The number „1100” may, depending upon context, most reasonably be read as „eleven hundred”, „one thousand one hundred”, „one one zero zero”, depending upon what it represents. Niektóre rzeczy są zazwyczaj liczone w grupach po 100 (np. lat), a niektóre rzeczy, które wydają się być pojedynczą liczbą w rzeczywistości reprezentują konkatenację dwóch liczb lub czterech liczb .
Jeśli czterocyfrowa liczba jest napisana z przecinkiem między setkami i tysiącami, powinna być prawie ogólnie czytana przez opisanie liczby tysięcy, a liczba rzeczy poza tym , z wyjątkiem tego, co zauważono poniżej. Dla liczb bez przecinków, sugerowałbym następujące
0000 -- zerozero, zerozero000N -- triple-zero N00N0 -- double-oh-N-zero00NX -- double-oh-N-XN000 -- N thousandN00M -- N thousand MN0II -- N thousand II or ten/twenty/thirty/etc. IIHH00 -- HH hundredHH0N -- HH oh NHHII -- HH IIZauważ, że wiodące zera generalnie mają sens tylko dla rzeczy takich jak numery telefonów. Inne sformułowania mają zastosowanie do lat i adresów, a N000 i HH00 są odpowiednie do użycia podczas liczenia rzeczy, których liczba jest wielokrotnością 100.
Dla liczb, które reprezentują liczebniki rzeczy (ale nie reprezentują lat kalendarzowych, takich jak 1980 lub 2014), rozsądnie jest użyć dwucyfrowej plus „setki” formy liczebników, jeśli wszystkie inne liczebniki, z którymi może logicznie porównać, są wyrażone tylko do dwóch cyfr znaczących. Jeśli kosze mają 450, 1100, 2000 i 5700 elementów, można je odczytać jako „czterysta pięćdziesiąt, jedenaścieset, dwa tysiące i pięćdziesiąt siedemset”. Gdyby jednak ilości te wynosiły 453, 1 100, 2 017 i 5 706, to należałoby je odczytać jako „czterysta pięćdziesiąt trzy, jeden tysiąc sto, dwa tysiące siedemnaście i pięć tysięcy siedemset sześć”. Nawet jeśli druga liczba jest wielokrotnością 100, powinna być wyrażona w takiej samej formie jak pozostałe.