Następna część pracy relacjonuje wyniki naszych badań i wstępną interpretację. Rozdział ten podzielony jest na trzy części. W pierwszej przedstawiamy przegląd 26 agencji objętych badaniem. W drugiej badamy rolę KT w agencji finansującej, innymi słowy, jak agencje finansujące pozycjonowały KT dla swojej agencji w sensie jakościowym i ilościowym. W trzeciej części przedstawiamy zarys inicjatyw KT oferowanych i podejmowanych w agencji finansującej, podsumowując i analizując rzeczywiste strategie KT, programy, mechanizmy finansowania i oceny tych wysiłków.
- Przegląd agencji (region, przedmiot zainteresowania, źródło finansowania, budżet)
- Pozycja KT w agencji finansującej
- Terminologia KT
- Mandatowanie KT
- Ustalanie priorytetów KT
- Zasoby ludzkie poświęcone KT
- Zasoby finansowe przeznaczone na KT
- Inicjatywy KKT
- Ewaluacja
- Zamierzona strategia
- Zrealizowana strategia
- Strategia wyłaniająca się
Przegląd agencji (region, przedmiot zainteresowania, źródło finansowania, budżet)
Tabela 1 zawiera krótki przegląd regionów i agencji objętych badaniem. Pokazuje również te, które nie brały udziału w badaniu, ale były zaangażowane w badania w okresie t1 (od tego momentu projekt Tetroe et al. będzie określany jako t1, a ten projekt jako t2). | W którym roku [ubiegał się Pan/ubiegała się Pani] o rentę inwalidzką z tytułu niezdolności do pracy lub o dodatek pielęgnacyjny? | Czy kiedykolwiek [ubiegał się Pan/ubiegała się Pani] o rentę inwalidzką z tytułu niezdolności do pracy lub o dodatek opiekuńczy? | Czy kiedykolwiek [ubiegał się Pan/ubiegała się Pani] o rentę inwalidzką z tytułu niezdolności do pracy lub o dodatek opiekuńczy?
Pozycja KT w agencji finansującej
KT może być wspierana przez agencję finansującą na wiele sposobów; jednak sposób, w jaki KT jest pozycjonowana w agencji finansującej – jawnie lub niejawnie – jest ważnym wskaźnikiem poziomu jej znaczenia i wpływu, jaki może ostatecznie wywrzeć. Użyliśmy pięciu miar, które pozwoliły nam zidentyfikować i zbadać zamierzoną rolę KT w każdej z badanych przez nas agencji finansujących. Następnie, poprzez agregację danych, możemy zbadać regionalne, globalne i długofalowe trendy. Naszymi pięcioma miarami są: (1) język używany do opisania KT, (2) upoważnienie do KT, (3) priorytetowa ocena KT przez starszych członków agencji, (4) zasoby ludzkie przeznaczone na KT oraz (5) zasoby finansowe przeznaczone na KT. Wyniki odnoszące się do każdej z tych miar są przedstawione po kolei w kolejnych częściach manuskryptu.
Terminologia KT
Jako kontynuacja badania t1, szukaliśmy możliwości zidentyfikowania terminów, których agencje finansujące używały do opisania koncepcji przełożenia badań na działanie – co w tym dokumencie określamy jako KT. W badaniu t1 zidentyfikowaliśmy 29 terminów, a zatem z czasem nastąpił wzrost liczby terminów używanych do opisania koncepcji KT w agencjach finansujących, mimo że liczba badanych fundatorów zmniejszyła się o siedem pomiędzy dwoma okresami badania (Tabela 2). Ten wzrost terminologii w czasie można interpretować na kilka sposobów. Z jednej strony, można by go postrzegać jako popularyzację koncepcji, ponieważ używane są kolejne definicje. Z drugiej strony może być interpretowany jako brak koordynacji i spójności w konceptualizacji KT pomiędzy poszczególnymi agencjami. Omawiamy nasze rozumienie w odniesieniu do innych wyników naszych badań w części Dyskusja i wnioski niniejszego dokumentu.
Mandatowanie KT
Prawdopodobnie najbardziej namacalnym wskaźnikiem zamierzonego znaczenia KT w agencji finansującej jest to, czy agencja uwzględnia tę koncepcję w swoim mandacie. Mandat jest publicznie wyrażoną racją bytu organizacji i często jest ustanawiany przez organ zewnętrzny, taki jak parlament lub rada dyrektorów. Aby to ocenić, przeanalizowaliśmy mandaty agencji w poszukiwaniu terminów lub pojęć opisujących KT – a nie konkretnie terminu tłumaczenie wiedzy. Potwierdziliśmy nasze wyniki dla każdej agencji w wywiadzie uzupełniającym z fundatorem. Spośród 26 zaangażowanych agencji finansujących ustaliliśmy, że 20 (77%) zawarło pojęcie KT bezpośrednio w swoim mandacie. Wynik ten wskazuje, że większość fundatorów badań w naszej próbie publicznie deklaruje, że KT jest częścią ich podstawowej misji. Jednakże, dane wskazują również, że włączanie KT do mandatu jest wyłaniającym się trendem. Jak pokazuje Rys. 1, liczba agencji włączających KT do swojego mandatu wzrosła z t1 do t2.
Every global region studied demonstrates an increase in the inclusion of KT in funding agency mandates, save Australia, where mandate inclusion did not decrease but remained unchanged. Na poziomie poszczególnych agencji stwierdziliśmy, że żadna z agencji, które włączyły KT w t1, nie usunęła tej koncepcji w t2.
Wywodząc się z przeglądów terminologii i mandatów, naszym celem było zebranie danych na temat dodatkowych wskaźników zamierzonej roli KT w agencji finansującej badania zdrowotne. Tabela 3 przedstawia wyniki dla trzech dodatkowych miar pozycjonowania KT w agencjach finansujących, a mianowicie (3) samodzielnego ustalania priorytetów KT, (4) zasobów ludzkich przeznaczonych na KT oraz (5) środków finansowych przeznaczonych na KT.
Ustalanie priorytetów KT
Ustalanie priorytetów KT jest unikalne dla tego okresu zbierania danych. Intencją wprowadzenia tego punktu danych było uchwycenie, a następnie porównanie, wyzwania, które pojawiało się dość często w jakościowych aspektach badania t1. Trudność, którą zaobserwowaliśmy, polegała na tym, że przedstawiciele agencji informowali na etapie wywiadu, że KT ma w ich agencji pewien priorytet, choć nie dysponowali precyzyjną pisemną polityką, budżetem lub innymi „twardymi” udokumentowanymi dowodami na poparcie tego twierdzenia. Biorąc pod uwagę, że nasze wywiady były przeprowadzane z wyższymi urzędnikami każdej agencji (w wielu przypadkach do poziomu wiceprezesa), oraz że wizja lidera może być potencjalnie wykorzystana do oceny znaczenia idei, zaprojektowaliśmy proste kategoryczne narzędzie do zbierania i klasyfikacji tych twierdzeń.
W wywiadach dyskutowaliśmy o tym, dlaczego i w jaki sposób respondenci osiągnęli wynik, jaki osiągnęli w agencji. Stwierdziliśmy, że kiedy respondenci mieli możliwość wyjaśnienia oceny numerycznej przyznanej ich agencji, często twierdzili, że KT staje się coraz ważniejszym celem globalnym i że indywidualna agencja finansująca rozmówcy jest dobrze wyczulona na ten trend i podąża za nim. Ustalenie to jest zgodne z danymi przedstawionymi wcześniej, pokazującymi rosnącą tendencję osadzania koncepcji KT w mandacie agencji. Ogólnie wysokie wyniki priorytetyzacji KT we wszystkich agencjach i regionach wskazują na tendencję wzrostu znaczenia KT w naszej kohorcie. Jednak w porównaniu z innymi miarami zastępczymi „roli KT” w agencji (personel i budżet) nie zaobserwowaliśmy żadnych szczególnie przekonujących wzorców.
Zasoby ludzkie poświęcone KT
Badając zasoby ludzkie poświęcone KT, każda agencja została poproszona o samointerpretację i samo-klasyfikację tego, kto został uznany za personel KT. Za pomocą wywiadów półstrukturalnych staraliśmy się zidentyfikować przyczyny leżące u podstaw tych klasyfikacji. Co ciekawe, istnieje rozbieżność w tym, kto jest definiowany jako personel KT w poszczególnych agencjach. Dla przykładu, w agencjach amerykańskich definicje personelu znacznie się różniły. Fundacja Roberta Wooda Johnsona przyjęła szeroki pogląd, zaliczając dziewięciu pracowników zajmujących się oceną do personelu zajmującego się KT, co sugeruje, że koncentracja na uczeniu się i doskonaleniu programu jest zarówno obowiązkiem ewaluacyjnym, jak i częścią podejścia agencji do KT. Z kolei National Institutes of Health National Cancer Institute zgłosił swój specjalny Implementation Science Team, grupę, która bezpośrednio pracuje nad kwestiami konceptualizacji i programowania KT w organizacji i z jej środowiskiem badawczym. Wiele agencji uwzględniło grupy ds. komunikacji w swoich wyliczeniach personelu KT. Ponadto Agencja Badań i Jakości w Ochronie Zdrowia (Agency for Healthcare Research and Quality) zasugerowała, że wbudowany charakter pracy w zakresie KT w ich organizacji oznacza, że wszyscy pracownicy powinni być zaliczani do personelu KT. To zróżnicowanie w interpretacji tego, kto stanowi personel KT, nie ograniczało się do Stanów Zjednoczonych. Nie zauważyliśmy żadnych tendencji, aby typy personelu (np. komunikacja, ocena, uznawanie wszystkich pracowników za KT) były klasyfikowane jako KT w jednym regionie, a w innym nie.
Chociaż nie wskazuje to na żadną uogólniającą różnicę we wsparciu zasobów (biorąc pod uwagę nasze celowe podejście do próbkowania i różnice w charakterystyce prób regionalnych), dane ilustrują, że Stany Zjednoczone obecnie przeznaczają największe wkłady zasobów ludzkich i finansowych na cel KT na poziomie agencji finansującej.
Ponieważ zasoby ludzkie przeznaczone na KT nie były zmienną zebraną w badaniu t1, nie byliśmy w stanie przeprowadzić żadnych analiz porównawczych w czasie.
Nadrzędnym wnioskiem z tej linii analizy jest to, że nie ma ogólnie przyjętego poglądu na temat tego, kto stanowi personel KT w agencji finansującej badania.
Zasoby finansowe przeznaczone na KT
Zważywszy, że zasoby finansowe przeznaczone na KT były mierzone zarówno w badaniach t1, jak i t2, przeprowadziliśmy różne analizy porównawcze na danych budżetowych KT otrzymanych z każdej agencji. Jednak żadna z nich nie zapewniła, naszym zdaniem, wystarczającego wglądu w trendy wydatków na KT w agencjach finansujących, aby uzasadnić dalszą demonstrację i/lub tabele danych w tym manuskrypcie. Ponadto, doszliśmy do wniosku, że przedstawienie zmian w wydatkach na KT w podziale na regiony lub agencje ma ograniczoną wartość, biorąc pod uwagę wiele istotnych czynników zakłócających, które ograniczyłyby możliwość interpretacji takiej analizy (np. zmiany w całkowitych budżetach agencji w stosunku do budżetów KT, inflacja walutowa, regionalne zróżnicowanie inflacji, konwersja walut i wahania kursów walutowych w czasie). W związku z tym wyłoniła się jedna tendencja, a mianowicie we wszystkich regionach liczba agencji, które były w stanie podać dokładną wysokość budżetu na KT, nie zmieniła się znacząco. Innymi słowy, liczba agencji przeznaczających środki na KT pozostała zasadniczo taka sama na przestrzeni czasu.
Aby bliżej przyjrzeć się tej kwestii, bardziej szczegółowo przeanalizowaliśmy nowsze dane t2. Podsumowując, mniej niż połowa wszystkich zapytanych agencji (11 z 26) była w stanie określić konkretną kwotę przeznaczoną na KT. Dziesięć z 26 agencji stwierdziło, że wydatki organizacji na KT nie mogą lub nie powinny być postrzegane jako niezależna linia budżetowa, ale że KT jest wbudowana w całość wydatków organizacji. Siedem z 26 agencji nie było w stanie podać żadnych szczegółów dotyczących finansowania KT, co kontrastuje z faktem, że tylko jedna z 26 nie była w stanie publicznie ujawnić żadnych informacji dotyczących budżetu. Podsumowując, dane te wskazują, że przeznaczanie środków finansowych na KT nie jest normą w żadnym regionie ani w całej próbie. Aby lepiej zrozumieć zwrot z działalności KT, może to być przydatny obszar danych, który agencje powinny dokładniej śledzić w przyszłości.
Inicjatywy KKT
W tej części przechodzimy do konkretnych programów, mechanizmów, sposobów, działań itp, które agencje finansujące wykorzystywały do wspierania KT.
Figura 2 przedstawia klasyfikację inicjatyw agencji w trzech częściach naszych ram analitycznych, a mianowicie push, pull oraz linkage i exchange (pełny opis znajduje się w Ramce 1 w części Metody niniejszego dokumentu). Biorąc pod uwagę zastosowaną metodę doboru próby, przestrzegamy przed zaawansowaną ilościową interpretacją porównawczą. Dane te uważamy za kategoryczne.
Większość agencji preferuje działania typu linkage i exchange (lub zintegrowane KT (IKT)) oraz działania typu push nad działaniami typu pull. Istniała znaczna liczba programów IKT, które uzupełniały wsparcie fundatorów dla tradycyjnych programów badań opartych na ciekawości. Dane z wywiadów jakościowych nie dostarczyły żadnych jasnych wniosków na temat tego, dlaczego istniały te tendencje w kierunku wysiłków typu push i linkage oraz wymiany.
Chociaż wszelkie analizy regionalne powinny być przeprowadzane z ostrożnością, wyłania się pewien wzór w odniesieniu do dystrybucji programów w poszczególnych kategoriach, a mianowicie, że agencje i regiony oferują ogólną mieszankę programów, co jest zgodne z tym, co Lavis i in. uważają za korzystne podejście.
W t1 więcej uwagi poświęcono działaniom, których agencja finansująca wymagała od naukowców, niż działaniom, planowanym lub nieplanowanym, agencji finansującej w celu wsparcia KT. Aby rozwiązać ten problem, zmieniliśmy naszą klasyfikację programów na Rys. 3, dzieląc je na granty, nagrody i stypendia. Należy zauważyć, że pojedynczy program – jednostka bazowa w naszej powyższej analizie (Rys. 2) – może obejmować serię grantów, nagród lub stypendiów. Należy również zauważyć, że Rys. 3 pokazuje programy, które zostały strategicznie zaprojektowane dla KT i nie obejmuje grantów, nagród lub stypendiów, które nie zostały zaprojektowane specjalnie dla KT, ale mogą wspierać KT ze względu na niezależną decyzję grantobiorcy o podjęciu KT.
Podstawowym wnioskiem z tej analizy jest to, że agencje finansujące są bardziej zaangażowane w rozproszenie grantów KT niż inne formy działalności wspierającej KT, takie jak nagrody czy stypendia. Aby ułatwić bardziej precyzyjną interpretację, porównanie, jak ta tendencja we wsparciu KT różni się od innych obszarów w ramach nauk o zdrowiu, byłoby cennym obszarem dodatkowych badań, np. zbadanie, jak bilans możliwości przyznawania grantów, nagród i stypendiów dla KT porównuje się z bilansem możliwości dostępnych dla badań klinicznych, nauk laboratoryjnych, wakcynologii i badań nad systemami opieki zdrowotnej.
Ewaluacja
Ostatni obszar ustaleń przedstawionych w tym manuskrypcie opisuje badanie oceny KT przeprowadzanej w agencjach finansujących. Ocena została wybrana jako obszar zainteresowania z dwóch różnych powodów. Po pierwsze, ocena KT została uznana za znaczącą lukę w opublikowanej opinii ekspertów, badaniach teoretycznych i empirycznych. Po drugie, w badaniu t1 w żadnej z 33 badanych agencji nie zidentyfikowano ocen; jednak prawie wszystkie 33 agencje stwierdziły, że plany i projekty ocen są w trakcie realizacji. W związku z tym w t2 priorytetowo potraktowano konkretne działania następcze dotyczące postępów w zakresie oceny. Innymi słowy, celem t2 było zapewnienie czegoś więcej niż tylko podsumowania programów i praktyk w agencjach finansujących, było to również zagłębienie się w dowody kierujące tymi wysiłkami.
Z uwagi na nasze szczególne skupienie się na tym badaniu – działania/wsparcie KT w agencji finansującej – celowo dokonaliśmy przeglądu oceny podjętej tylko na poziomie agencji finansującej, tj. oceny, która koncentrowała się na programach i działaniach KT w agencji finansującej. Nie uwzględniliśmy ewaluacji przeprowadzanych przez badaczy w ramach ich własnych projektów lub interwencji zdrowotnych innych osób, nawet jeśli ewaluacja ta była finansowana przez agencję znajdującą się w naszej próbie (np. duża część pracy wykonywana przez National Health Services – Service Delivery and Organization, np. Naszym celem było zapoznanie się z programami i praktyką agencji finansujących. Tabela 4 ilustruje działania oceniające prowadzone przez agencje finansujące programy i praktykę KT; wykorzystuje ona ramy Intended, Realised, Emergent (IRE) wyartykułowane w ramce 1 niniejszego manuskryptu.
Dane wskazują, że agencje finansujące wkładają znaczny wysiłek i zasoby w przemyślenie teorii i celów KT, ale znacznie mniej w przeprowadzenie krytycznej oceny tych wysiłków/zasobów. W rzeczywistości 23/26 agencji finansujących miało do pewnego stopnia zdefiniowaną i zaplanowaną strategię KT (przypomnijmy, że 20/26 obecnie włącza tę koncepcję do mandatu swojej agencji), ale tylko 7/26 oceniło wysiłki w zakresie KT i tylko 1/26 mogło wykazać, że wyniki oceny zostały wykorzystane do kierowania programami lub praktyką KT (tj. do wspierania podejmowania decyzji opartych na dowodach). Innymi słowy, zaangażowanie w KT jest oczywiste, ale programowanie KT ukierunkowane na uczenie się było rzadkością.
Głębsze wniknięcie w trzy elementy ram IRE pomaga lepiej zrozumieć strategię KT agencji. Pełny opis ram konceptualnych IRE znajduje się w ramce 2 w sekcji Metody manuskryptu.
Zamierzona strategia
W kategoriach „zamierzonej strategii” istnieje silna baza aktywności i wysiłków w naszej próbie agencji finansujących. Większość z tych wysiłków polegała na ustaleniu definicji KT i nakreśleniu szeregu celów KT. Mniejszość agencji stworzyła teorie wdrażania (np. teorię zmian), aby opisać zamierzony proces i wyniki swoich wysiłków w zakresie KT. Jedną z nich był zespół ds. nauki wdrożeniowej Narodowego Instytutu Zdrowia (National Institutes of Health National Cancer Institute). Agencja ta pracowała nad sformułowaniem teorii wdrażania KT, włączyła kontinuum tłumaczenia badań oraz opracowała zestaw uwarunkowań i czynników do swoich procesów wspierania KT. Innym przykładem był CIHR, który wyartykułował model logiczny programu finansowania KT i zainicjował ocenę strategicznych intencji organizacji w zakresie KT, wykorzystując ten model w projekcie oceny w celu nakreślenia oczekiwanych wyników KT i krytycznych założeń.
Zrealizowana strategia
W kategoriach „zrealizowanej strategii” uwzględniliśmy wszystkie działania ewaluacyjne związane z oceną zrealizowanej organizacyjnej strategii KT. Tabela 4 wskazuje na spadek liczby działań w miarę przechodzenia od strategii „zamierzonej” do „zrealizowanej”. Pewien wgląd w to, dlaczego tak się dzieje, został odkryty podczas wywiadów jakościowych. Chociaż zdecydowana większość agencji twierdziła, że uważa ewaluację swoich funduszy na KT za najważniejsze przedsięwzięcie, poinformowały one również zespół badawczy, że nie mają solidnych podstaw, by podjąć się tego zadania. Ogólnie rzecz biorąc, przedstawiciele agencji sugerowali, że ewaluacja badań była trudnym przedsięwzięciem; jednakże ewaluacja przełożenia badań na działanie była najtrudniejszym składnikiem tego problemu.
Strategia wyłaniająca się
„Strategia wyłaniająca się” nie jest zaskakującym brakiem, jeśli rozpatrywać ją w odniesieniu do tendencji zmniejszania się aktywności przechodzącej od dokumentacji strategii „zamierzonej” do „zrealizowanej”. W czasie zbierania danych tylko jedna agencja (Alberta Innovates, kanadyjski publiczny fundator prowincjonalny) wykorzystywała wyniki oceny specyficzne dla KT do informowania procesu decyzyjnego i działań.
.