1. The cancer research continuum for therapeutics
Krytycznym problemem w terapii jest suboptymalne powiązanie pomiędzy różnymi elementami kontinuum badań nad nowotworami. Początkowo zidentyfikowano dwie główne luki, reprezentujące wczesne i późne badania translacyjne (McGartland Rubio i in., 2010; Celis i Pavalkis, 2017; zob. też http://www.tcrn.unsw.edu.au/translational-research-definitions) Wczesne badania translacyjne stanowią pomost między badaniami podstawowymi/przedklinicznymi a badaniami klinicznymi, analizując innowacje w zakresie badań podstawowych przeznaczone do wczesnych badań klinicznych typu proof-of-concept (luka 1). Połączenie poszerzającej się wiedzy w zakresie podstawowej biologii nowotworów i badań przedklinicznych (obejmujących na przykład identyfikację szlaków molekularnych wywołujących nowotwory, nowych celów leczenia i badań nad biomarkerami w celu opracowania predykcyjnych leków przeciwnowotworowych i połączenia z nowymi metodologiami badań klinicznych) wymaga krytycznej masy wiedzy specjalistycznej i zasobów, jak również dużej liczby pacjentów. Aby sprostać tym wymaganiom, utworzono konsorcja kompleksowych centrów onkologicznych (CCCs), które są gotowe do przyjęcia otwartej nauki i o wysokim profilu zarówno w badaniach podstawowych, jak i wczesnych badaniach klinicznych (Calvo i in., 2018; Forman i in., 2018; patrz także rozdziałJoos i in., 2019).
Przyglądając się bliżej kontinuum badań nad rakiem, jasne jest, że późne badania translacyjne obejmują komponenty, które są słabo powiązane; w rzeczywistości istnieją cztery dodatkowe luki (ryc. 1). Wynikiem wczesnych badań translacyjnych jest skuteczność kliniczna oceniana na małej liczbie pacjentów z ograniczoną wiedzą na temat działań niepożądanych. Późne badania kliniczne mają na celu wykazanie skuteczności klinicznej i potencjalnej wartości dodanej innowacji dla opieki zdrowotnej, co oznacza, że badania powinny dostarczyć „produkt medyczny”. Bardzo często jest to trudny krok, ponieważ wymaga znacznych inwestycji i niemal niezmiennie wymaga znacznych zobowiązań ze strony przemysłu farmaceutycznego lub biotechnologicznego (luka 2, ryc. 1). Strategie badawcze związane z późnymi badaniami klinicznymi zostały omówione w artykule Lacombe et al. (2019), a aspekty ekonomiki zdrowia w artykule Jönsson i Sullivan (2019).
Therapeutics close up: the research continuum.
Innowacyjne metody diagnostyki i leczenia powinny być dostępne dla pacjentów bez zbędnej zwłoki. Z wielu powodów przyjęcie innowacji przez służbę zdrowia jest główną luką, która prowadzi do znacznych nierówności zarówno w obrębie krajów, jak i między nimi. Aby połączyć wyniki badań z ich wykorzystaniem w służbie zdrowia, zaproponowano termin „badania wdrożeniowe” (luka 3, ryc. 1). Oznacza to, że wdrożenie powinno przebiegać według ścisłego protokołu dotyczącego leczenia i rejestracji pozytywnych i negatywnych konsekwencji leczenia, w celu oceny, czy wynik uzyskany w projekcie(ach) badawczym(ych) może być odtworzony w zwykłym środowisku opieki klinicznej. Ta ostatnia kwestia stanowi coraz większy problem ze względu na złożoność procedur diagnostycznych i protokołów leczenia przy angażowaniu się w spersonalizowaną/precyzyjną medycynę nowotworową. Na tym etapie należy wziąć pod uwagę ekonomikę zdrowia. CCC spełnia krytyczną rolę w skuteczniejszym łączeniu badań z opieką zdrowotną, a współpraca między CCC jeszcze bardziej skróci czas dotarcia innowacji do pacjentów.
Po pozytywnym wyniku badań wdrożeniowych należy rozważyć aktualizację wytycznych klinicznych odnoszących się do nowego leczenia (luka 4, ryc. 1). Wytyczne kliniczne powinny zalecać gromadzenie danych dla klinicznego rejestru nowotworów, aby umożliwić badanie wyników na rzeczywistych danych. Dzięki zdefiniowanemu i gwarantującemu jakość gromadzeniu danych klinicznych, można ocenić użyteczność kliniczną i powiązać ją z ekonomiką zdrowia w celu analizy opłacalności i wartości dla pacjentów i społeczeństwa (patrz artykuł Jönsson i Sullivan, 2019). Przy zwiększonej współpracy między CCCs, zdolność do prowadzenia badań nad wynikami i oceny aspektów ekonomicznych zdrowia nowych metod diagnostycznych i leczenia będzie znaczna, dostarczając tym samym istotnych informacji systemom opieki zdrowotnej w celu ustalenia priorytetów diagnostyki i leczenia.
Długoterminowa obserwacja leczonych pacjentów z nowotworami jest kolejną niezaspokojoną potrzebą, która została omówiona w artykule Lagergren i wsp. (2019) (luka 5, ryc. 1). Coraz większa liczba pacjentów żyjących z rozpoznaniem raka, z lub bez dowodów choroby resztkowej, cierpi z powodu długotrwałych fizycznych i psychospołecznych skutków ubocznych. Jest to problem ludzki, jak również problem dla systemów opieki zdrowotnej, i potrzeba więcej informacji z długoterminowej obserwacji leczonych pacjentów, aby móc wyciągnąć wnioski na temat pozytywnych i negatywnych skutków innowacji, jak również opłacalności i wartości terapii przeciwnowotworowych (zob. artykuł Jönsson i Sullivan, 2019). Połączenie leczenia z długoterminową obserwacją jest uważane za kluczowe, a szczegółowe rejestry kliniczne o wysokiej jakości muszą zostać ustanowione, aby zapewnić, że kompilacja danych z ośrodków może być łatwo przeanalizowana. Sugeruje się, że powinno to być zadanie uwzględnione w metodologii akredytacji CCCs (patrz artykuł Obersta, 2019).
.