Kwasy oksowęgloweEdit
Anion oksowęglowy C
xOn-
y może być postrzegany jako wynik usunięcia wszystkich protonów z odpowiedniego kwasu CxHnOy. Węglan CO2-
3, na przykład, może być postrzegany jako anion kwasu węglowego H2CO3. Czasami „kwas” jest w rzeczywistości alkoholem lub innym związkiem; tak jest na przykład w przypadku acetylenodiolanu C
2O2-
2, który daje acetylenodiol C2H2O2. Jednakże, anion jest często bardziej stabilny niż kwas (jak w przypadku węglanu); a czasami kwas jest nieznany lub oczekuje się, że będzie bardzo niestabilny (jak w przypadku metanotetrakarboksylanu C(COO-)4).
Zneutralizowane gatunkiEdit
Każdy anion tlenowęglowy C
xOn-
y może być dopasowany w zasadzie do elektrycznie obojętnego (lub utlenionego) wariantu CxOy, tlenowęglowego (tlenek węgla) o tym samym składzie i strukturze z wyjątkiem ładunku ujemnego. Z reguły jednak te neutralne oksokarbony są mniej stabilne niż odpowiadające im aniony. Tak więc, na przykład, stabilny anion węglanowy odpowiada wyjątkowo niestabilnemu obojętnemu trójtlenkowi węgla CO3; szczawian C
2O2-
4 odpowiada jeszcze mniej stabilnemu 1,2-dioksetanedionowi C2O4; a stabilny anion krokonianowy C
5O2-
5 odpowiada obojętnemu cyklopentanopentonowi C5O5, który został wykryty jedynie w ilościach śladowych.
Warianty zredukowaneEdit
Odwrotnie, niektóre aniony oksowęglowe można zredukować, aby uzyskać inne aniony o tym samym wzorze strukturalnym, ale o większym ładunku ujemnym. Tak więc rodizonian C
6O2-
6 może zostać zredukowany do anionu tetrahydroksybenzochinonu (THBQ) C
6O4-
6, a następnie do benzenoheksolanu C
6O6-
Bezwodniki kwasówEdit
Anion oksowęglowy C
xOn-
y może być również związany z bezwodnikiem odpowiedniego kwasu. Ten ostatni byłby kolejnym tlenowęglem o wzorze CxOy-n⁄2; czyli kwasem pomniejszonym o n⁄2 cząsteczek wody H2O. Standardowym przykładem jest połączenie pomiędzy węglanem CO2-
3 i dwutlenkiem węgla CO2. Zależność ta nie zawsze jest dobrze zdefiniowana, ponieważ może istnieć kilka sposobów przeprowadzenia tej formalnej dehydratacji, w tym łączenie dwóch lub więcej anionów w celu utworzenia oligomeru lub polimeru. W przeciwieństwie do neutralizacji, ta formalna dehydratacja czasami daje dość stabilne oksowęglowodory, takie jak bezwodnik mellitowy C12O9 z mellitu C
12O6-
12 przez kwas mellitowy C12H6O12
Uwodornione anionyEdit
Dla każdego anionu tlenowęglowego C
xOn-
y istnieje w zasadzie n-1 częściowo uwodornionych anionów o wzorach H
kC
xO(n-k)-
y, gdzie k zawiera się w przedziale od 1 do n-1. Aniony te są zwykle oznaczane przedrostkami „wodorowy”-, „dwuwodorowy”-, „trójwodorowy”- itp. Niektóre z nich mają jednak specjalne nazwy: wodorowęglan HCO-
3 jest powszechnie nazywany wodorowęglanem, a wodorotlenek HC
2O-
4 jest znany jako binoxalate.
Uwodnione aniony mogą być stabilne, nawet jeśli w pełni protonowany kwas nie jest (jak w przypadku wodorowęglanu).