Cel: Porównanie dwóch manualnych metod szacowania liczby płytek krwi z rozmazów krwi obwodowej barwionych metodą Wrighta w zakresie ich korelacji między sobą oraz z automatycznymi metodami liczenia płytek krwi. Korelacja ta została zbadana w odniesieniu do tego, czy liczba płytek krwi była wysoka, niska lub prawidłowa oraz w odniesieniu do tego, czy wartość hemoglobiny była niska w porównaniu z normalną lub wysoką.
Projekt: Wymazy krwi obwodowej były barwione Wrighta i obie metodologie szacowania liczby płytek krwi były wykonywane na każdym slajdzie. Tradycyjna metoda szacowania była średnią liczbą płytek krwi na pole immersji olejowej (OIF) pomnożoną przez 20 000, aby uzyskać szacunkową liczbę płytek krwi na uL. Alternatywną metodą szacowania była średnia liczba płytek krwi na OIF pomnożona przez wartość hemoglobiny pacjenta w g/dL, a następnie pomnożona przez 1,000, aby uzyskać szacunkową liczbę płytek krwi na uL. Oszacowanie liczby płytek krwi zostało wykonane bez wcześniejszej wiedzy technologów na temat zautomatyzowanej liczby płytek krwi, która została wyprodukowana na analizatorze LH750 firmy Coulter. Zgodność między dwiema metodami ręcznymi ze sobą i każdą metodą z automatycznym liczeniem oceniano za pomocą sparowanego testu T i analizy współczynnika korelacji. Analizy te przeprowadzono dla całego zbioru danych, jak również dla podzbiorów opartych na zautomatyzowanej liczbie płytek krwi i wartości hemoglobiny.
Ustawienie: Program East Carolina University’s Clinical Laboratory Science we współpracy z Clinical Pathology/Laboratory w Pitt County Memorial Hospital (PCMH) w Greenville NC.
Uczestnicy: Sto osiemdziesiąt cztery próbki krwi w probówkach VacutainerI z antykoagulantem EDTA zostały użyte do przeprowadzenia tego badania. Każda próbka krwi miała dwa rozmazy krwi obwodowej wykonane i zabarwione na automatycznej barwiarce slajdów. Próbki krwi uzyskano z laboratorium patologii klinicznej szpitala Pitt County Memorial Hospital w październiku i listopadzie 2004 roku. Każda próbka otrzymała unikalny identyfikator numeryczny bez żadnych osobistych informacji identyfikujących z jakiejkolwiek próbki, która została zarejestrowana.
Główna miara wyniku: Liczba płytek krwi według dwóch metod szacowania szkiełek i według zautomatyzowanej metody referencyjnej.
Wyniki: Tradycyjna metoda szacowania liczby płytek krwi miała średnią dla próbki wynoszącą 269,000/uL, podczas gdy alternatywna metoda szacowania miała średnią 155,000/uL. Średnia dla zautomatyzowanej liczby płytek krwi wynosiła 268,000/uL. Tradycyjna metoda szacowania nie wykazała statystycznie istotnej różnicy w średniej w porównaniu z automatyczną liczbą płytek krwi na podstawie sparowanego testu T (p = 0,87). Liczby tradycyjnej metody szacowania i zautomatyzowane miały wysoki współczynnik korelacji Pearson Product Moment r = .90 i minimalnie rozproszony wykres rozrzutu, co wskazuje na silną zgodność. Alternatywna metoda szacowania liczby płytek krwi miała średnią dla próbki 155,000/uL, która, na podstawie sparowanego testu T, była wysoce istotnie różna od średniej automatycznej liczby (p < 0,0001) i średniej tradycyjnej metody szacowania (p < 0,0001). Alternatywna metoda szacowania i automatyczne zliczanie miały niższą wartość r równą .81 i większe rozproszenie na wykresie rozrzutu. Porównując metody szacowania ze sobą i z metodą automatyczną, różnice i podobieństwa w porozumieniu obserwowane dla całego zbioru danych były również obserwowane z każdym podzbiorem danych dotyczących liczby płytek krwi i hemoglobiny.
Wnioski: Chociaż alternatywna metoda szacowania liczby płytek krwi została zalecona do stosowania szczególnie u pacjentów z niskimi wartościami hemoglobiny, w tym badaniu stwierdzono, że tradycyjna metoda szacowania zapewniła większą zgodność z automatycznymi liczeniami niż alternatywna metoda szacowania dla wszystkich próbek, jak również dla podzbioru próbek z niskimi wartościami hemoglobiny. W chwili obecnej tradycyjna metoda szacowania liczby płytek krwi z rozmazu krwi w celu oceny wyników automatycznych wydaje się zapewniać odpowiednią jakość.