dan de gemiddelde tijd (twee jaar). Ook vrouwen die zich suïcidaal hadden gevoeld of een zelfmoordpoging hadden gedaan, bereikten nuchterheid binnen een jaar. De vijf factoren die het vaakst werden genoemd om naar de WFS te gaan waren: zelfmotivatie, het zien van informatie over de WFS in een krant, WFS-literatuur, het horen van informatie van vrienden, en het krijgen van informatie van een hulpverleningsinstantie.
Duaal lidmaatschapEdit
Nagenoeg alle, negentig procent, van de WFS-leden heeft ervaring met AA en ongeveer een derde woont ook regelmatig AA-bijeenkomsten bij (en doet dat gemiddeld al vijf jaar). WFS-leden die geen AA-bijeenkomsten bijwonen, geloven vaker dat nuchter blijven een kwestie van hard werken is en weinig te maken heeft met Gods tussenkomst, terwijl AA-leden hun nuchterheid toeschrijven aan hun geestelijk programma. Tweeënnegentig procent van de WFS-leden gelooft echter dat hun gemoedstoestand de belangrijkste factor is om nuchter te blijven.
Hoewel de duur van het lidmaatschap van WFS positief correleerde met eigenwaarde, kwam de duur van het lidmaatschap van AA niet naar voren als een significante voorspeller van eigenwaarde. Terugval kwam minder vaak voor bij vrouwen die zowel AA als WFS bijwoonden. Het grootste percentage WFS-leden dat nuchterheid bereikte in een jaar na hun keerpunt waren degenen die AA bijwoonden en daarnaast professionele hulp zochten, vergeleken met degenen die alleen AA bijwoonden of professionele hulp zochten. WFS-leden die AA bijwoonden, meldden dat zij dit vooral deden als verzekering tegen terugval (28%), de beschikbaarheid (25%), om te delen (31%) en steun (27%). WFS-leden die niet aan de AA deelnamen, vermeldden dat ze zich nooit thuis voelden bij de AA (20%), dat ze de AA te negatief vonden (18%), dat ze een hekel hadden aan dronkemansgesprekken (14%), dat ze een hekel hadden aan de focus van de AA op het verleden (14%), en dat ze vonden dat de AA meer gericht was op de behoeften van mannen (15%).
Attrition and prevalenceEdit
WFS en AA hebben vergelijkbare uitvalpercentages van nieuwe leden; na ongeveer vier maanden haakt ongeveer de helft van de nieuwe WFS-leden af. WFS ontmoedigt levenslang lidmaatschap en afhankelijkheid van bijeenkomsten om nuchter te blijven. Op deze manier blijven de omvang en het aantal WFS-bijeenkomsten statisch, maar dit wijst niet noodzakelijkerwijs op een afname van de populariteit van de groep. Voor sommigen kan het oprichten van een WFS-bijeenkomst onbetaalbaar moeilijk zijn, naast het verkrijgen van certificering en een jaar van nuchterheid, heeft de leider een voortdurende verantwoordelijkheid voor de bijeenkomst.