Wytyczne leczenia raka piersi u starszych kobiet

Cel: Określenie wzorców i predyktorów zgodności z instytucjonalnymi wytycznymi leczenia wśród starszych kobiet z rakiem piersi.

Metody: Badana populacja obejmowała 1568 pacjentek w wieku 55 lat i starszych, które były leczone w M.D. Anderson Cancer Center między lipcem 1997 a styczniem 2002 roku z powodu inwazyjnego przewodowego i zrazikowego raka piersi w stadium od I do IIIA. Zgodność z wytycznymi instytucjonalnymi określono w odniesieniu do ostatecznego leczenia chirurgicznego, radioterapii po operacji oszczędzającej pierś, radioterapii po mastektomii, stosowania adiuwantowej chemioterapii i adiuwantowej terapii hormonalnej. Następujące zmienne były brane pod uwagę jako możliwe modyfikatory zgodności: wiek pacjentki, stan cywilny, rasa, poziom wykształcenia, stan sprawności Eastern Cooperative Oncology Group, comorbidity score, stadium kliniczne, status receptorów hormonalnych, status HER2-neu, stopień zaawansowania guza, patologiczna wielkość guza, inwazja limfatyczna i liczba zajętych węzłów chłonnych. Przeprowadzono modelowanie regresji logistycznej w celu określenia niezależnego wpływu każdej zmiennej na zgodność z wytycznymi.

Wyniki: Starsze kobiety rzadziej otrzymywały leczenie zgodne z wytycznymi dotyczącymi ostatecznego leczenia chirurgicznego (P < .001), napromieniania polumpektomicznego (P = .03), adiuwantowej chemioterapii (P < .001) i adiuwantowej terapii hormonalnej (P < .001). W analizie wieloczynnikowej wiek > lub = 75 lat przewidywał odstępstwo od wytycznych dotyczących ostatecznego leczenia chirurgicznego, chemioterapii adiuwantowej i adiuwantowej terapii hormonalnej. Rasa inna niż biała wiązała się z mniejszym prawdopodobieństwem zastosowania radioterapii adjuwantowej po leczeniu zachowawczym piersi.

Wnioski: Po skorygowaniu wyników w zakresie chorób współistniejących, rasy, stanu cywilnego, wykształcenia, stopnia zaawansowania klinicznego i charakterystyki guza, rosnący wiek pacjentki był niezależnie związany z mniejszą zgodnością z wytycznymi dotyczącymi ostatecznego leczenia chirurgicznego, adiuwantowej chemioterapii i adiuwantowej hormonoterapii. Przyszłe badania powinny skupić się na określeniu możliwych przyczyn rozbieżności wytycznych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.