Background: Niedoczynność przytarczyc prowadzi do zaburzonej homoeostazy mineralnej, w tym hipokalcemii i hiperfosfatemii. Leczenie wysokimi dawkami doustnego wapnia i aktywnej witaminy D nie zapewnia odpowiedniej lub stałej kontroli wskaźników biochemicznych i może prowadzić do poważnych długoterminowych powikłań. Celem pracy było zbadanie skuteczności, bezpieczeństwa i tolerancji podawanego raz dziennie rekombinowanego ludzkiego hormonu przytarczyc 1-84 (rhPTH) u dorosłych z niedoczynnością przytarczyc.
Metody: W tym podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo, randomizowanym badaniu fazy 3 (REPLACE) rekrutowaliśmy pacjentów z niedoczynnością przytarczyc (≥ 18 miesięcy trwania) w wieku 18-85 lat z 33 ośrodków w ośmiu krajach. Po okresie optymalizacji, podczas którego dawki wapnia i aktywnej witaminy D były dostosowywane w celu uzyskania stałego stężenia wapnia w surowicy skorygowanego o albuminy, pacjenci zostali losowo przydzieleni (2:1) za pomocą interaktywnego systemu odpowiedzi głosowej do podawania 50 μg na dobę rhPTH(1-84) lub placebo przez 24 tygodnie. Aktywna witamina D i wapń były stopniowo zmniejszane, podczas gdy rhPTH(1-84) mógł być miareczkowany od 50 μg do 75 μg, a następnie 100 μg (tygodnie 0-5). Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów w tygodniu 24, u których uzyskano 50% lub większe zmniejszenie w stosunku do wartości wyjściowej dziennej dawki doustnego wapnia i aktywnej witaminy D przy jednoczesnym utrzymaniu stężenia wapnia w surowicy większego lub takiego samego jak stężenie wyjściowe i mniejszego lub równego górnej granicy normy, analizowanego zgodnie z intencją leczenia. To badanie jest zarejestrowane w ClinicalTrials.gov, numer NCT00732615.
Ustalenia: Pomiędzy 23 czerwca 2009 r. a 28 lutego 2011 r. 134 kwalifikujących się pacjentów zostało zrekrutowanych i losowo przydzielonych do rhPTH(1-84) (n=90) lub placebo (n=44). Sześciu pacjentów w grupie rhPTH(1-84) i siedmiu w grupie placebo przerwało badanie przed jego zakończeniem. 48 (53%) pacjentów w grupie rhPTH(1-84) osiągnęło pierwszorzędowy punkt końcowy w porównaniu z jednym (2%) pacjentem w grupie placebo (różnica procentowa 51,1%, 95% CI 39,9-62,3; p<0,0001). Odsetek pacjentów, u których wystąpiło co najmniej jedno zdarzenie niepożądane był podobny pomiędzy grupami (84 pacjentów w grupie rhPTH vs 44 pacjentów w grupie placebo), przy czym najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi były: hipokalcemia, skurcz mięśni, parestezje, ból głowy i nudności. Odsetek pacjentów z poważnymi zdarzeniami niepożądanymi był również podobny pomiędzy grupą rhPTH(1-84) (10 pacjentów) a grupą placebo (4 pacjentów).
Interpretacja: 50 μg, 75 μg lub 100 μg na dobę rhPTH(1-84), podawanego podskórnie w warunkach ambulatoryjnych, jest skuteczne i dobrze tolerowane jako terapia zastępcza PTH u pacjentów z niedoczynnością przytarczyc.