An epidemiological approach to ambulatory blood pressure monitoring:the Belgian Population Study

TŁO: W celu określenia wartości referencyjnych dla ambulatoryjnego ciśnienia krwi, losowa próba populacji 1057 osób, w wieku 20-88 lat, została zbadana w geograficznie określonym obszarze Belgii. Niniejszy artykuł jest końcowym raportem z fazy przekrojowej tego badania populacyjnego. METODY: Dwudziestoczterogodzinne ciśnienie ambulatoryjne rejestrowano w odstępach 20-minutowych od 0800 do 2200 h oraz w odstępach 45-minutowych od 2200 do 0800 h. Konwencjonalne ciśnienie krwi było mierzone przez przeszkolone pielęgniarki w domach uczestników, a także w podgrupie 532 osób w lokalnie zorganizowanej przychodni. Konwencjonalne ciśnienie krwi przekraczające 140 mmHg skurczowe lub 90 mmHg rozkurczowe oraz przyjmowanie leków przeciwnadciśnieniowych były kryteriami stosowanymi do rozróżnienia pomiędzy osobami z normotensją i nadciśnieniem. WYNIKI: W grupie 1057 pacjentów, z których 328 miało nadciśnienie tętnicze, wartości ciśnienia w ciągu doby, w ciągu dnia (od 2200 do 0800 h) i w nocy (od 0000 do 0600 h) wynosiły średnio odpowiednio 119/71, 125/77 i 108/62 mmHg. W porównaniu z wartościami dziennymi, ciśnienie w domu było niższe o 3,5/1,5 mmHg u 729 osób z normotensją, ale wyższe o 11,6/4,5 mmHg u 328 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. W podgrupie normotensyjnej 95. percentyl ciśnienia 24-godzinnego, dziennego i nocnego wynosił odpowiednio 129/80, 137/88 i 121/72 mmHg. Granice te nie uległy istotnej zmianie, gdy wzięliśmy pod uwagę tylko 275 uczestników, którzy byli normotensyjni zarówno w domu, jak i w klinice (odpowiednio 127/79, 135/87 i 118/72 mmHg). Gdy oprócz danych belgijskich przeanalizowano również inne doniesienia dotyczące dużych kohort, przejście z normotensji do nadciśnienia tętniczego w pomiarach ambulatoryjnych prawdopodobnie mieściło się w zakresie 130-135/80-85, 135-140/85-90 i 120-125/70-75 mmHg odpowiednio dla ciśnienia 24-godzinnego, dziennego i nocnego. PODSUMOWANIE: W porównaniu z innymi badaniami populacyjnymi oraz z wcześniejszymi raportami okresowymi z badania belgijskiego, obecna analiza dała niezwykle spójne wyniki w odniesieniu do rozkładu pomiarów ambulatoryjnych. Robocze definicje normalności oparte na 95. percentylu pomiarów ambulatoryjnych u normotensyjnych uczestników obecnego badania i różnych innych badań wymagają dalszej walidacji pod względem częstości występowania powikłań sercowo-naczyniowych. W tym celu belgijscy uczestnicy, jak również inne kohorty są prospektywnie obserwowane.