Traumatyczny uraz mózgu (TBI) jest często powikłany zmianami nastroju i zachowania, a także 3-krotnie częstszym występowaniem zaburzeń osobowości po TBI1. Przedstawiamy wstępne dane z trwającego badania nad cechami osobowości przed i po TBI. Pacjenci z pierwszym zamkniętym urazem głowy byli rekrutowani z oddziału urazowego Szpitala Johnsa Hopkinsa i oddziału urazów mózgu Szpitala Kernana, Uniwersytetu Maryland (Baltimore, MD). Uczestnicy byli oceniani dwukrotnie: początkowo w ciągu pierwszych 3 miesięcy od TBI i 12 miesięcy po TBI. Do określenia profilu osobowości użyto 60-itemowej skróconej wersji Inwentarza Osobowości NEO (NEO-PI-R), zwanego Inwentarzem Pięciu Czynników NEO (NEO-FFI) 2. Surowe wyniki NEO-PI-R zostały przekształcone na wyniki percentylowe przy użyciu opublikowanych norm dla wieku i płci3. W celu oceny cech osobowości sprzed TBI (tj. „przedchorobowych”), podczas wizyty podstawowej przyjaciel lub członek rodziny został poinstruowany, aby zrelacjonował retrospektywnie cechy osobowości uczestnika zaobserwowane przed TBI (podane w Tabeli jako „Baseline”). Test T dla sparowanych prób został przeprowadzony w celu zbadania różnic pomiędzy wynikami osobowości z okresu wyjściowego i 12 miesięcy. Przeprowadzono analizę regresji wieloliniowej, aby ocenić korelaty cech osobowości, kontrolując wynik czynnika linii podstawowej NEO-PI-R
Było w sumie 41 osób, które wypełniły profile NEO-PI-R na linii podstawowej i 12 miesięcy. Ekstrawersja i Otwartość zmniejszyły się od poziomu wyjściowego (odzwierciedlając cechy sprzed TBI) do 12 miesięcy. Zmiany były niewielkie pod względem wielkości, z obniżeniem percentyla o 10,9 punktu dla Ekstrawersji i 5,1 punktu dla Otwartości. Po korekcie dla porównań wielokrotnych, nie stwierdzono statystycznie istotnych związków pomiędzy cechami osobowości po TBI a wyjściowymi zmiennymi klinicznymi, w tym wiekiem, płcią, sytuacją życiową, zatrudnieniem, rasą, wykształceniem, obecnością zmian czołowo-skroniowych (ocenianych za pomocą tomografii komputerowej), skalą Lawton Activities of Daily Living Scale, wynikiem w skali Glasgow Coma Scale, jak również obecnością jakiejkolwiek diagnozy psychiatrycznej po TBI, w tym zaburzeń związanych z nadużywaniem substancji, zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych lub zmian osobowości. Wyniki te są podobne do wyników Kurtza i wsp.4, którzy stwierdzili stabilność cech osobowości po TBI. Nasze obecne wyniki sugerują, że stosunkowo niewielka zmiana w cechach osobowości po TBI działa jako marker urazowego uszkodzenia mózgu, a nie ciężkości urazu lub powikłań. Zalecamy, aby przyszłe badania obejmowały badania o większej mocy i dłuższym czasie trwania, wykorzystujące ocenę osobowości tak blisko czasu urazu, jak to tylko możliwe, oraz stosujące bardziej czułe metody obrazowania, w tym MR i obrazowanie tensora dyfuzji.