Joseph von Fraunhofer urodził się 6 marca 1787 r. w Straubing w Bawarii. Osierocony w wieku 11 lat, odbył praktykę jako wytwórca soczewek i luster, po czym zatrudnił się w monachijskiej firmie produkującej instrumenty naukowe. Nauczył się matematyki i zdobył duże umiejętności w zakresie optyki stosowanej. Działał w Bawarskiej Akademii Nauk, gdzie zwrócono uwagę na jego umiejętności w zakresie optyki stosowanej. W 1823 r. został mianowany dyrektorem Muzeum Fizyki w Monachium i otrzymał (honorowy) tytuł profesora. Zmarł na gruźlicę w Monachium 7 czerwca 1826 roku.
Credit: Wikipedia.
W latach 1812-1814 Fraunhofer był w pełni zaangażowany w projektowanie achromatycznych soczewek obiektywowych do teleskopów, co wymagało dokładnego określenia współczynników załamania szkieł optycznych. Badając widmo światła słonecznego przechodzącego przez cienką szczelinę, zauważył mnóstwo ciemnych linii. Nie zauważył ich Isaac Newton w 1666 r., ponieważ przez okrągły otwór w swoim pryzmacie świecił światłem z całego dysku słonecznego. Zauważył je natomiast William H. Wollaston w 1802 roku, który jednak odnotował obecność tylko siedmiu ciemnych linii. Wiedząc, że niektóre z tych linii mogą być użyte jako wzorce długości fali, Fraunhofer dokładnie zmierzył położenie 324 z około 500 linii, które mógł dostrzec w swoim widmie słonecznym. Najbardziej znaczące linie widmowe oznaczył literami, tworząc nomenklaturę, która przetrwała do dziś. Chociaż zauważył i skomentował zbieżność długości fali między jego linii D i znaczącą linię w widmie płomienia laboratoryjnego (obecnie wiadomo, że jest to spowodowane przez sód), nie kontynuował sprawy dużo dalej.
W 1821 Fraunhofer zbudował pierwszą siatkę dyfrakcyjną, składającą się z 260 bliskich równoległych drutów. Dobrze zorientowany w matematycznej teorii falowej światła, Fraunhofer użył swojej siatki dyfrakcyjnej do pomiaru długości fal poszczególnych kolorów i ciemnych linii w widmie słonecznym. Zbudował również i badał siatki refleksyjne.
Fraunhoferowi udało się w 1817 roku zaprojektować achromatyczną soczewkę obiektywową; z niewielkimi modyfikacjami jego projekt jest używany do dziś.
Bibliografia:
Porter, R. (red.) 1994, The Biographical Dictionary of Scientists, Oxford University Press.
Herrmann, D.B. 1973, Geschichte der Astronomie von Herschel bisHertzsprung (przeł. K. Krisciunas, The History of Astronomyfrom Herschel to Hertzspring, Cambridge University Press, 1984).
.