Cel: Ustalenie częstości występowania i dystrybucji anomalii macicy w populacji ogólnej oraz wyliczenie ich wśród form przegrodowych, dwurożnych, didelfickich, jednorożnych, hipoplastycznych/aplastycznych i litych.
Projekt badania: W celu zlokalizowania 47 badań z 14 krajów dotyczących częstości występowania i dystrybucji anomalii macicy zastosowano wyszukiwanie w Medline i standardowe śledzenie referencji. Przeanalizowano 22 badania z udziałem 573 138 kobiet poddanych powszechnym badaniom przesiewowym w kierunku wad rozwojowych macicy w celu ustalenia częstości występowania anomalii macicy wśród kobiet płodnych. Przeprowadzono również oddzielną analizę anomalii macicy wśród 6 512 niepłodnych kobiet. Dziewiętnaście badań obejmujących 1092 płodne i 456 niepłodnych kobiet z niewyselekcjonowanymi anomaliami macicy zostało poddanych przeglądowi w celu ustalenia dystrybucji malformacji müllerowskich wśród głównych podtypów. Przeanalizowano 17 badań obejmujących 161 kobiet z jednorożnymi macicami w celu ustalenia dystrybucji jednorożnych wad müllerowskich wśród różnych podtypów, w tym tych z i bez kawitacyjnych rogów macicy po stronie przeciwnej.
Wyniki: Anomalie macicy stwierdzono u 1 na 594 kobiet płodnych (0,17%) i u 1 na 29 kobiet niepłodnych (3,5%). Różnica ta była istotna statystycznie (chi 2 = 3,424, df = 1, P < .00001). Częstość występowania anomalii macicy w populacji ogólnej wynosiła 1 na 201 kobiet (0,50%). Ich rozkład był następujący: 7% arcuate, 34% septate, 39% bicornuate, 11% didelphic, 5% unicornuate i 4% hypoplastic/aplastic/solid and other forms.
Wnioski: Wrodzone wady rozwojowe macicy są częstsze niż powszechnie uznawane. Wiedza na temat częstości ich występowania i odmian jest istotna w rozpoznawaniu i postępowaniu z powikłaniami położniczymi i ginekologicznymi, które mogą z nich wynikać.