Wzrost, skuteczność, i bezpieczeństwo karmienia żelaza wzmocnionego ludzkiego mleka wzmacniacz

Cel: Wskaźniki przeżycia dla wcześniaków, które ważą od 501 do 1500 g przy urodzeniu stale poprawiają się w czasie. W odpowiedzi na ciągły spadek masy urodzeniowej wcześniaków, które przeżyły, preparat Enfamil Human Milk Fortifier został ostatnio zmieniony tak, aby spełniał wymagania żywieniowe tych mniejszych, szybciej rosnących wcześniaków. Obecnie zapewnia on zwiększony poziom białka 1,1 g/58 kJ, zmniejszony poziom węglowodanów 0,2 g/58 kJ oraz łączną zawartość linolowego i alfa-linolenowego kwasu tłuszczowego 157 mg/58 kJ. Ponieważ te bardzo małe wcześniaki mają zwiększone zapotrzebowanie na żelazo w diecie, fortyfikator został uzupełniony o 1,44 mg/58 kJ żelaza, ilość żelaza podobna do tej dostarczanej w typowym preparacie dla niemowląt terminowych fortyfikowanym żelazem. Produkt wzbogacony w żelazo eliminuje potrzebę podawania suplementu żelaza, co jest interwencją wywołującą hiperosmolarność. Celem tego prospektywnego, podwójnie ślepego, randomizowanego, kontrolowanego badania była ocena wzrostu, bezpieczeństwa i skuteczności w populacji wcześniaków z bardzo niską masą urodzeniową (VLBW), które otrzymywały mleko ludzkie wzbogacone albo zreformowanym, wzbogaconym w żelazo, sproszkowanym produktem testowym (HMF-T) albo sproszkowanym, dostępnym w handlu produktem kontrolnym (HMF-C).

Metody: Niemowlęta, które ważyły < lub =1500 g, miały wiek ciążowy < lub =33 tygodnie wieku pomenstruacyjnego i miały spożycie dojelitowe co najmniej 100 mL/kg na dobę niefortyfikowanego mleka ludzkiego, zostały stratyfikowane według płci i masy urodzeniowej i randomizowane do otrzymywania produktu HMF-T lub HMF-C od dnia badania 1 do dnia badania 28, wypisu ze szpitala lub zakończenia karmienia mlekiem ludzkim, w zależności od tego, co nastąpiło wcześniej. O ile nie było wskazań medycznych, badaczom nie wolno było podawać suplementów żelaza od dnia badania 1 do 14. Niemowlęta były oceniane seryjnie pod kątem wzrostu; przyjmowanie dojelitowe i pozajelitowe; chemia surowicy i wartości hematologiczne; historie kliniczne, w tym podawanie transfuzji krwi; tolerancja karmienia; wyniki oddechowe; i choroby, w tym zdarzenia niepożądane.

Wyniki: Spośród 181 niemowląt uczestniczących w tym badaniu 96 otrzymało HMF-T, a 85 otrzymało HMF-C. W momencie randomizacji nie było istotnych różnic w charakterystyce niemowląt pomiędzy grupami fortyfikatorów. Odsetek uczestników, którzy pozostali w badaniu przez 28 dni był podobny w obu grupach (57% HMF-T, 46% HMF-C). W obu grupach najczęstszymi powodami przerwania badania przed 28 dniem badania były niedostępność mleka ludzkiego i wypis ze szpitala. Tempo przyrostu masy ciała było podobne w obu grupach wzmacniaczy (17,5 +/- 0,53 g/kg na dobę dla HMF-T i 17,3 +/- 0,59 g/kg na dobę dla HMF-C). Średnia osiągnięta masa ciała, długość i obwód głowy były porównywalne pomiędzy grupami w ciągu 28-dniowego okresu badania. Całkowite spożycie białka z żywienia dojelitowego i pozajelitowego było znacząco większe w grupie otrzymującej fortyfikator HMF-T; jednak ta różnica nie spowodowała żadnej różnicy we wzroście pomiędzy 2 grupami fortyfikatorów. Analiza danych dotyczących wzrostu i spożycia energii w podzbiorze populacji objętej badaniem, która bardziej rygorystycznie przestrzegała protokołu żywienia w badaniu, dała wyniki podobne do tych, które zaobserwowano w populacji objętej badaniem. Nie stwierdzono istotnych klinicznie różnic w wynikach badań laboratoryjnych między grupami w dniach 0, 14 i 28 badania. Niedokrwistość wcześniaków występowała w obu grupach badanych; do 28. dnia badania mediana hematokrytu wynosiła 27,0% (zakres międzykwartylowy: 24,0%-29,6%) w grupie HMF-T i 26,0% (IQR: 24,0%-31,0%) w grupie HMF-C. Mediana poziomów ferrytyny wynosiła 77,0 ng/mL (IQR: 37-155 ng/ml) dla HMF-T i 92,0 ng/mL (IQR: 33-110 ng/mL) dla HMF-C. Nie stwierdzono istotnych różnic między badanymi grupami wzmacniaczy w odniesieniu do przyjmowania suplementów żelaza ze wskazań medycznych w dniu badania lub przed dniem badania 14 lub w odniesieniu do podawania transfuzji krwi przed dniem badania 0 lub od dnia badania 0 do 14. Jednak od 15. do 28. dnia badania mniej niemowląt z grupy HMF-T (n = 12) wymagało transfuzji krwi niż niemowląt z grupy HMF-C (n = 20). Chociaż wyższy poziom żelaza w preparacie HMF-T (1,44 mg w porównaniu z 0,35 mg w preparacie HMF-C na 4 opakowania sproszkowanego preparatu) nie zapobiegł anemii per se, zmniejszył częstość występowania jednego z najpoważniejszych skutków anemii: konieczności transfuzji krwi. Nie było statystycznie istotnej różnicy pomiędzy grupami wzmacniaczy w odniesieniu do tolerancji karmienia. Częstość występowania podejrzenia sepsy (26% HMF-T vs 31% HMF-C) i potwierdzonej sepsy (5% HMF-T, 7% HMF-C) była niska, podobnie jak częstość występowania podejrzenia martwiczego zapalenia jelit (NEC; 6% HMF-T i 5% HMF-C) i potwierdzonego NEC w stopniu 2 lub wyższym wg Bell’a (1% HMF-T i 1% HMF-C). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi grupami fortyfikatorów w odniesieniu do częstości występowania potwierdzonej i podejrzewanej sepsy oraz NEC.

Wnioski: Oba badane preparaty wzbogacające mleko ludzkie są bezpieczne, są dobrze tolerowane i ułatwiają porównywalnie dobre wzrastanie, jednak stosowanie preparatu wzbogaconego w żelazo może zmniejszyć zapotrzebowanie na transfuzje krwi u niemowląt VLBW. Podobne niskie wskaźniki podejrzenia i potwierdzenia NEC i sepsy obserwowane w obu grupach wzmacniaczy w tym badaniu obalają założenie, że włączenie żelaza do wzmacniaczy zwiększy częstość występowania sepsy i NEC. Rzeczywiście, częstość występowania NEC i sepsy w obu grupach w tym badaniu była niższa niż podawana dla niemowląt VLBW i podobna do obserwowanej u niemowląt karmionych mlekiem ludzkim.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.